ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ

0
23 Φεβρουαρίου, 2016

ΠΠρΝάξου 21/2015 – Ακύρωση πληρεξουσιότητας ψυχασθενούς και άρση ιατρικού και τραπεζικού απορρήτου.

Πολυμελές Πρωτοδικείο Νάξου 21/2015 – Ακύρωση πληρεξουσιότητας ψυχασθενούς και άρση ιατρικού και τραπεζικού απορρήτου Άκυρη είναι η μέσω αντιπροσώπου δικαιοπραξία του ανικάνου, όταν κατά τη χορήγηση της πληρεξουσιότητος συνέτρεχε περίπτωση της ΑΚ 131 παρ. 2. Η υποχρέωση ιατρικού απορρήτου αίρεται με συναίνεση εκείνου που τον αφορά και, σε περίπτωση θανάτου του, με συναίνεση των συγγενών του έως τετάρτου βαθμού. Ουσιώδες προς άρση του ιατρικού απορρήτου είναι η διαφύλαξη του εννόμου συμφέροντος του ασθενούς. Στάθμιση συμφερόντων μεταξύ ιατρικού απορρήτου και προστατευόμενου συμφέροντος. Η ακυρότητα της επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων είναι σχετική και δεν λαμβάνεται υπ’ όψη αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο, αλλά μόνο κατόπιν προτάσεως του υποκειμένου των προσωπικών δεδομένων. Ιατρικές βεβαιώσεις προς απόδειξη δικαιοπρακτικής ανικανότητος. Εξομοίωση αποδεικτικής ισχύος ιδιωτικών ιατρικών πιστοποιητικών με δημόσια ιατρικά πιστοποιητικά. Αίτημα επιδείξεως διά της κυρίας αγωγής. Στοιχείο της αιτήσεως είναι το έννομο συμφέρον του ενάγοντος. Άρση του απορρήτου των τραπεζικών καταθέσεων μόνο για συγκεκριμένους περιοριστικούς λόγους εννόμου συμφέροντος. Αριθμός απόφασης 21/2015 ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΝΑΞΟΥ ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές Σουλτάνα Κρυστάλλη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Ουρανία Ταπεινοπούλου, Πρωτοδίκη, Δημήτριο Βογιατζή, Πρωτοδίκη-Εισηγητή και τη Γραμματέα Δέσποινα Καρελέμογλου. ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια, στο ακροατήριό του, την 19-2-2015 για να δικάσει την ακόλουθη υπόθεση, μεταξύ των: ΕΝΑΓΟΝΤΩΝ : 1) ………………………………….και 2)…………………………………………………, οι οποίοι παραστάθηκαν διά των πληρεξουσίων δικηγόρων τους Ιωάννη Πρωτονοτάριου του δικηγορικού συλλόγου Νάξου και Θεοδώρου Αγγελόπουλου, του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών, οι οποίοι κατέθεσαν έγγραφες προτάσεις. ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ : 1)……………………………………………………………………………………………….., ο οποίος παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου του Μαρίας Μάρκου του δικηγορικού συλλόγου Νάξου, η οποία κατέθεσε έγγραφες προτάσεις και 2) Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρίας με την επωνυμία «ALPHA ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ», που εδρεύει στην Αθήνα (Σταδίου 40) και εκπροσωπείται νόμιμα, ως οιονεί καθολικής διαδόχου της Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρίας με την επωνυμία «ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.», η οποία παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου της δικηγόρου Ασημάκη Ασημακόπουλου του δικηγορικού συλλόγου Νάξου, ο οποίος κατέθεσε έγγραφες προτάσεις. Οι ενάγοντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 18.3.2014 αγωγή τους, για αναγνώριση ακυρότητας δικαιοπραξιών και επίδειξης εγγράφων, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως 17/2014, για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε αρχική δικάσιμος η και μετά από αναβολή η παραπάνω αναφερόμενη και γράφτηκε στο πινάκιο. ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ Η διάταξη του άρθρου 131 του ΑΚ, όπως τροποποιήθηκε με τη διάταξη του άρθρου 16 του Νόμου 2447/1996, ορίζει στην παράγραφο 1 ότι : «Η δήλωση της βούλησης είναι άκυρη, αν, κατά τον χρόνο που έγινε, το πρόσωπο δεν είχε συνείδηση των πράξεών του ή βρισκόταν σε ψυχική ή διανοητική διαταραχή που περιόριζε αποφασιστικά τη λειτουργία της βούλησής του». Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, έλλειψη συνείδησης του προσώπου, για τις πράξεις που επιχειρεί, υπάρχει, όταν λείπει από αυτό η δυνατότητα της διάγνωσης της ουσίας και του περιεχομένου της επιχειρούμενης δικαιοπραξίας, συνιστά δε αυτή παροδική διατάραξη, που δεν οφείλεται σε ασθένεια. Αντίστοιχα ψυχική ή διανοητική διαταραχή (πνευματική νόσος κατά την αρχική διατύπωση της διάταξης του άρθρου 131 του ΑΚ), που περιορίζει αποφασιστικά τη λειτουργία της βούλησης, υπάρχει, όταν εξ αιτίας νόσου, που μπορεί να είναι προσωρινή ή διαρκής, το πρόσωπο αδυνατεί και πάλι να διαγνώσει το περιεχόμενο και την ουσία της δικαιοπραξίας που επιχειρεί και να προσδιορίσει έτσι […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
0
23 Φεβρουαρίου, 2016

ΠΠρΑθ 1329/2015 : Ευθύνη πλαστικού χειρούργου για διορθωτική επέμβαση στήθους, προς αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση. Αγωγή αποζημιώσεως και χρηματικής ικανοποιήσεως.

Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών Αριθμ. 1329/2015 Πρόεδρος: Παναγιώτα Μιχαήλ Εισηγήτρια: Ελλάδα Φραγκουδάκη Δικηγόροι: Νικόλαος Σταυρίδης, Δημήτριος Βουτσίνος, Λεωνίδας Βασιλόπουλος. Ευθύνη πλαστικού χειρούργου για διορθωτική επέμβαση στήθους, προς αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση. Αγωγή αποζημιώσεως και χρηματικής ικανοποιήσεως. Για την πλήρωση του όρου του παρανόμου δεν απαιτείται παράβαση συγκεκριμένου κανόνα δικαίου αλλά αρκεί συμπεριφορά αντίθετη στο γενικότερο πνεύμα του δικαίου ή στις επιταγές τις εννόμου τάξεως. Γενική υποχρέωση πρόνοιας και ασφάλειας στο πλαίσιο της συναλλακτικής και κοινωνικής δραστηριότητας των ατόμων. Ευθύνη εκ της από αμέλεια ιατρικής παραλείψεως προς λήψη μέτρων επιμελείας για την αποτροπή προσβολών σε έννομα αγαθά τρίτων. Κατά το άρθρο 8, παρ. 3 και 4 του Ν. 2251/1994 «περί προστασίας καταναλωτών», αντικειμενική η ευθύνη του παρέχοντος ανεξάρτητες υπηρεσίες στο πλαίσιο ασκήσεως επαγγελματικής δραστηριότητος. Οι ιατρικές υπηρεσίες είναι ανεξάρτητες γιατί ο παρέχων αυτές δεν υπόκειται σε υποδείξεις ή οδηγίες του ασθενούς και έχει ευχέρεια προσδιορισμού του τρόπου παροχής των υπηρεσιών. Ο ασθενής φέρει το βάρος αποδείξεως της παροχής των υπηρεσιών, της ζημίας και του αιτιώδους συνδέσμου. Ο ιατρός φέρει το βάρος της αποδείξεως της ελλείψεως παράνομης, υπό την προαναφερθείσα έννοια, και υπαίτιας πράξης ή παράλειψης. Ένσταση συνυπαιτιότητας του ασθενούς λόγω αρνήσεώς του να υποβληθεί σε πρόσθετη επέμβαση. Αβάσιμη η ένσταση όταν η άρνηση του ασθενούς οφείλεται σε απώλεια εμπιστοσύνης του προς τον ιατρό. Προσεπίκληση από τον εναγόμενο και παρεμπίπτουσα αγωγή κατά ασφαλιστικής εταιρίας. Κατά το Ν. 4496/1997 δεν είναι δυνατός ο με σύμβαση ασφαλίσεως περιορισμός δικαιωμάτων των ασφαλισμένων προσώπων. Εξαιρείται η περίπτωση ασφαλιστικής κάλυψης επαγγελματικού κινδύνου του ασφαλισμένου ή του λήπτου της ασφάλισης. Δυνατότητα απαλλακτικής ρήτρας σε περίπτωση που δεν προβληθεί αξίωση αποζημιώσεως κατά την διάρκεια της ασφαλιστικής περιόδου. Ζήτημα κύρους τοιαύτης απαλλακτικής ρήτρας εκκρεμεί ενώπιων της Ολομελείας του Αρείου Πάγου. Κατά το άρθρο 24 του α.ν. 1565/1939 «Περί κωδικός ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος», που διατηρήθηκε σε ισχύ κατά το άρθρο 47 του ΕισΝΑΚ, ο ιατρός οφείλει να παρέχει με ζήλο, ευσυνειδησία και αφοσίωση την ιατρική του συνδρομή, σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της ιατρικής επιστήμης και της κτηθείσας πείρας, τηρώντας τις ισχύουσες διατάξεις για την διαφύλαξη της υγείας των ασθενών και προστασίας των υγιών. Περαιτέρω σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 3 του ν. 3418/2005 «Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας», το ιατρικό λειτούργημα ασκείται σύμφωνα με τους γενικά αποδεκτούς και ισχύοντες κανόνες της ιατρικής επιστήμης. Από τις διατάξεις των άρθρων 914, 330 εδ. β`, 297-299, 932 ΑΚ, προκύπτει ότι η αδικοπρακτική ευθύνη προς αποζημίωση ή (και) προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης ή της ψυχικής οδύνης προϋποθέτει συμπεριφορά παράνομη και υπαίτια, επέλευση περιουσιακής ζημίας ή (και) ηθικής βλάβης και ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της συμπεριφοράς του δράστη και της, περιουσιακού ή μη χαρακτήρα, ζημίας. Παράνομη είναι η συμπεριφορά που αντίκειται σε απαγορευτικό ή επιτακτικό κανόνα δικαίου, ο οποίος απονέμει δικαίωμα ή προστατεύει συγκεκριμένο συμφέρον του ζημιωθέντος, μπορεί δε η συμπεριφορά αυτή να συνίσταται σε θετική ενέργεια ή σε παράλειψη ορισμένης ενέργειας. Για την κατάφαση της παρανομίας δεν απαιτείται παράβαση συγκεκριμένου κανόνα δικαίου, αλλά αρκεί η αντίθεση της συμπεριφοράς στο γενικότερο πνεύμα του δικαίου ή στις επιταγές της έννομης τάξης. Έτσι, παρανομία συνιστά και η παράβαση της γενικής υποχρέωσης πρόνοιας και ασφάλειας στο πλαίσιο της συναλλακτικής και γενικότερα της κοινωνικής δραστηριότητας των ατόμων, δηλαδή η […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
0
23 Φεβρουαρίου, 2016

ΠΠρΑθ 3955/2015 : Ευρωπαϊκό Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας – Αγωγή επί προσβολής και αίτηση ανάκλησης ασφαλιστικών μέτρων – Ερμηνεία της διάταξης του άρθρου 10 § 1 του Νόμου 1733/1987 με τίτλο “Περιεχόμενο του Δικαιώματος” – Ερμηνεία της διάταξης του άρθρου 17Δ § 3 του Νόμου 1733/1987.

Ερμηνεία ότι το περιεχόμενο του δικαιώματος διακρίνεται (α) στο «αντικείμενο της ευρεσιτεχνίας» (subject matter of the invention) και (β) στο «πεδίο προστασίας της ευρεσιτεχνίας» (extent of patent protection). Ερμηνεία ότι η πάγια νομολογία του Αρείου Πάγου (ΑΠ 1344/2012, κτλ.) και των δικαστηρίων της ουσίας (ΕφΑθ 5111/2012, ΠΠρΑΘ 4581/2011, κτλ.) επί της ερμηνείας της ως άνω διάταξης αφορά αποκλειστικά και μόνον στο «αντικείμενο της ευρεσιτεχνίας», όχι όμως στο «πεδίο προστασίας της ευρεσιτεχνίας». Ερμηνεία ότι το «πεδίο προστασίας της ευρεσιτεχνίας» καταλαμβάνει κάθε υλοποίηση του τεχνικού προβλήματος που αποτελεί το περιεχόμενο της ευρεσιτεχνίας με ισοδύναμα μέσα, ήτοι με ισοδύναμο ή ανάλογο τρόπο. Ανάλυση των εισαγόμενων νομικών εννοιών «δίκαιη ανταμοιβή του εφευρέτη» (fairness), «προγνωσιμότητα του νομικού αποτελέσματος» (predictability), «θεωρία των ισοδυνάμων όρων» (doctrine of equivalents) και «κανόνας των ουσιωδών στοιχείων» (essential elements rule). Ερμηνεία ότι η διατύπωση του νόμου «…της απόφασης που αφορά δικαιώματα που προστατεύονται από τον παρόντα νόμο…» εννοεί προδήλως τις περιπτώσεις όπου μία αγωγή ή αίτηση ασφαλιστικών μέτρων γίνονται δεκτές από το Δικαστήριο, όχι όμως όταν αυτές απορρίπτονται ή όταν ανακαλούνται ασφαλιστικά μέτρα. Κρίση του Δικαστηρίου ότι η διάγνωση της ένδικης διαφοράς άπτεται τεχνικών ζητημάτων και εκφεύγει των γνώσεων περί της νομικής επιστήμης του Δικαστηρίου τούτου. Δεδομένης της αδυναμίας του Δικαστηρίου να διαγνώσει την διαφορά κατά πλήρη δικανική πεποίθηση διατάσσεται η διενέργεια δικαστικής πραγματογνωμοσύνης, δια της οίκοθεν επιλογής δύο πραγματογνωμόνων εκτός του επισήμου καταλόγου πραγματογνωμόνων του Πρωτοδικείου Αθηνών. Διατάσσεται η επανάληψη της συζήτησης περί την αγωγή. Ομοίως, επί της συνεκδικαζόμενης αίτησης ανάκλησης ασφαλιστικών μέτρων (άρθρο 697 ΚΠολΔ), το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι βρίσκεται σε αδυναμία να μορφώσει πλήρη δικανική πεποίθηση (κατά πιθανολόγηση) επί των αναφυόμενων τεχνικών ζητημάτων. Διατάσσεται η επανάληψη της συζήτησης περί την ανάκληση. Έως την επανασυζήτηση διατηρούνται τα ασφαλιστικά μέτρα, διότι το οικονομικό συμφέρον της καθ’ ης η αίτηση ανάκλησης σταθμίζεται ως υπέρτερο του οικονομικού συμφέροντος της αιτούσας. Το Δικαστήριο απευθύνει δύο συγκεκριμένα ερωτήματα στους δύο πραγματογνώμονες που επέλεξε. ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΜΗΜΑ ΕΙΔΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ Αριθμός Απόφασης 3955/2015 ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Ιωάννα Μάμαλη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Αντιγόνη Τζούμη, Πρωτοδίκη, και Χαράλαμπο Γεωργακοπουλο, Πρωτοδίκη – Εισηγητή, και από τη Γραμματέα Ηλέκτρα Καλοφώνου. Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, την 30η Σεπτεμβρίου 2015, για να δικάσει τις υποθέσεις μεταξύ: I. Των εναγουσών: 1) αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «NOVARTIS AG», που εδρεύει στη Βασιλεία της Ελβετίας, άπως εκπροσωπείται νόμιμα, και 2) ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «NOVARTIS (HELLAS) Α.Ε.Β,Ε.», που εδρεύει στη Μεταμόρφωση Αττικής, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, οι οποίες αμφότερες παραστάθηκαν στο Δικαστήριο δια των κοινών πληρεξούσιων δικηγόρων τους Εμμανουήλ Μεταξάκη και Κωνσταντίνου Κιλιμίρη. Της εναγόμενης: ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «SANOFI – AVEHTIS Α.Ε.Β.Ε.», που εδρεύει στην Καλλιθέα Αττικής, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια των πληρεξούσιων δικηγόρων της Εμμανουήλ Μαρκάκη και Αγγελικής Λιόνα. ΙΙ. Της αιτούσας: ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «SANOFI – AYENTIS Α.Ε.Β..Ε. που εδρεύει στην Καλλιθέα Αττικής, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια των πληρεξούσιων δικηγόρων της Εμμανουήλ Μαρκάκη και Αγγελικής Λιονα. Των καθ’ ων η αίτηση αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «NOVARTIS AG», του εδρεύει στη Βασιλεία της Ελβετίας, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, και 2) ανώνυιιπς εταιρείας με την επωνυμία «NOVARTIS (HELLAS) Α.Ε.Β.Ε.», που εδρεύει στη Μεταμόρφωση […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
0
23 Φεβρουαρίου, 2016

ΣτΕ 4154/2015 : Μη νόμιμη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων – Δήμος.

Παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων από τις υπηρεσίες πολεοδομίας Δήμου που συνίσταται στη χορήγηση αντιγράφου αίτησης χωρίς τη συναίνεση του υποκειμένου και χωρίς να συντρέχει περίπτωση χορήγησής του κατά νόμο χωρίς τη συναίνεση αυτή. Επιβολή προστίμου από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων στον Δήμο. ΑΡΙΘΜΟΣ 4154/2015 TO ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ Δ’ Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 10 Δεκεμβρίου 2013, με την εξής σύνθεση: Γ. Παπαγεωργίου, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύων, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος και της αναπληρώτριας Προέδρου, που είχαν κώλυμα, Ηλ. Μάζος, Β. Κίντζιου, Σύμβουλοι, Ο. Νικολαράκου, Χ. Ευαγγελίου, Πάρεδροι. Γραμματέας η I. Παπαχαραλάμπους. Για να δικάσει την από 12ης Δεκεμβρίου 2003 αίτηση: του Δήμου Αθηναίων, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Στυλιανό Μπεζαντέ (A.M. 10510), που τον διόρισε με πληρεξούσιο, κατά της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, που εδρεύει στην Αθήνα (Ομήρου 8), η οποία παρέστη με τον Σπυρίδωνα Μαυρογιάννη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, και κατά του παρεμβαίνοντος …, κατοίκου Αθηνών (…), ο οποίος δεν παρέστη. Με την αίτηση αυτή ο αιτών Δήμος επιδιώκει να ακυρωθεί η υπ’ αριθμ. 43/2003 (Α.Π. 2220/2.10.2003) απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως. Οι πληρεξούσιοι των διαδίκων που παρέστησαν δήλωσαν, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 21 του Κανονισμού Λειτουργίας του Δικαστηρίου, ότι δεν θα αγορεύσουν. Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Παρέδρου Χ. Ευαγγελίου. Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα Σκέφθηκε κατά τον Νόμο 1. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, για την άσκηση της οποίας δεν απαιτείται η καταβολή παραβόλου, ζητείται η ακύρωση της υπ’ αριθμ. 43/2003 (Α.Π. 2220/2.10.2003) πράξεως της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, με την οποία επιβλήθηκε στον Δήμο Αθηναίων πρόστιμο, ύψους 10.000 ευρώ, για παράβαση των διατάξεων του ν. 2472/1997. 2. Επειδή, υπέρ του κύρους της προσβαλλομένης αποφάσεως παρεμβαίνει ο …, κατόπιν καταγγελίας του οποίου εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, η παρέμβαση, όμως, αυτή πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, διότι ο παρεμβαίνων δεν παρέστη κατά τη συζήτηση της υποθέσεως με πληρεξούσιο δικηγόρο, ούτε νομιμοποίησε τον υπογράφοντα το δικόγραφο της παρέμβασης δικηγόρο με κάποιον από τους αναφερόμενους στο άρθρο 27 του π.δ/τος 18/1989 (Α’ 18) τρόπους. 3. Επειδή, ο ν. 2472/1997 «Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» (Α’ 50), ο οποίος εκδόθηκε ενόψει και της Οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (EE L 281), έχει, όπως ρητώς αναφέρεται στο άρθρο 1, αντικείμενο τη «θέσπιση προϋποθέσεων για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προς προστασία των δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών των φυσικών προσώπων και ιδίως της ιδιωτικής ζωής». Σύμφωνα με το άρθρο 3, με υπότιτλο «πεδίο εφαρμογής», οι διατάξεις του νόμου εφαρμόζονται, κατά τους ειδικότερους ορισμούς της παρ. 3, «στην εν όλω ή εν μέρει αυτοματοποιημένη επεξεργασία, καθώς και στη μη αυτοματοποιημένη επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία περιλαμβάνονται ή πρόκειται να περιληφθούν σε αρχείο» (παρ. 1). Κατά το άρθρο 2 του ν. 2472/1997 «δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα» είναι «κάθε πληροφορία που αναφέρεται στο υποκείμενο των δεδομένων» (περ. α’), «υποκείμενο των δεδομένων» είναι το φυσικό πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
0
23 Φεβρουαρίου, 2016

ΜΠρΘεσ 17035/2015 : Σύγκρουση μεταξύ Ελληνικών – Κοινοτικών Σημάτων «EVLOGIA» και Κοινοτικού Σήματος «EVLOYIA».

Το Δικαστήριο έκρινε ότι το επίδικο σήμα της καθ’ης «EVLOYIA» παραπέμπει συνειρμικά στην ορθοδοξία, την χριστιανοσύνη και την ιεροσύνη, πληροφορώντας τους καταναλωτές ότι διακρίνει παραδοσιακά προϊόντα που προέρχονται από το ʼγιο Όρος (συγκεκριμένα), ενώ αντίθετα το σήμα της αιτούσας «EVLOGIA» παραπέμπει συνειρμικά στο ευλογημένο ελληνικό έδαφος (γενικώς) από το οποίο προέρχονται οι καρποί και τα προϊόντα που παράγει. Το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν προκαλείται κίνδυνος σύγχυσης μεταξύ των συγκρουόμενων σημάτων, ώστε να υφίσταται κατεπείγουσα και άμεση ανάγκη για λήψη ασφαλιστικών μέτρων «προς το παρόν». Η κρίση του Δικαστηρίου δεν αναιρείται από το γεγονός ότι ως προς τα επίδικα σήματα ήδη μπερδεύτηκαν δύο εμπορικοί διευθυντές γνωστών αλυσίδων σούπερ μάρκετ (διότι τελικώς αντιλήφθηκαν την διαφορά), ούτε από το γεγονός ότι ήδη μπερδεύτηκε ένας καταναλωτής αποστέλλοντας παραγγελία για αποστολή εμπορευμάτων στην αιτούσα αντί της καθ’ης (διότι επρόκειτο για μεμονωμένο συμβάν), ούτε από το γεγονός ότι ένας έμπορος αγροτικών εφοδίων συναλλάχθηκε με την καθ’ης εκ πλάνης (κατά τους ισχυρισμούς της αιτούσας), διότι δεν αποκλείεται τούτος να επέλεξε συνειδητά την καθ’ης. Η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων απορρίπτεται. Αριθμός Απόφασης: 17035/2015 (αριθμός κατάθεσης δικογράφου αίτησης: 18.650/2015) ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (Ασφαλιστικά Μέτρα) ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Κωνσταντίνο Σπηλιωτοπούλου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, που ορίστηκε νόμιμα χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα. ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του στις 10.11.2015 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ: ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΣΩΝ: 1) Της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία “ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗ – ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ – ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΙΠΠΩΝ – ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ” και το διακριτικό τίτλο “WEST Α.Ε.”, που εδρεύει στην Πάτρα Αχαΐας (Λαύραγκα 24) και εκπροσωπείται νόμιμα και 2) Της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία “… ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ” και το διακριτικό τίτλο “PAMG ΕΠΕ”, που εδρεύει στην Πάτρα Αχαΐας (…) και εκπροσωπείται νόμιμα, τις οποίες εκπροσώπησε στο Δικαστήριο η πληρεξούσια δικηγόρος τους Παναγιώτα Γεωργοπουλου (Δ.Σ. Πειραιά – A.M. 1844). ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ: 1) Της μονοπρόσωπης ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας με την επωνυμία “ΕΥΛΟΓΙΑ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥΧΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ” και το διακριτικό τίτλο “ΕΥΛΟΓΙΑ”, η οποία εδρεύει στη Θεσσαλονίκη (Πολυτεχνείου 25) και εκπροσωπείται νόμιμα και 2) Του …, μοναδικού εταίρου και διαχειριστή της ως άνω εταιρείας και συγκαταθέτη μετά της πρώτης καθ’ ης του κοινοτικού σήματος “EVLOYIA” , κατοίκου ομοίως ως άνω, τους οποίους εκπροσώπησε στο Δικαστήριο ο πληρεξούσιος δικηγόρος τους Νικόλαος Ρομπότης (Δ. Σ. Θεσσαλονίκης – Α.Μ.2888). Οι αιτούσες ζητούν να γίνει δεκτή η από 1.10.2015 αίτηση που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου με αριθμό κατάθεσης 18.650/1.10.2015, η οποία προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή αυτής της απόφασης. Κατά τη συζήτηση της αίτησης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και κατέθεσαν τα σημειώματα τους. ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Στην προκειμένη περίπτωση οι αιτούσες εκθέτουν ότι η πρώτη είναι δικαιούχος α) του εθνικού, λεκτικού, με απεικόνιση και ορισμένη έγχρωμη σύνθεση εμπορικού σήματος “evlogia” (γραμμένη με λατινικούς χαρακτήρες και αποδίδεται στα ελληνικά ως “ευλογία”) που κατατέθηκε στις 8.2.2013 και καταχωρίστηκε νομίμως με αριθμό 219820, ώστε να διακρίνει προϊόντα των κλάσεων 29, 30, 31, β) του κοινοτικού, λεκτικού και απεικονιστικού εμπορικού σήματος “evlogia” που κατατέθηκε στις 31.7.2013 και καταχωρίστηκε νομίμως με αριθμό 012031688, ώστε να διακρίνει προϊόντα των κλάσεων 3, 29, 30, 35, 39 και γ) του διεθνούς εμπορικού […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
0
23 Φεβρουαρίου, 2016

ΕιρΑθ 96/2016 : Προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα – Εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις – Ηθική βλάβη – Νόθος αντικειμενική ευθύνη – Κατάχρηση δικαιώματος.

Διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από Τράπεζα σε εταιρεία ενημέρωσης οφειλετών ν. 3758/2009, άνευ προηγούμενης ενημέρωσης του υποκειμένου των δεδομένων, κατ’ άρθρο 11 παρ. 3 ν. 2472/1997. Χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Η τράπεζα φέρει το βάρος απόδειξης, ότι ανυπαίτια αγνοούσε τα θεμελιωτικά της υπαιτιότητας της πραγματικά γεγονότα. Η ρύθμιση και εντέλει εξόφληση της οφειλής, με αφορμή πρόταση της εταιρείας, δεν καθιστά την άσκηση του δικαιώματος καταχρηστική. Αριθμός 96/2016 ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Ανθούλα Δήμητσα, την οποία όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοικήσεως του Ειρηνοδικείου Αθηνών και τη Γραμματέα Ζ. Δερμεντζόγλου. Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις 10.11.2015, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ: ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΑ: … Δικηγόρου, ο οποίος παραστάθηκε αυτοπροσώπως. ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΉΣ: Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία «Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε.», νομίμως εκπροσωπούμενης, που εδρεύει στην Αθήνα, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της Θ. Παπαϊωάννου. Ο ενάγων με την από 8.9.2015 με αρ. κατ. 1103/2015 αγωγή του, η συζήτηση της οποίας προσδιορίσθηκε για την ανωτέρω δικάσιμο, αιτείται τα αναφερόμενα σ’ αυτή. Ακολούθησε συζήτηση, όπως σημειώνεται στα Πρακτικά. ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Με την κρινόμενη ο ενάγων εκθέτει ότι, στις 17.2.2015, η εναγόμενη διαβίβασε,- χωρίς προηγούμενη ενημέρωση του ως όφειλε, κατά την διάταξη του άρθρου 11 παρ. 1 και 3 του Ν. 2472/1997 και χωρίς την λήψη της ρητής και σαφούς συγκατάθεσης του, κατά την διάταξη του άρθρου 5 του Ν. 2472/1997,- τα συλλεγέντα, στις 22.8.2008, κατά την κατάρτιση σύμβασης χορήγησης πιστωτικής κάρτας, αναφερόμενα προσωπικά του δεδομένα, στην Εταιρεία Ενημέρωσης Οφειλετών για ληξιπρόθεσμες Απαιτήσεις με την επωνυμία «Pano Inform Α.Ε.», υπάλληλος της οποίας τον κάλεσε, στις 17.2.2015, για να τον ενημερώσει για την ληξιπρόθεσμη οφειλή του και να διαπραγματευθεί τον τρόπο και χρόνο αποπληρωμής της. Ότι από την ως άνω παράνομη πράξη και παράλειψη της εναγόμενης, που, δια των προστηθέντων της, διαβίβασε τα προσωπικά του δεδομένα σε απροσδιόριστο αριθμό τρίτων ατόμων, κατά παράβαση των διατάξεων του ως άνω Νόμου, υπέστη ηθική βλάβη και για τους λόγους αυτούς αιτείται να υποχρεωθεί (η εναγόμενη), με απόφαση προσωρινά εκτελεστή, να του καταβάλλει ως χρηματική ικανοποίηση το, κατ’ ελάχιστον οριζόμενο από την διάταξη του άρθρου 23 παρ. 2 του ως άνω Νόμου, ποσόν των 5.869, 40 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της κρινόμενης και να καταδικασθεί στην δικαστική του δαπάνη. Η αγωγή αρμόδια και παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρα 14 παρ. 1α, 25, 37 ΚΠολΔ), κατά την διαδικασία των άρθρων 664επ. ΚΠολΔ (άρθρο 23 παρ. 3 Ν 2472/1997), είναι επαρκώς ορισμένη, απορριπτόμενου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού της εναγόμενης και παρεπόμενα νόμιμη στηριζόμενη στις κατωτέρω αναφερόμενες διατάξεις του Ν. 2472/1997 και σ’ αυτές των άρθρων 345, 346 ΑΚ, 907, 908, 176 ΚΠολΔ και θα πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα καθόσον καταβάλλεται το νόμιμο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις ανάλογες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις (υπ’ αρ. 249409 και 254425 αγωγόσημα). Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα και της ανώμοτης εξέτασης του ενάγοντα (417 ΚΠολΔ), που περιλαμβάνονται στα ταυτάριθμα με τη παρούσα Πρακτικά, του συνόλου (671 ΚΠολΔ) των προσκομιζόμενων με επίκληση εγγράφων σε συνδυασμό με τα διδάγματα της […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
0
21 Φεβρουαρίου, 2016

ΟλΑΠ(ποιν) 1/2008 : Οι απόλυτες ακυρότητες της ποινικής προδικασίας προτείνονται μέχρι την αμετάκλητη παραπομπή του κατηγορουμένου στο ακροατήριο, διαφορετικά καλύπτονται. Ακυρότητες της προδικασίας δέν συγκροτούν λόγο ακυρότητας του κλητήριου θεσπίσματος. Όμως αυτές οι ακυρότητες νομίμως προτείνονται με προσφυγή ενώπιον του εισαγγελέα εφετών, ο οποίος στη συνέχεια έχει εξουσία να διατάξει συμπληρωματική προανάκριση (ΚΠοινΔ 322).

ΚΠοινΔ 173 § 2, 322.- Οι απόλυτες ακυρότητες της ποινικής προδικασίας ως αναιρετικός λόγος Οι απόλυτες ακυρότητες της ποινικής προδικασίας προτείνονται μέχρι την αμετάκλητη παραπομπή του κατηγορουμένου στο ακροατήριο, διαφορετικά καλύπτονται, με αποτέλεσμα να μήν μπορούν να ληφθούν υπόψη ούτε αυτεπαγγέλτως, αρμόδιο δε για την κήρυξη ή μή κήρυξή των είναι το δικαστικό συμβούλιο. Άν οι απόλυτες ακυρότητες της ποινικής προδικασίας προτάθηκαν και απορρίφθηκαν απο το δικαστικό συμβούλιο, απαραδέκτως επαναφέρονται ενώπιον του δικαστηρίου, το οποίο δέν έχει εξουσία ούτε να αναπέμψει την υπόθεση προς περαιτέρω ανακριτικές πράξεις. Ακυρότητες της προδικασίας δέν συγκροτούν λόγο ακυρότητας του κλητήριου θεσπίσματος. Όμως αυτές οι ακυρότητες νομίμως προτείνονται με προσφυγή ενώπιον του εισαγγελέα εφετών, ο οποίος στη συνέχεια έχει εξουσία να διατάξει συμπληρωματική προανάκριση (ΚΠοινΔ 322), διαφορετικά αυτές οι ακυρότητες δέν επιδρούν στο κύρος του κλητήριου θεσπίσματος για την παραπομπή του κατηγορουμένου στο ακροατήριο, έτσι που απαραδέκτως να προτείνονται ενώπιον του δικαστηρίου ως ακυρωτικός λόγο. Ολομέλεια του Αρείου Πάγου (ποιν) 1/2008 [Β. Κουρκάκης] (Σύνθεση: Β. Νικόπουλος, Γ. Φώσκολος, Α.Φ. Περίδης, Η. Κωνσταντινίδης, Γ. Καλαμίδας, Ι. Παπανικολάου, Μ. Δέτσης, Ε. Μουγάκου – Μπρίλλη, Ρ. Ασημακοπούλου, Η. Γιαννακάκης, Γ. Μάμαλης, Γ. Καπερώνης, Ε. Καλούδης, Α. Θεμέλης, Γ. Πετράκης, Χ. Αλεξόπουλος, Ειρ. Αθανασίου, Ι.Σ. Τέντες, Μ. Γραμματικούδης, Λ. Ζερβομπεάκος, Σ. Ζιάκας, Α. Νικάκης, Δ. Πατινίδης, Χ. Παπαηλιού, Χ. Δημάδης, Α. Κουτρομάνος, Μ. Θεοχαρίδης, Θ. Γκοΐνης, Β. Λυκούδης, Ε. Νικολόπουλος, Α. Λιανός, Γ. Γιαννούλης, Α. Τσόλιας, Ι. Παπουτσής, Α. Πολυζωγόπουλος, Γ. Χρυσικός, Ν. Ζαΐρης, Δ. Παπαντωνοπούλου, Ν. Λεοντής, Β. Κυτέα, Β. Κριτσώτακη, Ε. Σπίτσα, Ε. Μάλλιος, Γ. Λαλούση· εισαγγελέας: Γ. Σανιδάς) Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση (…) για να δικάσει την αίτηση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για αναίρεση υπέρ του νόμου της 1730/2005 αποφάσεως του τριμελούς εφετείου Πατρών, με κατηγορούμενο τον Π.Ο. (…) που δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο, αφού δεν κλητεύθηκε από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, επειδή πρόκειται για αναίρεση υπέρ του νόμου, η οποία δεν επιδρά στα έννομα συμφέροντά του, σύμφωνα με το άρθρο 505 § 2 ΚΠοινΔ. Το τριμελές εφετείο Πατρών με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ΄ αυτή και ο αναιρεσείων εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζητεί τώρα την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην (…) έκθεση αναιρέσεως (…). Αφού άκουσε τον εισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης, σκέφθηκε σύμφωνα με τον νόμο: Ι. Νόμιμα εισάγεται στο δικαστήριο της πλήρους ποινικής ολομέλειας του Αρείου Πάγου η (…) αίτηση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για αναίρεση υπέρ του νόμου της (…) αμετάκλητης απόφασης του τριμελούς εφετείου Πατρών, με την οποία κηρύχθηκε άκυρη η παραπομπή του κατηγορουμένου (…) στο ακροατήριο για την πράξη της διακεκριμένης περίπτωσης λαθρεμπορίας, και έπαυσε οριστικώς η εναντίον του ποινική δίωξη για την εν λόγω πράξη, λόγω παραγραφής. Η αναίρεση ζητείται για εσφαλμένη ερμηνεία των δικονομικών διατάξεων των άρθρων 173 § 2, 176 § 1, 320, 321 και 322 ΚΠοινΔ και αρνητική υπέρβαση εξουσίας. Η αίτηση έχει ασκηθεί νομότυπα, άρα είναι παραδεκτή, νόμιμη (άρθρα 505 § 2, 510 § 1 στοιχ. Η’, 498 εδ. α’ και 474 § 2 ΚΠοινΔ) και πρέπει να ερευνηθείς την ουσία της. II. Κατά τη διάταξη του άρθρου 510 § 1 στοιχ. Η’ ΚΠοινΔ, υπέρβαση εξουσίας που ιδρύει τον […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
0
21 Φεβρουαρίου, 2016

ΤρΠλημΚω 584/2013 : Μη απόδοση ΦΠΑ – Ακυρότητα κλητηρίου θεσπίσματος – Έγκλημα υπερχειλούς υποκειμενικής υπόστασης.

Μη απόδοση ΦΠΑ – Ακυρότητα κλητηρίου θεσπίσματος – Έγκλημα υπερχειλούς υποκειμενικής υπόστασης ΤρΠλημΚω 584/2013 [Μη απόδοση ΦΠΑ – Ακυρότητα κλητηρίου θεσπίσματος – Έγκλημα υπερχειλούς υποκειμενικής υπόστασης] (παρατ. Π. Θεοδωρίδης) Διατάξεις: άρθρα 18 Ν 2523/1997, 27 [παρ. 2] ΠΚ, 173 [παρ. 1], 321 [παρ. 1 στοιχ. δ΄] ΚΠΔ, 6 [παρ. 3] ΕΣΔΑ Μη απόδοση ΦΠΑ, Ακυρότητα κλητηρίου θεσπίσματος, Έγκλημα υπερχειλούς υποκειμενικής υπόστασης (Περίληψη) Ακυρώνεται το επίδικο κλητήριο θέσπισμα διά του οποίου παραπέμφθηκε ο κατηγορούμενος να δικασθεί για το αδίκημα της μη απόδοσης ΦΠΑ. Συγκεκριμένα, δεν περιγράφεται στο κλητήριο θέσπισμα με σαφήνεια και ακρίβεια η πράξη για την οποία κατηγορείται ο κατηγορούμενος, δηλαδή σε αυτό δεν καθορίζεται επακριβώς το έγκλημα κατά τα πραγματικά περιστατικά που το συνιστούν και τα κατά το νόμο συστατικά του στοιχεία, προκειμένου αυτός να λάβει γνώση της αποδιδόμενης κατηγορίας και να προετοιμάσει ανάλογα την υπεράσπισή του. Ειδικότερα, στο κλητήριο θέσπισμα δεν περιέχονται επακριβώς τα πραγματικά περιστατικά τα οποία πληρούν την υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος και δη το στοιχείο του σκοπού αποφυγής πληρωμής του ΦΠΑ. Επιπλέον, δεν εξειδικεύεται η ιδιότητα με την οποία ο κατηγορούμενος όφειλε να προβεί στην ανωτέρω απόδοση, καθόσον αναφέρεται ως νόμιμος εκπρόσωπος επιχείρησης άνευ περαιτέρω στοιχείων της τελευταίας. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 321 παρ. 1 στοιχ. δ΄ του ΚΠΔ, το κλητήριο θέσπισμα πρέπει να περιέχει, μεταξύ άλλων στοιχείων, τον ακριβή καθορισμό της πράξης, για την οποία κατηγορείται ο κατηγορούμενος, δηλαδή θα πρέπει στο κλητήριο θέσπισμα να περιγράφεται με σαφήνεια και ακρίβεια η πράξη για την οποία κατηγορείται ο κατηγορούμενος, ήτοι να καθορίζονται επακριβώς τα πραγματικά περιστατικά τα οποία πληρούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση εγκλήματος, όπως αυτό τυποποιείται στο νόμο, για να είναι σε θέση ο κατηγορούμενος να λάβει γνώση της αποδιδόμενης σ’ αυτόν κατηγορίας και να προετοιμάσει ανάλογα την υπεράσπισή του. Τα ίδια προβλέπονται και από το άρθρο 6 παρ. 3 εδ. α΄ και β΄ της ΕΣΔΑ, που κυρώθηκε με το ΝΔ 53/1974 και αποτελεί εγχώριο δίκαιο, το οποίο ορίζει ότι κάθε κατηγορούμενος έχει δικαίωμα: α) να πληροφορείται στη βραχύτερη προθεσμία, στη γλώσσα την οποία εννοεί και με κάθε λεπτομέρεια, τη φύση και το λόγο της εναντίον του κατηγορίας και β) να διαθέτει το χρόνο και τις αναγκαίες ευκολίες για την προετοιμασία της υπεράσπισής του. Αν δεν περιέχεται στο κλητήριο θέσπισμα ο ακριβής καθορισμός της πράξης για την οποία κατηγορείται ο κατηγορούμενος, τότε αυτό και μαζί του η κλήτευση του τελευταίου στο ακροατήριο, είναι άκυρα, σύμφωνα με το άρθρο 321 παρ. 4 ΚΠΔ. Την ακυρότητα αυτή του κλητηρίου θεσπίσματος, που είναι σχετική και αφορά σε πράξη προπαρασκευαστική της διαδικασίας στο ακροατήριο, αν δεν καλυφθεί, δηλαδή αν ο κατηγορούμενος εμφανιστεί στη δίκη και προβάλλει εγκαίρως αντίρρηση για την πρόοδό της, μπορεί, εφόσον η σχετική ένστασή του απορρίφθηκε, να την προτείνει, επαναφέροντάς την με λόγο εφέσεως και στη δευτεροβάθμια δίκη (άρθρο 173 παρ. 1 ΚΠΔ). Εξάλλου, ο Ν 2523/1997 «Διοικητικές και ποινικές κυρώσεις στη φορολογική νομοθεσία και άλλες διατάξεις» τυποποιεί ως εγκλήματα τρεις βασικές περιπτώσεις φοροδιαφυγής: α) τη μη υποβολή ή την υποβολή ανακριβούς δήλωσης εισοδήματος (άρθρο 17), β) τη μη απόδοση ΦΠΑ και άλλων παρακρατουμένων φόρων ή εισφορών (άρθρο 18) και γ) την έκδοση πλαστών ή εικονικών φορολογικών στοιχείων, την αποδοχή εικονικών και […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
0
21 Φεβρουαρίου, 2016

ΕφΑθ 570/2013 : Διανομή δωρεάν από εβδομαδιαία εφημερίδα ψηφιακού δίσκου με κινηματογραφικό έργο σκηνοθέτη – πνευματικού δημιουργού δίχως μνεία του δημιουργού αυτού – Εξουσίες απορρέουσες από το ηθικό δικαίωμα του δημιουργού οπτικοακουστικών έργων – Δικαιώματά του σε περίπτωση προσβολής, από τα άρθρα 65 παρ. 1 και 2 Ν. 2121/1993 ακόμη και χωρίς επικουρική εφαρμογή των άρθρ. 57 και 60 Α.Κ..

ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΑΡ. ΑΠΟΦΑΣΗΣ: 570/2013 Διανομή δωρεάν από εβδομαδιαία εφημερίδα ψηφιακού δίσκου με κινηματογραφικό έργο σκηνοθέτη – πνευματικού δημιουργού δίχως μνεία του δημιουργού αυτού – Εξουσίες απορρέουσες από το ηθικό δικαίωμα του δημιουργού οπτικοακουστικών έργων – Δικαιώματά του σε περίπτωση προσβολής, από τα άρθρα 65 παρ. 1 και 2 Ν. 2121/1993 ακόμη και χωρίς επικουρική εφαρμογή των άρθρ. 57 και 60 Α.Κ. – Προϋποθέσεις παραίτησης – Χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης * Δικαστές: Ειρήνη Καλού, Πρόεδρος Εφετών, Μαρία Κουβίδου, Γεώργιος Τσιάμπας (Εισηγητής) Εφέτες Δικηγόρος του γραφείου μας: Αγγελική Αντωνέα * * * * * ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Η υπό κρίση έφεση, στρεφόμενη κατά της υπ’ αρ. 2293/2010 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία και δέχθηκε εν μέρει την από 08.02.2006 αγωγή του εφεσιβλήτου κατά της εκκαλούσας, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, αφού η μεν εκκαλουμένη επιδόθηκε στην εκκαλούσα – εναγομένη, με την επιμέλεια του εφεσιβλήτου – ενάγοντος, την 13.10.2010, όπως προκύπτει από την υπ’ αρ. 10375 της 13.10.2010 έκθεσης επιδόσεως του Δικαστικού Επιμελητή Πειραιώς ……, το δε δικόγραφο της έφεσης κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 10.11.2010, επομένως προτού παρέλθει η τριακονθήμερη προθεσμία που ορίζει για την άσκηση της έφεσης η διάταξη του άρθρ. 518 του ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να γίνει τύποις δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ’ ουσίαν. Ο ενάγων ισχυρίσθηκε, με την υπό κρίση από 14.02.2006 αγωγή του, ότι είναι πνευματικός δημιουργός του κινηματογραφικού έργου υπό τον τίτλο «Μοναξιά μου όλα», το οποίο έχει ο ίδιος σκηνοθετήσει, και ότι η εναγομένη εταιρεία, η οποία είναι ιδιοκτήτρια της εβδομαδιαίας (κυριακάτικης) πολιτικής εφημερίδας, πανελλήνιας κυκλοφορίας, υπό τον τίτλο …… διένειμε δωρεάν στο αναγνωστικό της κοινό με το υπ’ αριθμόν 46 της 08.01.2006 φύλλο της εφημερίδας της, ένα ψηφιακό δίσκο (dvd) στο οποίο ήταν εγγεγραμμένο το πιο πάνω κινηματογραφικό έργο του, χωρίς όμως να αναγράψει ούτε στην ετικέτα του δίσκου ούτε στη διαφημιστική γι’ αυτόν προμετωπίδα της πρώτης σελίδας του φύλλου το όνομά του ως σκηνοθέτη και επομένως πνευματικού δημιουργού του έργου, ενώ, αντιθέτως, προέβαλε με έντονη σε αμφότερες γραφή την επωνυμία του μουσικού συγκροτήματος (ΠΥΞ ΛΑΞ) που ερμήνευσε το ομότιτλο του έργου του τραγούδι (Μοναξιά μου όλα) και το όνομα της ηθοποιού Βάνας Μπάρμπα, η οποία όμως στο έργο δεν είχε πρωταγωνιστικό ρόλο, και με παράθεση εικόνων του μέλους του συγκροτήματος Φίλιππου Πλιάτσικα και της πιο πάνω ηθοποιού. Ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο η εναγομένη προσέβαλε παράνομα και υπαίτια το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας του στο πιο πάνω κινηματογραφικό έργο, ως προς την ηθική του διάσταση, αποκρύπτοντας την πατρότητά του πάνω σε αυτό και δημιουργώντας σύγχυση ως προς το είδος του ως κινηματογραφικού ή μουσικού έργου, και του προκάλεσε ηθική βλάβη, για την χρηματική ικανοποίηση της οποίας δικαιούται το ποσό των 30.000 ευρώ. Ζήτησε δε, μετά το νόμιμο δια των προτάσεων περιορισμό του αρχικά καταψηφιστικού αιτήματος της αγωγής σε εν μέρει αναγνωριστικό, να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει, από το πιο πάνω ποσό των 30.000 ευρώ, 6.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής, και να αναγνωριστεί η υποχρέωσή της να του καταβάλει το υπόλοιπο ποσό των 24.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
0
21 Φεβρουαρίου, 2016

ΜονΠρΑθ 1607/2014: Επαγγελματική μίσθωση – Μείωση μισθώματος για 4 έτη από την επίδοση της αγωγής λόγω δυσμενούς μεταβολής οικονομικών συνθηκών στη χώρα και μειώσεως μισθωτικής αξίας του ακινήτου κατά 50% – 388 Α.Κ. προϋποθέσεις εφαρμογής – Υπεισέλευση κληρονόμων μισθωτή στα μισθωτικά δικαιώματα και υποχρεώσεις.

ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (ΜΙΣΘΩΣΕΙΣ) ΑΡ. ΑΠΟΦΑΣΗΣ: 1607/2014 Επαγγελματική μίσθωση – Μείωση μισθώματος για 4 έτη από την επίδοση της αγωγής λόγω δυσμενούς μεταβολής οικονομικών συνθηκών στη χώρα και μειώσεως μισθωτικής αξίας του ακινήτου κατά 50% – 388 Α.Κ. προϋποθέσεις εφαρμογής – Υπεισέλευση κληρονόμων μισθωτή στα μισθωτικά δικαιώματα και υποχρεώσεις – 612 Α.Κ., 12 Π.Δ. 34/1995 * Δικαστής: Αποστολία Παντελίδου, Πρόεδρος Πρωτοδικών Δικηγόρος του γραφείου μας: Αγγελική Αντωνέα, Κυριάκος Ε. Μακαρώνας * ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟ Κατά τη σαφή έννοια της διάταξης αυτής του άρθρ. 388 του Α.Κ. παρέχεται στον καθέναν από τους συμβαλλόμενους, σε αμφοτεροβαρή σύμβαση, το διαπλαστικό δικαίωμα να ζητήσει από το Δικαστήριο την τροποποίηση ολόκληρης της σύμβασης, εφόσον η τελευταία δεν έχει ακόμα εκτελεστεί, υπό τις εξής προϋποθέσεις: α) μεταβολή των περιστατικών, στα οποία κυρίως, ενόψει της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, τα μέρη στήριξαν τη σύναψη της αμφοτεροβαρούς σύμβασης, β) η μεταβολή να είναι μεταγενέστερη της κατάρτισης της σύμβασης και να οφείλεται σε λόγους που ήταν έκτακτοι και δεν μπορούσαν να προβλεφθούν, γ) από τη μεταβολή αυτή η παροχή του οφειλέτη, ενόψει και της αντιπαροχής, να καθίσταται υπέρμετρα επαχθής. Κατά συνέπεια, για το ορισμένο της αγωγής αναπροσαρμογής του μισθώματος, με βάση το άρθρ. 388 του Α.Κ., πρέπει να αναφέρονται όλα εκείνα τα πραγματικά περιστατικά, από τα οποία να προκύπτει μεταβολή των συνθηκών, στις οποίες στήριξαν οι συμβαλλόμενοι τη σύναψη της σύμβασης μίσθωσης από λόγους απρόβλεπτους, η οποία μεταβολή επιδρά στη μισθωτική αξία του μισθίου σε τέτοιο βαθμό, ώστε η εμμονή στην καταβολή του συμφωνημένου μισθώματος να είναι αντίθετη προς την ευθύτητα και την εντιμότητα που απαιτούνται στις συναλλαγές και να επιβάλλεται, σύμφωνα με την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη, η αναπροσαρμογή του μισθώματος στο επίπεδο εκείνο, το οποίο αίρει τη δυσαναλογία των εκατέρωθεν παροχών (Α.Π. 850/2010). Σημειώνεται, άλλωστε, ότι τα περιστατικά που προκάλεσαν τη μεταβολή, πρέπει να είναι έκτακτα και απρόβλεπτα. Τέτοια είναι τα περιστατικά που δεν επέρχονται κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, αλλά προκαλούνται από ασυνήθιστα γεγονότα, φυσικά (πλημμύρες, σεισμοί), πολιτικά, κοινωνικά ή οικονομικά (κινήματα, επαναστάσεις κ.λπ.). Γενικής φύσης περιστατικά, στα οποία οι συμβαλλόμενοι στηρίζουν τη μισθωτική σύμβαση είναι η σταθερότητα του νομίσματος ή του τιμαρίθμου, δυσχερώς όμως μπορεί να γίνει αποδεκτό ότι αυτά είναι έκτακτα και απρόβλεπτα, ιδίως στη σύγχρονη οικονομία, στην οποία είναι συχνές οι διακυμάνσεις της σταθερότητας, εκτός αν αυτές υπερβαίνουν κατά πολύ τις συνηθισμένες ή λογικά προβλεπόμενες και είναι έκτακτης φύσης. Γεγονότα τυχαία, που όμως συνήθως συμβαίνουν, ούτε έκτακτα μπορούν να χαρακτηριστούν ούτε απρόβλεπτα είναι (Α.Π. 1171/2004, Ελλ.Δ/νη 46, 152, Ε.Α. 5.1. 38/2008, Ε.Δ.Πολ. 2010, 172, Ε.Πατρ. 129/2008, Αχα. Νομ. 2009/548). Εξάλλου, το δικαίωμα που προκύπτει από τις διατάξεις του άρθρ. 388 του Α.Κ. για αναπροσαρμογή του μισθώματος είναι διαπλαστικό, διότι αποτελεί διαμόρφωση της ενοχής στο προσήκον μέτρο, συνιστά δηλαδή διάπλαση ενός από τα στοιχεία της μισθωτικής σύμβασης, με συνέπεια η σχετική αγωγή και η επ’ αυτής απόφαση, που αναπροσαρμόζει το μίσθωμα ως προς το σημείο αυτό, να είναι διαπλαστική. Ως εκ τούτου, το ασκηθέν δικαίωμα ενεργοποιείται από την επίδοση της αγωγής και μελλοντικός (Α.Π. 588/1995, Ελλ.Δ/νη 1996, 341, Ε.Πατρ. 129/2008, Αχα. Νομ. 2009/548), η δε σχετική απόφαση δεν υπόκειται σε αναγκαστική εκτέλεση, ούτε κηρύσσεται προσωρινά […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
0
20 Φεβρουαρίου, 2016

Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης 25552/2010 : Προσβολή προσωπικότητας μέσω του διαδικτύου σε ιστολόγιο (blog). Ανάρτηση υβριστικών και αναληθών σχολίων κατά της προσωπικότητας κάποιου προσώπου σε ιστολόγιο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις περί αδικοπραξιών και προσβολής της προσωπικότητας του ΑΚ και όχι οι διατάξεις περί ευθύνης του τύπου.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Προσβολή προσωπικότητας μέσω του διαδικτύου σε ιστολόγιο (blog). Ανάρτηση υβριστικών και αναληθών σχολίων κατά της προσωπικότητας κάποιου προσώπου σε ιστολόγιο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις περί αδικοπραξιών και προσβολής της προσωπικότητας του ΑΚ και όχι οι διατάξεις περί ευθύνης του τύπου. […] Ι. Σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 1 του Συντάγματος καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και διά του τύπου τους στοχασμούς του, τηρώντας τους νόμους του Κράτους. Σύμφωνα δε με το άρθρο 10 παρ. 1 εδ. α` και β` της Διεθνούς Σύμβασης της Ρώμης για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (που κυρώθηκε με το Ν 53/1974) «παν πρόσωπον έχει δικαίωμα εις την ελευθερίαν εκφράσεως. Το δικαίωμα τούτο περιλαμβάνει την ελευθερίαν της γνώμης ως και την ελευθερίαν λήψεως ή μεταδόσεως πληροφοριών ή ιδεών, άνευ επεμβάσεως των δημοσίων αρχών και ασχέτως συνόρων». Περαιτέρω, ο τύπος κατά την έννοια του άρθρου 14 παρ. 2 εδ. α` Συντ. περιλαμβάνει όλα τα έντυπα που είναι κατάλληλα και προορισμένα για διάδοση. Κατά το άρθρο 1 εδ. α` του ΑΝ 1092/1938 περί τύπου «τύπος και έντυπον» είναι «παν ό,τι εκ τυπογραφίας ή οιουδήποτε άλλου μηχανικού ή χημικού μέσου παράγεται εις όμοια αντίτυπα και χρησιμεύει εις πολλαπλασιασμόν ή διάδοσιν χειρογράφων, εικόνων ή παραστάσεων μετά ή άνευ σημειώσεων …». Ο ορισμός που κρατεί πλέον είναι ότι έντυπο είναι κάθε κείμενο, κάθε όχι απλώς διακοσμητική εικαστική παράσταση, κάθε εγγραφή μουσικού έργου με κείμενο ή επεξηγήσεις και κάθε ηχητικό αποτύπωμα απλού ή μελωδικού λόγου, εφόσον έχει παραχθεί με μηχανική ή φυσικοχημική ή ηλεκτρονική διαδικασία κατάλληλη για παραγωγή σημαντικού αριθμού αντιτύπων και προορίζεται για διάδοση (βλ. Δαγιόγλου, Ατομικά Δικαιώματα, έκδ. 1991, τόμ. 1 σελ. 451 επ.). Π. Κατά το άρθρο μόνο του Ν 1178/1981 ο ιδιοκτήτης παντός εντύπου υποχρεούται σε πλήρη αποζημίωση για την παράνομη περιουσιακή ζημία καθώς και σε χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη, οι οποίες υπαιτίως προξενήθηκαν με δημοσίευμα που θίγει την τιμή ή την υπόληψη παντός ατόμου, έστω και αν η κατά το άρθρο 914 ΑΚ υπαιτιότητα, η κατά το άρθρο 919 ΑΚ πρόθεση και η κατά το άρθρο 920 ΑΚ γνώση ή υπαίτια άγνοια συντρέχει στο συντάκτη του δημοσιεύματος ή, αν αυτός ήταν άγνωστος, στον εκδότη ή το διευθυντή σύνταξης του εντύπου. […] III. Με το άρθρο 681 ΚΠολΔ καθιερώνεται ειδική διαδικασία εκδίκασης των διαφορών που αφορούν σε προσβολές από δημοσιεύματα ή ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές. […] IV. Οσον αφορά τα προβλήματα που σχετίζονται με την εφαρμογή των ως άνω κανόνων δικαίου στον κυβερνοχώρο, λεκτέα είναι τα ακόλουθα: Το διαδίκτυο (internet) αποτελεί στο σύγχρονο κόσμο το πιο εξελιγμένο μέσο μαζικής επικοινωνίας και μάλιστα αμφίδρομης. Συνδυάζει το στοιχείο της μαζικότητας, καθώς απευθύνεται σε μεγάλο και κατ` αρχήν απροσδιόριστο αριθμό προσώπων, αλλά και το στοιχείο της ενημέρωσης, αφού παρέχει γνώμες, πληροφορίες, γνώσεις και ψυχαγωγία στους αποδέκτες. Με δεδομένο λοιπόν ότι οι ιστοσελίδες (sites) περιέχουν συνήθως κείμενα που παράγονται με ένα συνδυασμό μηχανικής, φυσικοχημικής και ηλεκτρονικής διαδικασίας και προορίζονται για διάδοση μέσω του διαδικτύου καθώς και το ότι κάθε ανάκληση του συγκεκριμένου υλικού από κάποιον χρήστη ουσιαστικά συνιστά «αντίτυπο» (θεωρία του εικονικού αντίτυπου), γίνεται σαφές ότι ένα σημαντικό τμήμα του υλικού που διακινείται στο διαδίκτηο συνιστά τύπο (βλ. […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
0
20 Φεβρουαρίου, 2016

ΜΠΡ ΘΕΣΣΑΛ16790/2009 (ΑσφΜετρ) : Προστασία προσωπικών δεδομένων. Ανάρτηση στο facebook εγγράφων που είχε δώσει η αιτούσα χωρίς την άδεια και συναίνεσή της. Αρνητικά σχόλια με σκοπό να πληγεί επαγγελματικά.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ: (ΔΙΜΕΕ 2009/400) Προστασία προσωπικών δεδομένων. Ειδικότερα η προστασία μέσω ασφαλιστικών μέτρων. Νομοθετικό καθεστώς που διέπει την προστασία αυτήν. Ανάρτηση στο facebook εγγράφων που είχε δώσει η αιτούσα χωρίς την άδεια και συναίνεσή της. Αρνητικά σχόλια με σκοπό να πληγεί επαγγελματικά. Η συγκεκριμένη πράξη συνιστά παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων και προσβολή προσωπικότητας. (Βλ. Σημ. Λ. Μήτρου, ΔΙΜΕΕ 2009/403). ΜΠρθεσ 16790/2009 (Ασφαλιστικά μέτρα) Πρόεδρος: Γ. Ευστρατιάδης, Πρόεδρος Πρωτοδικών Δικηγόροι: Ι. Ιγγλεζάκης, Β. Σωτηρόπουλος, Χ. Αποστολίδης Επειδή, κατά τη διάταξη του άρθρου 2 του Ν 2472/1997 για την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, όπως ισχύει μετά την αντικατάσταση του με το άρθρο 18 παρ. 2 του Ν 3741/2006: “Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου νοούνται ως: α) Δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, κάθε πληροφορία που αναφέρεται στο υποκείμενο των δεδομένων. Δεν λογίζονται ως δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα τα στατιστικής φύσεως συγκεντρωτικά στοιχεία, από τα οποία δε μπορούν πλέον να προσδιορισθούν τα υποκείμενα των δεδομένων… δ) Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (“επεξεργασία”), κάθε εργασία ή σειρά εργασιών που πραγματοποιείται, από το Δημόσιο ή από νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ή ιδιωτικού δικαίου ή ένωση προσώπων ή φυσικό πρόσωπο με ή χωρίς τη βοήθεια αυτοματοποιημένων μεθόδων και εφαρμόζονται σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, όπως η συλλογή, η καταχώρηση, η οργάνωση, η διατήρηση ή αποθήκευση, η τροποποίηση, η εξαγωγή, η χρήση, η διαβίβαση, η διάδοση ή κάθε άλλης μορφής διάθεση, η συσχέτιση ή ο συνδυασμός, η διασύνδεση, η δέσμευση (κλείδωμα), η διαγραφή, η καταστροφή, ε) Αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (“αρχείο”), κάθε διαρθρωμένο σύνολο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα τα οποία είναι προσιτά με γνώμονα συγκεκριμένα κριτήρια”. Εξάλλου κατά τη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 1 του ιδίου νόμου “επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα επιτρέπεται μόνον όταν το υποκείμενο των δεδομένων έχει δώσει τη συγκατάθεσή του”. Ομως η ανωτέρω προϋπόθεση (για τη νομιμότητα) της επεξεργασίας και οι συνέπειες που η παραβίαση της επισύρει κατά τα άρθρα 13 (δικαίωμα αντιρρήσεως του υποκειμένου), 14 (δικαίωμα προσωρινής δικαστικής προστασίας), 21 (διοικητικές κυρώσεις), 22 παρ. 6, 8 (ποινικές κυρώσεις) και 23 (αστική ευθύνη) δεν εφαρμόζονται ανεξαιρέτως σε κάθε δεδομένο προσωπικού χαρακτήρα, αλλά μόνο σε εκείνα που περιλαμβάνονται στο πεδίο εφαρμογής του Ν 2472/1997, όπως αυτά προσδιορίζονται στο άρθρο 3 αυτού. Σύμφωνα δε με την παρ. 1 του εν λόγω άρθρου, “οι διατάξεις του νόμου αυτού εφαρμόζονται στην εν όλω ή εν μέρει αυτοματοποιημένη επεξεργασία καθώς και στη μη αυτοματοποιημένη επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα τα οποία περιλαμβάνονται ή πρόκειται να περιληφθούν σε αρχείο”, όπως η έννοια του τελευταίου αποσαφηνίζεται στο άρθρο 2 εδ. ε` του νόμου αυτού. Επομένως, όσον αφορά τη μη αυτοματοποιημένη επεξεργασία, καλύπτονται μόνο τα αρχεία και όχι τα μη διορθωμένα στοιχεία. Το περιεχόμενο ενός αρχείου πρέπει να είναι διαρθρωμένο σύμφωνα με ειδικά κριτήρια, ώστε να επιτρέπεται η ευχερής πρόσβαση των ατόμων στα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα. Τα διάφορα κριτήρια για τον καθορισμό των στοιχείων ενός διαρθρωμένου συνόλου δεδομένων και τα διάφορα κριτήρια που διέπουν την πρόσβαση στο σύνολο αυτό μπορούν να θεσπίζονται από κάθε μέλος-κράτος (βλ. Οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που αποτελεί τη ratio της ψηφίσεως του Ν 2472/1997 άρθρο 32 της Οδηγίας). Ετσι καθίσταται σαφές ότι, όταν γίνεται επεξεργασία αυτοματοποιημένη, δηλαδή με τη χρήση ηλεκτρονικών και άλλων τεχνικών μηχανικών συστημάτων επεξεργασίας, τότε […]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ