Η διαρκής επαγγελματική μας ενημέρωση και οι περί αυτής αναζητήσεις μας, έχουν έντονο και διαρκή Ευρωπαϊκό προσανατολισμό, καθώς  πραγματεύονται πρωταρχικά τις διαδικασίες ενσωμάτωσης της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας, των Ευρωπαϊκών Οδηγιών και Κανονισμών και Αποφάσεων των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων και άλλων Οργάνων, στο εσωτερικό Εθνικό μας Δίκαιο. Αναντίρρητα, πρόκειται περί μιας διαρκούς εξελικτικής ενσωμάτωσης, που αποβλέπει στην ομογενοποίηση, εναρμόνιση και εκσυγχρονισμό των σχετικών Νομοθετικών ρυθμίσεων των κρατών μελών της Ε.Ε. .

Ενδεικτικά αναφέρουμε :

  • τον Κανονισμό 659/1999 για την εφαρμογή του άρθρου 93 της Συνθ. Ε.Κ. στην ανόθευτη λειτουργία του ενδοκοινοτικού ανταγωνισμού,
  • τον Κανονισμό 2790/1999 για ορισμένες κατηγορίες κάθετων συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών,
  • τον Κανονισμό 44/2001 για την αναγνώριση και εκτέλεση των αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις στο πλαίσιο των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης – ‘Βρυξέλλες Ι’,
  • τον Κανονισμό 1496/2002 για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και εκτέλεση των αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις της Κοινότητας,
  • τον Κανονισμό 1/2003  για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού σε σχέση με τα άρθρα 81 κ 82  Συνθ. Ε.Κ. ,
  •  τον Κανονισμό 2201/2003 για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας,  “Βρυξέλλες ΙΙ”,
  • τον Κανονισμό 139/2004 για τον έλεγχο συγκεντρώσεων των επιχειρήσεων (βλ. joint venture companies),
  • τον Κανονισμό 805/2004 για την θέσπιση Ευρωπαϊκού Εκτελεστού τίτλου για μη αμφισβητούμενες αξιώσεις,
  •  τον Κανονισμό 1896/2006 για τη θέσπιση διαδικασίας ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής,
  • τον Κανονισμό 864/2007 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξω-συμβατικές ενοχές, “Ρώμη ΙΙ”,
  • τον Κανονισμό 1393/2007 περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις (βλ. και Κανονισμό 1348/2000),
  • τον Κανονισμό 593/2008 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές, “Ρώμη Ι”,
  • τον Κανονισμό 1259/2010 για το εφαρμοστέο δίκαιο στο διαζύγιο, “Ρώμη ΙΙI”, (η Ελλάδα προς το παρόν δεν συμμετέχει - εφαρμόζεται στο σύνολο του  -άρθρο 21-  στα 14 κράτη μέλη, που συμμετέχουν στην ενισχυμένη συνεργασία, ήτοι Bέλγιο, Βουλγαρία, Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Λεττονία, Λουξεμβούργο, Ουγγαρία,  Μάλτα, Αυστρία, Πορτογαλία, Ρουμανία και Σλοβενία) ,
  • τον Κανονισμό 650/2012  για τη διεθνή δικαιοδοσία,  το εφαρμοστέο δίκαιο,  την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων,  την αποδοχή και εκτέλεση δημόσιων εγγράφων στον τομέα της κληρονομικής διαδοχής και την καθιέρωση ευρωπαϊκού κληρονομητηρίου,
  • τον Κανονισμό 1215/2012 για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις

καθώς και

  • την Οδηγία 1993/13/ΕΚ σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων, που συνάπτονται με καταναλωτές,
  • την Οδηγία 1997/7/ΕΚ για την προστασία των καταναλωτών στις εξ αποστάσεως συμβάσεις,
  • την Οδηγία 1999/44/ΕΚ σχετικά με ορισμένες πτυχές της πώλησης και των εγγυήσεων καταναλωτικών αγαθών,
  • την Οδηγία 2000/31/ ΕΚ σχετικά με ορισμένες νομικές πτυχές του ηλεκτρονικού εμπορίου,
  • την Οδηγία 2002/73/ΕΚ  για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών, όσον αφορά στην πρόσβαση στην απασχόληση, στην επαγγελματική εκπαίδευση και ανέλιξη και στις συνθήκες εργασίας,
  • την Οδηγία 2002/90/ΕΚ για τον Ορισμό της υποβοήθησης της παράνομης εισόδου, διέλευσης και διαμονής,
  • την Οδηγία 2003/6/ΕΚ για τις Πράξεις προσώπων που κατέχουν εμπιστευτικές πληροφορίες και πράξεις χειραγώγησης της αγοράς,
  • την Οδηγία 2004/48/ΕΚ σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων Διανοητικής Ιδιοκτησίας,
  • την Οδηγία  2005/29/EK για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά,
  • την Οδηγία 2005/60/ΕΚ για την  Πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας,
  • την Οδηγία 2006/54/ΕΚ για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης,
  • την Οδηγία  2008/48 ΕΚ για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης,
  • την Οδηγία  2008/104/EΚ  για το δανεισμό εργαζομένων μέσω εταιρειών προσωρινής απασχόλησης, κα.

Όλα αυτά, σε συνδυασμό με :

αφενός Αποφάσεις ορόσημο, του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Δ.Ε.Κ.),

οι οποίες ερμηνεύουν και εξειδικεύουν διάφορες (αόριστες) Νομικές έννοιες, όπως  την έννοια του Καταναλωτή (πχ ΔΕΚ C-361/89, C-541/99, C-45/96, C-208/98, C-464/01, C-96/2000), της Αθέμιτης Διαφήμισης  (πχ ΔΕΚ C-44/01, C-112/99, C-126/91), της Αθέμιτης Εμπορικής Πρακτικής (πχ C-373/90, C- 384/93, C-63/97), ή  και έτερες Αποφάσεις ευρύτερου Νομολογιακού ενδιαφέροντος, λχ. την απόφαση στην υπόθεση C-341/05,  που  περιόριζε  τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα προς χάριν της οικονομικής ελευθερίας των επιχειρήσεων, κάτι που παρατηρούμε να συμβαίνει γενικευμένα και σε μεγάλο βαθμό σήμερα, την απόφαση στην υπόθεση C-167/97 για την Ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών και την Καταχρηστική απόλυση, την απόφαση στην υπόθεση  C-116/06 για την προστασία εγκύων εργαζομένων,  την υπόθεση C-440/05 για την προστασία του Περιβάλλοντος, και πολλές άλλες, σχετικά με απαγορεύσεις διακρίσεων, όπως π.χ. η απαγόρευση κάθε διάκρισης λόγω ιθαγενείας, λόγω φύλου, φυλετικής ή εθνικής καταγωγής, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού, η ίση μεταχείριση των προσώπων και των εμπορευμάτων, ο ελεύθερος ανταγωνισμός, η ισότητα αμοιβής ανδρών και γυναικών, το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και ελευθερίας της εργασίας, το δικαίωμα ιδιοκτησίας, η ελευθερία της εργασίας, το απαραβίαστο της κατοικίας, η ελευθερία της γνώμης, το γενικό δικαίωμα προσωπικότητας, η προστασία της οικογένειας (π.χ. στο θέμα του δικαιώματος οικογενειακής επανένωσης υπέρ των διακινούμενων εργαζομένων), η οικονομική ελευθερία, η ελευθερία θρησκεύματος και συνείδησης, καθώς και ορισμένα διαδικαστικά θεμελιώδη δικαιώματα, όπως το δικαίωμα ακροάσεως, η γενική αρχή προστασίας του απορρήτου της αλληλογραφίας του δικηγόρου με τον πελάτη του, η απαγόρευση της διπλής ποινής ή η υποχρέωση αιτιολογίας των κοινοτικών πράξεων, η αρχή της αναλογικότητας, κ.α.,

και αφετέρου  Αποφάσεις - Πλαίσιο  της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

όπως πχ οι Αποφάσεις - πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ  και 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ κρατών μελών (Ν. 3251/2004 - Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης), η Απόφαση - πλαίσιο 2003/577/ΔΕΥ για την εκτέλεση των αποφάσεων δέσμευσης περιουσιακών ή αποδεικτικών στοιχείων στην Ε.Ε.,  η Απόφαση-πλαίσιο 2006/783/ΔΕΥ για την Εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης στις αποφάσεις δήμευσης,  η Απόφαση 2002/187/ΔΕΥ σχετικά με τη σύσταση της Eurojust προκειμένου να ενισχυθεί η καταπολέμηση των σοβαρών μορφών εγκλήματος (Ν. 2605/1998 – ίδρυση Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Υπηρεσίας),  η Απόφαση-Πλαίσιο 2008/675/ΔΕΥ για τη συνεκτίμηση των καταδικαστικών αποφάσεων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης επ’ ευκαιρία νέας ποινικής διαδικασίας, η Απόφαση-πλαίσιο 2004/68/ΔΕΥ για την Καταπολέμηση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών και παιδικής πορνογραφίας (Ν. 3064/2002 - Καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, των εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας, της πορνογραφίας ανηλίκων κ.λπ.), η Απόφαση - πλαίσιο 2005/222/ΔΕΥ για τις Επιθέσεις σε συστήματα πληροφοριών (Ν. 3471/2006 - Προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών), η Απόφαση-πλαίσιο 2003/80/ΔΕΥ για την Προστασία του περιβάλλοντος μέσω του ποινικού δικαίου (Ν. 1650/1986- Προστασία του περιβάλλοντος), η Απόφαση-πλαίσιο 2000/383/ΔΕΥ για την Προστασία από την παραχάραξη του ευρώ (Νόμος 2948/2001 - Κυκλοφορία τραπεζογραμματίων και κερμάτων ευρώ και φορολογικές ρυθμίσεις για την εισαγωγή του ευρώ), η Απόφαση-πλαίσιο 2001/500/ΔΕΥ για το Ξέπλυμα χρήματος, προσδιορισμός, εντοπισμός, δέσμευση, κατάσχεση και δήμευση των οργάνων και των προϊόντων του εγκλήματος (Ν. 2331/1995 - Πρόληψη και καταστολή της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και άλλες ποινικές διατάξεις), η Απόφαση-πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ για τις  Ελάχιστες διατάξεις για τα στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης και τις ποινές των εγκλημάτων παράνομης διακίνησης ναρκωτικών ( Ν. 3459/2006 - Κώδικας νόμων για τα ναρκωτικά), η Απόφαση-πλαίσιο 2002/629/ΔΕΥ για την Καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων (Ν. 3064/2002 - Καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, των εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας, της πορνογραφίας ανηλίκων και γενικότερα της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής και αρωγή στα θύματα των πράξεων αυτών), η Απόφαση-πλαίσιο 2003/568/ΔΕΥ για την Καταπολέμηση της δωροδοκίας στον ιδιωτικό τομέα, καθώς και η Σύμβαση της 26.5.1997 για την καταπολέμηση της δωροδοκίας, στην οποία ενέχονται υπάλληλοι των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ή των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ν. 3560/2007 - Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης ποινικού δικαίου για τη διαφθορά και του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της, και Ν. 2802/2000 - Κύρωση της Σύμβασης περί καταπολεμήσεως της δωροδοκίας, στην οποία ενέχονται υπάλληλοι των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ή των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης), η Απόφαση-πλαίσιο 2002/946/ΔΕΥ για την Πρόληψη της υποβοήθησης της παράνομης εισόδου, διέλευσης και διαμονής  (Ν. 3386/2005 - Είσοδος, διαμονή και κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελληνική Επικράτεια).