• 0
    5 Μαρτίου, 2014

    υπόθεση C-466/12: Δικαίωμα ιδιοκτήτη ιστοσελίδας να παραπέμπει σε προστατευόμενα έργα χωρίς την άδεια του δημιουργού

    Δικαίωμα ιδιοκτήτη ιστοσελίδας να παραπέμπει σε προστατευόμενα έργα χωρίς την άδεια του δημιουργού (νομολογία ΔΕΕ) Απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση C-466/12 Nils Svensson κ.λπ. κατά Retriever Sverige AB: Ο ιδιοκτήτης ιστοτόπου μπορεί, χωρίς την άδεια των κατόχων των δικαιωμάτων του δημιουργού, να παραπέμπει, μέσω υπερσυνδέσμων, σε προστατευόμενα έργα που διατίθενται με ελεύθερη πρόσβαση σε άλλον ιστότοπο. Τούτο ισχύει ακόμη και αν οι χρήστες του Διαδικτύου που ενεργοποιούν με επιλογή τον υπερσύνδεσμο έχουν την εντύπωση ότι το έργο τους εμφανίζεται μέσω του ιστοτόπου που περιέχει τον υπερσύνδεσμο. “Διάφορα άρθρα του Τύπου γραμμένα από Σουηδούς δημοσιογράφους δημοσιεύθηκαν και ήταν ελεύθερα προσβάσιμα στον ιστότοπο της Göteborgs-Posten. Η Retriever Sverige, σουηδική εταιρία, εκμεταλλεύεται έναν ιστότοπο ο οποίος παρέχει στους πελάτες της διαδικτυακούς συνδέσμους δυνάμενους να ενεργοποιηθούν με επιλογή (υπερσυνδέσμους) που οδηγούν σε άρθρα δημοσιευμένα σε άλλους ιστοτόπους, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και ο ιστότοπος της Göteborgs-Posten. To Svea hovrätt (Εφετείο Στοκχόλμης, Σουηδία) υπέβαλε αίτηση προδικαστικής αποφάσεως στο Δικαστήριο προκειμένου να διευκρινιστεί αν η παροχή τέτοιων υπερσυνδέσμων συνιστά πράξη παρουσίασης στο κοινό υπό την έννοια του δικαίου της Ένωσης 1. Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, η δημιουργία των υπερσυνδέσμων δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την άδεια των κατόχων των δικαιωμάτων του δημιουργού. Πράγματι, το δίκαιο της Ένωσης ορίζει ότι οι δημιουργοί έχουν το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν κάθε παρουσίαση των έργων τους στο κοινό. Με τη σημερινή του απόφαση, το Δικαστήριο θεωρεί ότι η παροχή υπερσυνδέσμων δυνάμενων να ενεργοποιηθούν προς προστατευόμενα έργα συνιστά πράξη παρουσίασης. Συγκεκριμένα, η πράξη αυτή ορίζεται ως η θέση ενός έργου στη διάθεση του κοινού ώστε το κοινό να μπορεί να έχει πρόσβαση στο έργο (έστω και αν δεν κάνει χρήση της δυνατότητας αυτής). Επιπλέον, οι δυνητικοί χρήστες του ιστοτόπου που εκμεταλλεύεται η Retriever Sverige μπορούν να θεωρηθούν κοινό, δεδομένου ότι ο αριθμός τους είναι απροσδιόριστος και αρκετά σημαντικός. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ωστόσο ότι η παρουσίαση πρέπει να απευθύνεται σε ένα νέο κοινό, ήτοι σε ένα κοινό το οποίο δεν ελήφθη υπόψη από τους κατόχους του δικαιώματος του δημιουργού, όταν επέτρεψαν την αρχική παρουσίαση στο κοινό. Κατά το Δικαστήριο, ένα τέτοιο «νέο κοινό» δεν υφίσταται στην περίπτωση του ιστοτόπου που εκμεταλλεύεται η Retriever Sverige. Συγκεκριμένα, δεδομένου ότι η πρόσβαση στα έργα που πρότεινε ο ιστότοπος της Goeteborgs-Posten ήταν ελεύθερη , οι χρήστες του ιστοτόπου της Retriever Sverige πρέπει να θεωρηθούν ότι αποτελούν τμήμα του κοινού που είχε ήδη ληφθεί υπόψη από τους δημοσιογράφους όταν επέτρεψαν τη δημοσίευση των άρθρων στη Göteborgs-Posten Η διαπίστωση αυτή δεν τίθεται εν αμφιβόλω από το γεγονός ότι οι χρήστες του Διαδικτύου που ενεργοποιούν με επιλογή τον υπερσύνδεσμο έχουν την εντύπωση ότι το έργο τους εμφανίζεται από τον ιστότοπο της Retriever Sverige, ενώ στην πραγματικότητα προέρχεται από τη Göteborgs-Posten. Το Δικαστήριο καταλήγει συναφώς ότι ο ιδιοκτήτης ιστοτόπου, όπως αυτός της Retriever Sverige, μπορεί να παραπέμπει, μέσω υπερσυνδέσμων, σε προστατευόμενα έργα που διατίθενται με ελεύθερη πρόσβαση σε άλλον ιστότοπο, χωρίς την άδεια των κατόχων των δικαιωμάτων του δημιουργού. Τούτο δεν θα ίσχυε ωστόσο αν ένας υπερσύνδεσμος παρείχε τη δυνατότητα στους χρήστες του ιστοτόπου στον οποίο βρίσκεται ο υπερσύνδεσμος αυτός να παρακάμψουν περιοριστικά μέτρα που έχει λάβει ο ιστότοπος στον οποίο βρίσκεται το προστατευόμενο έργο για να […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    7 Δεκεμβρίου, 2013

    Υποχρεωτική ασφάλιση αστικής ευθύνης – Τροχαίο ατύχημα – Θάνατος των γονέων ανηλίκου – Δικαίωμα αποζημιώσεως του τέκνου – Χρηματική ικανοποίηση – Κάλυψη από την υποχρεωτική ασφάλιση

    ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (δεύτερο τμήμα) της 24ης Οκτωβρίου 2013 (*) «Υποχρεωτική ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων – Οδηγία 72/166/ΕΟΚ – Άρθρο 3, παράγραφος 1 – Οδηγία 90/232/ΕΟΚ – Άρθρο 1 – Τροχαίο ατύχημα – Θάνατος των γονέων ανηλίκου – Δικαίωμα αποζημιώσεως του τέκνου – Μη υλική βλάβη – Χρηματική ικανοποίηση – Κάλυψη από την υποχρεωτική ασφάλιση» Στην υπόθεση C‑277/12, με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως βάσει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Augstākās tiesas Senāts (Λεττονία) με απόφαση της 16ης Μαΐου 2012, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο την 1η Ιουνίου 2012, στο πλαίσιο της δίκης Vitālijs Drozdovs, κατά Baltikums AAS, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (δεύτερο τμήμα), συγκείμενο από τους R. Silva de Lapuerta, πρόεδρο τμήματος, J. L. da Cruz Vilaça, Γ. Αρέστη, J.-C. Bonichot, και A. Arabadjiev (εισηγητή), δικαστές, γενικός εισαγγελέας: N. Jääskinen γραμματέας: M. Aleksejev, υπάλληλος διοικήσεως, έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία και κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 20ής Μαρτίου 2013, λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν: –        ο V. Drozdovs, εκπροσωπούμενος από τον N. Frīdmane, advokāte, –        η Baltikums AAS, εκπροσωπούμενη από τον G. Radiloveca, advokāte, –        η Λεττονική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από την A. Nikolajeva και τον I. Kalniņš, –        η Γερμανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τη F. Wannek και τον T. Henze, –        η Λιθουανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τις R. Janeckaitė και A. Svinkūnaitė καθώς και από τον D. Kriaučiūnas, –        η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τους A. Sauka και K.-P. Wojcik, αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 11ης Ιουλίου 2013, εκδίδει την ακόλουθη Απόφαση 1        Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 72/166/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Απριλίου 1972, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και με τον έλεγχο της υποχρεώσεως προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής (ΕΕ ειδ. έκδ. 06/001, σ. 136, στο εξής: πρώτη οδηγία), καθώς και του άρθρου 1, παράγραφοι 1 και 2, της δεύτερης οδηγίας 84/5/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 30ής Δεκεμβρίου 1984, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων (ΕΕ L 8, σ. 17, στο εξής: δεύτερη οδηγία). 2        Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ του V. Drozdovs, διά της V. Balakireva, και της ασφαλιστικής εταιρίας Baltikums AAS (στο εξής: Baltikums), με αντικείμενο την καταβολή, από τη δεύτερη, λόγω αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων, χρηματικής ικανοποιήσεως για την ηθική βλάβη που υπέστη ο V. Drozdovs λόγω του θανάτου των γονέων του σε τροχαίο ατύχημα. Το νομικό πλαίσιο Η νομοθεσία της Ένωσης 3        Το άρθρο 1 της πρώτης οδηγίας ορίζει: «Κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας: […] 2.      ως “ζημιωθείς” νοείται το πρόσωπο το οποίο δικαιούται αποκαταστάσεως της ζημίας που προεκλήθη από οχήματα· […]». 4        Το άρθρο 3, παράγραφος 1, της πρώτης οδηγίας ορίζει: «Κάθε κράτος μέλος λαμβάνει […] όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε η αστική ευθύνη, η σχετική με την κυκλοφορία οχημάτων με συνήθη στάθμευση στο έδαφός του, να καλύπτεται από ασφάλιση. Οι καλυπτόμενες ζημίες καθώς και οι όροι της ασφάλισης αυτής καθορίζονται στα πλαίσια των μέτρων αυτών.» 5        Το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 2, της δεύτερης οδηγίας ορίζει: «1.      Η ασφάλιση που αναφέρεται στο άρθρο 3, […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    28 Οκτωβρίου, 2013

    Πρόσφατη νομολογία του ευρωπαϊκού δικαστηρίου

    Αριθ. 136/2013 : 17ης Οκτωβρίου 2013 -Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-344/12 Επιτροπή κατά Ιταλίας – Κρατικές ενισχύσεις: Η Ιταλία παρέβη την υποχρέωσή της να ανακτήσει τις κρατικές ενισχύσεις που είχαν χορηγηθεί στην Alcoa με τη μορφή προτιμησιακής τιμής ηλεκτρικής ενέργειας Αριθ. 135/2013 : 17ης Οκτωβρίου 2013- Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-291/12 Schwarz VISA – Η εισαγωγή ψηφιακών δακτυλικών αποτυπωμάτων στα διαβατήρια είναι σύννομη Αριθ. 134/2013 : 17ης Οκτωβρίου 2013- Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-218/12 Emrek – COJC- Το Δικαστήριο αποσαφηνίζει την έκταση της προστασίας των καταναλωτών σε διασυνοριακές πωλήσεις Αριθ. 133/2013 : 17ης Οκτωβρίου 2013 Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-533/11 Επιτροπή κατά Βελγίου – Περιβάλλον και καταναλωτές: Το Βέλγιο υποχρεώνεται να καταβάλει πρόστιμο 10 εκατομμυρίων ευρώ για την παράλειψη εκτελέσεως της αποφάσεως του Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2004 (C27/03) αφορώσας την επεξεργασία των αστικών λυμάτων Αριθ. 132/2013 : 17ης Οκτωβρίου 2013 – Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-391/12 RLvS Προσέγγιση των νομοθεσιών: Η απαγόρευση δημοσιεύσεως στον γερμανικό γραπτό Τύπο χρηματοδοτούμενων άρθρων χωρίς τη σήμανση «αγγελία» («Anzeige») δεν είναι καταρχήν αντίθετη προς το δίκαιο της Ένωσης Αριθ. 131/2013 : 17ης Οκτωβρίου 2013 Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-101/12 Schaible – Γεωργία και αλιεία: Η υποχρέωση ηλεκτρονικής ατομικής αναγνωρίσεως των αιγοπροβάτων είναι έγκυρη (πηγή: curia.europa.eu)

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    16 Ιουλίου, 2013

    Πρόσφατες αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης 15/7/13

    -Αριθ. 91/2013 : 11ης Ιουλίου 2013 Προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέα στην υπόθεση C-262/12 Vent De Colère κ.λπ. -Κρατικές ενισχύσεις Κατά τον γενικό εισαγγελέα Ν. Jääskinen, ο γαλλικός μηχανισμός χρηματοδοτήσεως της υποχρεώσεως αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από ανεμογεννήτριες εμπίπτει στην έννοια «παρέμβαση του κράτους ή με κρατικούς πόρους» -Αριθ. 90/2013 : 11ης Ιουλίου 2013 Αποφάσεις του Δικαστηρίου στις υποθέσεις C-429/11 P, C-439/11 P, C-440/11 P, C-444/11 – Gosselin Group κατά Επιτροπής-Ανταγωνισμός Το Δικαστήριο απορρίπτει τις αιτήσεις αναίρεσης που υπέβαλαν πέντε εταιρίες κατά των αποφάσεων με τις οποίες το Γενικό Δικαστήριο επικύρωσε τα πρόστιμα που τους είχαν επιβληθεί για τη συμμετοχή τους σε σύμπραξη στην αγορά υπηρεσιών διεθνών μετακομίσεων -Αριθ. 89/2013 : 11ης Ιουλίου 2013 Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-521/11-Amazon.com International Sales κ.λπ. – Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών Η άνευ διακρίσεων επιβολή τέλους ιδιωτικής αντιγραφής στην πρώτη πώληση των υποθεμάτων εγγραφής δύναται, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να συνάδει προς το δίκαιο της Ένωσης -Αριθ. 88/2013 : 11ης Ιουλίου 2013 Αποφάσεις του Δικαστηρίου στις υποθέσεις C-545/10, C-627/10, C-412/11- Επιτροπή κατά Τσεχικής Δημοκρατίας – Μεταφορές Η Τσεχική Δημοκρατία και η Σλοβενία παρέβησαν τις υποχρεώσεις που υπέχουν από το δίκαιο της Ένωσης στον τομέα των σιδηροδρομικών μεταφορών -Αριθ. 87/2013 : 11ης Ιουλίου 2013 Προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέα στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-199/12, C-200/12, C-201/12 –VISA Κατά τη γενική εισαγγελέα E. Sharpston, οι αιτούντες καθεστώς πρόσφυγα που διατείνονται ότι διώκονται λόγω του ομοφυλοφιλικού προσανατολισμού τους δύνανται να αποτελέσουν «ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα» κατά το προσφυγικό δίκαιο της ΕΕ (curia.europa.eu)

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    11 Ιουλίου, 2013

    Υπόθεση T‑552/11, Προσφυγή ακυρώσεως – Σύμβαση περί χρηματοδοτικής συνδρομής της Ένωσης υπέρ προγράμματος στον τομέα της ιατρικής συνεργασίας – Χρεωστικό σημείωμα – Συμβατική φύση της διαφοράς

      ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τέταρτο τμήμα) της 9ης Ιουλίου 2013 (*) «Προσφυγή ακυρώσεως – Σύμβαση περί χρηματοδοτικής συνδρομής της Ένωσης υπέρ προγράμματος στον τομέα της ιατρικής συνεργασίας – Χρεωστικό σημείωμα – Συμβατική φύση της διαφοράς – Πράξη μη υποκείμενη σε προσφυγή – Απαράδεκτο – Ανταγωγή με αίτημα καταβολής χρηματικού ποσού» Στην υπόθεση T‑552/11, Λητώ Μαιευτικό Γυναικολογικό και Χειρουργικό Κέντρο ΑΕ, με έδρα την Αθήνα (Ελλάδα), εκπροσωπούμενη από την E. Tζαννίνη, δικηγόρο, προσφεύγουσα, κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εκπροσωπούμενης από τις M. Κοντού-Durande και S. Lejeune, επικουρούμενες από την E. Πετρίτση, δικηγόρο, καθής, με αντικείμενο, αφενός, αίτημα ακυρώσεως χρεωστικού σημειώματος εκδοθέντος από την Επιτροπή στις 9 Σεπτεμβρίου 2011 για την ανάκτηση του ποσού των 83 001,09 ευρώ το οποίο καταβλήθηκε στην προσφεύγουσα στο πλαίσιο χρηματοδοτικής συνδρομής προγράμματος και, αφετέρου, ανταγωγή με την οποία ζητείται να υποχρεωθεί η προσφεύγουσα στην καταβολή του εν λόγω ποσού πλέον τόκων, ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τέταρτο τμήμα), συγκείμενο από τις I. Pelikánová (εισηγήτρια), πρόεδρο, K. Jürimäe και M. van der Woude, δικαστές, γραμματέας: Σ. Σπυροπούλου, υπάλληλος διοικήσεως, έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία και κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 24ης Απριλίου 2013, εκδίδει την ακόλουθη Απόφαση  Ιστορικό της διαφοράς 1        Η προσφεύγουσα, Λητώ Μαιευτικό Γυναικολογικό και Χειρουργικό Κέντρο AE, είναι μαιευτήριο ειδικευμένο στους τομείς της μαιευτικής, της γυναικολογίας και της χειρουργικής. Η προσφεύγουσα είναι μέλος συμπράξεως η οποία, στις 12 Μαΐου 2004, συνήψε με την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων τη σύμβαση C510743 για πρόγραμμα καλούμενο Ward In Hand (WIH), σύμφωνα με την οποία η Επιτροπή αναλάμβανε τη χορήγηση της χρηματικής συνδρομής της με την καταβολή σειράς δόσεων (στο εξής: σύμβαση). Το επίμαχο πρόγραμμα άρχισε την 1η Μαΐου 2004 και ολοκληρώθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2006. Στο πλαίσιο του προγράμματος WIH, η Επιτροπή κατέβαλε στην προσφεύγουσα, ως χρηματοδοτική συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το συνολικό ποσό των 99 349,50 ευρώ. 2        Κατά το άρθρο 5, παράγραφος 1, της συμβάσεως, η σύμβαση αυτή διέπεται από το βελγικό δίκαιο. Εξάλλου, κατά το άρθρο 5, παράγραφος 2, αυτής, το Γενικό Δικαστήριο και, σε περίπτωση ασκήσεως αναιρέσεως, το Δικαστήριο είναι τα μόνα αρμόδια για την επίλυση κάθε διαφοράς μεταξύ, αφενός, της Ένωσης, και αφετέρου, των μελών της συμπράξεως, σχετικά με το κύρος, την εφαρμογή ή την ερμηνεία της συμβάσεως. 3        Με έγγραφο της 29ης Απριλίου 2009, η Επιτροπή ενημέρωσε την προσφεύγουσα ότι επρόκειτο να υποβληθεί σε οικονομικό έλεγχο σχετικά με τη συμμετοχή της στο πρόγραμμα WIH. Από το έγγραφο αυτό προκύπτει ότι η προσφεύγουσα έπρεπε να προσκομίσει, κατά τον έλεγχο αυτό, μεταξύ άλλων, τα φύλλα χρόνου εργασίας του προσωπικού που χρησιμοποίησε στο πλαίσιο του προγράμματος. Κατά τον οικονομικό έλεγχο, ο οποίος διενεργήθηκε από τις 4 έως τις 6 Αυγούστου 2009, η προσφεύγουσα δεν υπέβαλε τα φύλλα χρόνου εργασίας με τις ώρες εργασίας του προσωπικού της, για τις οποίες ζητούσε την απόδοση των δαπανών. 4        Με έγγραφο της 20ής Οκτωβρίου 2009, η Επιτροπή κοινοποίησε στην προσφεύγουσα το σχέδιο εκθέσεως οικονομικού ελέγχου, όπου επισήμαινε ότι δεν υπήρχαν τα φύλλα χρόνου εργασίας, και την κάλεσε να διατυπώσει τις παρατηρήσεις της. Με έγγραφα της 13ης και της 16ης Νοεμβρίου 2009, η προσφεύγουσα υπέβαλε τις παρατηρήσεις της επί των πορισμάτων του ελέγχου, καθώς και φύλλα χρόνου εργασίας αναφερόμενα στις εργασίες που απαιτήθηκαν για το πρόγραμμα. Με έγγραφο της 23ης Δεκεμβρίου 2009, στο οποίο […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    11 Ιουλίου, 2013

    Υπόθεση T‑3/12, Κοινοτικό σήμα – Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας – Κοινοτικό εικονισικό σήμα – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Εμβλήματα της Ένωσης και των τομέων δράσης της – Σύμβολο του ευρώ

      ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τρίτο τμήμα) της 10ης Ιουλίου 2013 «Κοινοτικό σήμα – Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας – Κοινοτικό εικονιστικό σήμα MEMBER OF €e euro experts – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Εμβλήματα της Ένωσης και των τομέων δράσης της – Σύμβολο του ευρώ – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο θ΄, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009» Στην υπόθεση T‑3/12, Heinrich Kreyenberg, κάτοικος Ratingen (Γερμανία), εκπροσωπούμενος από τον J. Krenzel, δικηγόρο, προσφεύγων, κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπούμενου από την A. Poch, καθού, αντίδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 5ης Οκτωβρίου 2011 (υπόθεση R 1804/2010‑2), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Heinrich Kreyenberg, ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τρίτο τμήμα), συγκείμενο από τους O. Czúcz, πρόεδρο, I. Labucka και Δ. Γρατσία (εισηγητή), δικαστές, γραμματέας: E Coulon έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 3 Ιανουαρίου 2012, έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 18 Μαΐου 2012, έχοντας υπόψη το υπόμνημα απαντήσεως που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 23 Αυγούστου 2012, έχοντας υπόψη το υπόμνημα ανταπαντήσεως που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 12 Δεκεμβρίου 2012, έχοντας υπόψη ότι οι διάδικοι δεν υπέβαλαν αίτημα περί καθορισμού ημερομηνίας για τη διεξαγωγή επ’ ακροατηρίου συζητήσεως εντός μηνός από της κοινοποιήσεως της περατώσεως της έγγραφης διαδικασίας και αποφασίζοντας, ως εκ τούτου, κατόπιν εκθέσεως του εισηγητή δικαστή και κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 135α του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, να αποφανθεί χωρίς προφορική διαδικασία, εκδίδει την ακόλουθη Απόφαση  Ιστορικό της διαφοράς 1        Στις 9 Ιουλίου 2007, ο προσφεύγων, Heinrich Kreyenberg, υπέβαλε αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε [και αντικαταστάθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 78, σ. 1)]. 2        Το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση είναι το εξής εικονιστικό σημείο: 3        Τα προϊόντα για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση υπάγονται στις κλάσεις 9, 16, 35, 36, 39, 41, 42, 44 και 45 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας για τη διεθνή ταξινόμηση των προϊόντων και των υπηρεσιών με σκοπό την καταχώριση των σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί, και αντιστοιχούν, για καθεμία από τις κλάσεις αυτές, στην ακόλουθη περιγραφή: –        κλάση 9: «Φορείς δεδομένων και φορείς εγγραφών με και χωρίς εγγεγραμμένα δεδομένα· φορείς δεδομένων με εγγεγραμμένα προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών (περιλαμβανόμενα στην κλάση 9)»· –        κλάση 16: «Έντυπη ύλη»· –        κλάση 35: «Σύμβουλοι επιχειρήσεων· παροχή οργανωτικών συμβουλών σχετικά με επιχειρηματικές υποθέσεις»· –        κλάση 36: «Ασφάλειες· χρηματο-οικονομικές υποθέσεις· νομισματικές υποθέσεις»· –        κλάση 39: «Μεταφορές· συσκευασία και αποθήκευση εμπορευμάτων· οργάνωση ταξειδίων» · –        κλάση 41: «Υπηρεσίες δημοσίευση έντυπου υλικού (επίσης και σε ηλεκτρονική μορφή), εκτός από αυτές που προορίζονται για διαφημιστικούς σκοπούς· Ανάπτυξη προσωπικού μέσω επιμόρφωσης (επαγγελματικής κατάρτισης) και συμπληρωματικής κατάρτισης, εκπαίδευση· οργάνωση και διεξαγωγή σεμιναρίων»· –        κλάση 42: «Ποιοτικός έλεγχος· εργασίες μηχανικού (πραγματογνωμοσύνες)· έκδοση επιστημονικών […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    30 Ιουνίου, 2013

    Αποζημίωση λόγω υπέρβασης της εύλογης διάρκειας της δίκης (νομολογία ΕΔΔΑ)

    Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου 3/7/2012: Υπόθεση Βεζυργιάννης κατά Ελλάδας. Παραβίαση της αρχής της εύλογης προθεσμίας του αρ.6 παρ.1 της ΕΣΔΑ, όσο αφορά τη διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας. «(…)  Όσον αφορά την κύρια διαδικασία, η υπό κρίση περίοδος άρχισε στις 29 Ιανουαρίου 1999, όταν ο προσφεύγων προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ολοκληρώθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2008, με την καθαρογραφή της απόφασης υπ’αρ. 3828/2007 του ΣτΕ. Εποένως διήρκεσε εννιά έτη για ένα βαθμό δικαιοδοσίας. Όσον αφορά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, η υπό κρίση περίοδος άρχισε την 1η Φεβρουαρίου 1999 με την άσκηση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων του προσφεύγοντα και ολοκληρώθηκε στις 21 Ιουλίου 2008, με την υπ’αρ. 770/2008 της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ. Επομένως διήρκεσε εννέα έτη και πέντε μήνες περίπου για έναν βαθμό δικαιοδοσίας. Εύλογος χαρακτήρας της διάρκειας των διαδικασιών. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι ο εύλογος χαρακτήρας της διάρκειας της διαδικασίας κρίνεται ανάλογα με τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης και σύμφωνα με τα κριτήρια που έχει θεσπίσει η νομολογία του, και ειδικότερα ανάλογα με την δυσκολία της υπόθεσης, την συμπεριφορά των προσφευγόντων και αυτή των αρμόδιων αρχών καθώς και ανάλογα με την σημασία της διαφοράς για τους ενδιαφερόμενους (βλ. μεταξύ πολλών άλλων, Frydlender κατά Γαλλίας, [GC], αρ. 30979/96, §43, CEDH 2000-VII). Το Δικαστήριο έχει εξετάσει επανειλημμένως υποθέσεις που εγείρουν θέματα παρόμοια με αυτό της υπό κρίση υπόθεσης και διαπίστωσε την παραβίαση του άρθρου 6§1 της Σύμβασης (βλ. προαναφερθείσα Frydlender). Αφού εξέτασε όλα τα στοιχεία που του υποβλήθηκαν, το Δικαστήριο θεωρεί ότι η Κυβέρνηση δεν εξέθεσε κανένα πραγματικό περιστατικό ή επιχείρημα που μπορεί να οδηγήσει σε διαφορετικό συμπέρασμα στην παρούσα υπόθεση. Έχοντας υπόψη, τη νομολογία του επί του θέματος, το Δικαστήριο θεωρεί ότι στην υπό κρίση υπόθεση η διάρκεια των επίδικων διαδικασιών είναι υπερβολική και δεν ανταποκρίνεται στην απαίτηση της «εύλογης προθεσμίας». Επομένως, υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 §1.(…)»

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    30 Ιουνίου, 2013

    Eπισκόπηση πρόσφατης νομολογίας του ευρωπαϊκού δικαστηρίου

    -Αριθ. 71/2013 : 6ης Ιουνίου 2013-Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-648/11.VISA – Το υπεύθυνο κράτος μέλος για την εξέταση αιτήσεως ασύλου ασυνόδευτου ανηλίκου που υπέβαλε αιτήσεις και σε άλλα κράτη μέλη είναι το κράτος στο οποίο βρίσκεται ο εν λόγω ανήλικος μετά την υποβολή σε αυτό αιτήσεως ασύλου -Αριθ. 72/2013 : 13ης Ιουνίου 2013-Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-287/12 P Ryanairκατά Επιτροπή-Κρατικές ενισχύσεις: Το Δικαστήριο επικυρώνει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου και κρίνει έγκυρες τις αποφάσεις της Επιτροπής με τις οποίες αυτή χαρακτήρισε ως παράνομο το δάνειο του Ιταλικού Δημοσίου προς την Alitalia, αλλά επέτρεψε την πώληση των στοιχείων του ενεργητικού της -Αριθ. 73/2013 : 18ης Ιουνίου 2013-Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-681/11 Schenker κ.λπ.:Ανταγωνισμός: Η νομική συμβουλή δικηγόρου ή η απόφαση εθνικής αρχής ανταγωνισμού δεν απαλλάσσουν μία επιχείρηση από την ευθύνη της για συμπεριφορά που είναι αντίθετη προς τους κανόνες του ανταγωνισμού ούτε από την επιβολή προστίμου -Αριθ. 74/2013 : 20ής Ιουνίου 2013-Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-20/12 Gierschκ.λπ. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων -Αριθ. 75/2013 : 20ής Ιουνίου 2013-Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-219/12 Fuchs Φορολογία- H εκμετάλλευση ιδιωτικού φωτοβολταϊκού συστήματος συνδεδεμένου στο δημόσιο δίκτυο γεννά δικαίωμα προς έκπτωση του ΦΠΑ επί των εισροών. (curia.europa.eu)

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    2 Μαΐου, 2013

    Απόφαση ΔΕΕ 28-6/2012 (υπόθεση C-19/11): Εμπιστευτικές πληροφορίες στο Χρηματιστήριο

    Εμπιστευτικές πληροφορίες στο Χρηματιστήριο (νομολογία ΔΕΕ) Απόφαση ΔΕΕ 28-6/2012 (υπόθεση C-19/11): Εμπιστευτικές πληροφορίες – Έννοια του όρου “συγκεκριμένη πληροφορία” – Επιμέρους στάδια μιας μακρόχρονης διαδικασίας – Αναφορά σε κατάσταση η οποία υφίσταται ή που ευλόγως μπορεί να αναμένεται ότι θα υπάρξει, ή σε γεγονός το οποίο έλαβε χώρα ή που ευλόγως μπορεί να αναμένεται ότι θα λάβει χώρα – Ερμηνεία της φράσεως “που ευλόγως μπορεί να αναμένεται” – Δημοσιοποίηση πληροφοριών σχετικά με αντικατάσταση μέλους του διοικητικού συμβουλίου εταιρίας: 1)Τα άρθρα 1, σημείο 1, της οδηγίας 2003/6/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για τις πράξεις προσώπων που κατέχουν εμπιστευτικές πληροφορίες και τις πράξεις χειραγώγησης της αγοράς (κατάχρηση αγοράς), και 1, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/124/ΕΚ της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 2003, για την εφαρμογή της οδηγίας 2003/6 όσον αφορά τον ορισμό και τη δημοσιοποίηση των εμπιστευτικών πληροφοριών και τον ορισμό των πράξεων χειραγώγησης της αγοράς, έχουν την έννοια ότι, στην περίπτωση μακρόχρονης διαδικασίας η οποία αποσκοπεί στην επέλευση συγκεκριμένης καταστάσεως ή γεγονότος, συγκεκριμένη πληροφορία κατά την έννοια των διατάξεων αυτών μπορούν να αποτελούν όχι μόνον η κατάσταση αυτή ή το γεγονός αυτό, αλλά και τα επιμέρους στάδια της εν λόγω διαδικασίας, τα οποία συνδέονται με την επέλευση της μελλοντικής καταστάσεως ή του μελλοντικού γεγονότος. 2) Το άρθρο 1, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/124 έχει την έννοια ότι η φράση «κατάσταση η οποία υφίσταται ή που ευλόγως μπορεί να αναμένεται ή […] γεγονός το οποίο έλαβε χώρα ή που ευλόγως μπορεί να αναμένεται ότι θα λάβει χώρα» στο άρθρο 1, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/124 καλύπτει μελλοντικές καταστάσεις ή γεγονότα των οποίων η επέλευση αποδεικνύεται, βάσει συνολικής εκτιμήσεως των διαθέσιμων στοιχείων, ρεαλιστική. Ωστόσο η φράση αυτή δεν έχει την έννοια ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το μέγεθος του αντίκτυπου της καταστάσεως ή του γεγονότος στην αξία των οικείων χρηματοπιστωτικών μέσων.

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    2 Μαΐου, 2013

    Πρόσφατες Αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου

    Αριθ. 55/2013 : 25ης Απριλίου 2013: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-526/10 Inuit Tapiriit Kanatami κ.λπ. κατά Επιτροπής. Περιβάλλον και καταναλωτές: To Γενικό Δικαστήριο επικυρώνει τον κανονισμό σχετικά με τους κανόνες διαθέσεως των προϊόντων φώκιας στο εμπόριο. Αριθ. 54/2013 : 25ης Απριλίου 2013: Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-212/11 Jyske Bank Gibraltar: Προσέγγιση των νομοθεσιών: Δεν αντίκειται στο δίκαιο της Ένωσης η ισπανική ρύθμιση που επιβάλλει στα πιστωτικά ιδρύματα τα οποία ασκούν δραστηριότητες στην Ισπανία χωρίς να έχουν εγκατάσταση στο κράτος αυτό να γνωστοποιούν απευθείας στις ισπανικές αρχές τα απαραίτητα πληροφοριακά στοιχεία για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας Αριθ. 53/2013 : 25ης Απριλίου 2013 : Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-64/11 Επιτροπή κατά Ισπανίας. Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών : Η ισπανική νομοθεσία, που φορολογεί το λόγω υπεραξίας όφελος, το οποίο δεν έχει ακόμα αποκομίσει μια εταιρία κατά τη μεταφορά από την Ισπανία σε άλλο κράτος μέλος της έδρας της ή των στοιχείων ενεργητικού της, αντιβαίνει προς το δίκαιο της Ένωσης Αριθ. 52/2013 : 25ης Απριλίου 2013: Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-81/12 Asociaţia ACCEPT. Αρχές του κοινοτικού δικαίου: Οι ομοφοβικές δηλώσεις του «παράγοντα» ενός επαγγελματικού ποδοσφαιρικού συλλόγου είναι ικανές να οδηγήσουν τον σύλλογο αυτό στο να φέρει το βάρος της αποδείξεως ότι δεν ασκεί πολιτική προσλήψεων εισάγουσα δυσμενείς διακρίσεις. (πηγή: curia.europa.eu)

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    18 Μαρτίου, 2013

    Συστάσεις προς τα εθνικά δικαστήρια, σχετικές με την υποβολή προδικαστικών ερωτημάτων

    Το ακόλουθο κείμενο συντάχθηκε κατόπιν της θεσπίσεως, στις 25 Σεπτεμβρίου 2012, στο Λουξεμβούργο, του νέου Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου (ΕΕ L 265 της 29.9.2012, σ. 1). Αντικαθιστά το ενημερωτικό σημείωμα σχετικά με τη διαδικασία υποβολής προδικαστικών ερωτημάτων από τα εθνικά δικαστήρια (ΕΕ C 160 της 28.5.2011, σ. 1) και επισημαίνει τις καινοτομίες εκείνες του νέου Κανονισμού Διαδικασίας οι οποίες ενδεχομένως επηρεάζουν είτε τη δυνατότητα υποβολής προδικαστικού ερωτήματος στο Δικαστήριο είτε τον τρόπο υποβολής του. Συστάσεις προς τα εθνικά δικαστήρια, σχετικές με την υποβολή προδικαστικών ερωτημάτων 2012/C 338/01 I — ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Η αρμοδιότητα του Δικαστηρίου στον τομέα της εκδόσεως προδικαστικών αποφάσεων 1. Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως συνιστά σημαντικό μηχανισμό του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αντικείμενό της είναι να παρέχει στα δικαστήρια των κρατών μελών το μέσο για τη διασφάλιση ενιαίας ερμηνείας και εφαρμογής του δικαίου αυτού στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 2. Κατά τα άρθρα 19, παράγραφος 3, στοιχείο β’, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (στο εξής: ΣΕΕ) και 267 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΣΛΕΕ), το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αρμόδιο να αποφαίνεται προδικαστικώς επί της ερμηνείας του δικαίου της Ένωσης και επί του κύρους των πράξεων των θεσμικών ή λοιπών οργάνων ή οργανισμών της Ένωσης. 3. Βεβαίως, κατά το άρθρο 256, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, το Γενικό Δικαστήριο έχει την αρμοδιότητα να αποφαίνεται επί προδικαστικών ερωτημάτων υποβαλλόμενων δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, σε συγκεκριμένους τομείς που καθορίζονται από τον Οργανισμό του Δικαστηρίου. Δεδομένου ωστόσο ότι ο Οργανισμός αυτός δεν προσαρμόστηκε συναφώς, το Δικαστήριο εξακολουθεί να είναι, στο παρόν στάδιο, το μόνο αρμόδιο να αποφαίνεται επί προδικαστικών ερωτημάτων. 4. Μολονότι το άρθρο 267 ΣΛΕΕ παρέχει στο Δικαστήριο γενική αρμοδιότητα στον τομέα αυτό, εντούτοις διάφορες διατάξεις του πρωτογενούς δικαίου προβλέπουν εξαιρέσεις ή προσωρινούς περιορισμούς όσον αφορά την αρμοδιότητα αυτή. Πρόκειται ιδίως για τα άρθρα 275 και 276 ΣΛΕΕ, καθώς και για το άρθρο 10 του πρωτοκόλλου αριθ. 36 σχετικά με τις μεταβατικές διατάξεις της Συνθήκης της Λισσαβώνας (ΕΕ C 83 της 30ής Μαρτίου 2010, σ. 1) [1]. 5. Δεδομένου ότι η διαδικασία εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως στηρίζεται στη συνεργασία του Δικαστηρίου με τα δικαστήρια των κρατών μελών, για να διασφαλιστεί η πλήρης αποτελεσματικότητα της διαδικασίας αυτής είναι σκόπιμο να παρασχεθούν στα εν λόγω δικαστήρια οι ακόλουθες συστάσεις. 6. Χωρίς να είναι δεσμευτικές, οι συστάσεις αυτές έχουν συμπληρωματικό χαρακτήρα σε σχέση με τον τρίτο τίτλο του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου (άρθρα 93 έως 118) και αποσκοπούν στην καθοδήγηση των δικαστηρίων των κρατών μελών ως προς τη σκοπιμότητα της υποβολής προδικαστικών ερωτημάτων και στην παροχή πρακτικών υποδείξεων όσον αφορά τη μορφή και τα αποτελέσματα της υποβολής τέτοιων ερωτημάτων. Ο ρόλος του Δικαστηρίου στο πλαίσιο της υποβολής προδικαστικών ερωτημάτων 7. Όπως σημειώθηκε ανωτέρω, ο ρόλος του Δικαστηρίου στο πλαίσιο της προδικαστικής διαδικασίας είναι να παρέχει στοιχεία ως προς την ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης ή να αποφαίνεται επί του κύρους του και όχι να εφαρμόζει το δίκαιο αυτό στα πραγματικά περιστατικά της υποθέσεως της κύριας δίκης. Η εφαρμογή απόκειται στο εθνικό δικαστήριο, το δε Δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο ούτε να αποφαίνεται επί των πραγματικών περιστατικών της διαφοράς της κύριας δίκης ούτε να λαμβάνει θέση επί των διαφορετικών απόψεων που […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    21 Δεκεμβρίου, 2012

    ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) αριθ. 1215/2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις

    ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) αριθ. 1215/2012 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 12ης Δεκεμβρίου 2012 για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις   I (Νομοθετικές πράξεις) ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) αριθ. 1215/2012 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 12ης Δεκεμβρίου 2012 για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (αναδιατύπωση) ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 67 παράγραφος 4 και το άρθρο 81 παράγραφος 2 στοιχεία α), γ) και ε), Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Κατόπιν διαβιβάσεως του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια, Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής ( 1 ), Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία ( 2 ), Εκτιμώντας τα ακόλουθα: (1) Την 21η Απριλίου 2009, η Επιτροπή ενέκρινε έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις ( 3 ). Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έκθεσης, η λειτουργία του εν λόγω κανονισμού είναι γενικά ικανοποιητική, αλλά είναι επιθυμητό να βελτιωθεί η εφαρμογή ορισμένων διατάξεών του για να διευκολυνθεί περαιτέρω η ελεύθερη κυκλοφορία των αποφάσεων, και να αναβαθμιστεί ακόμη περισσότερο η πρόσβαση στη δικαιοσύνη. Δεδομένου ότι πρόκειται να επέλθει σειρά τροποποιήσεων, ο εν λόγω κανονισμός, για λόγους σαφήνειας, θα πρέπει να αναδιατυπωθεί. (2) Κατά τη συνεδρίασή του στις Βρυξέλλες στις 10 και 11 Δεκεμβρίου 2009, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενέκρινε νέο πολυετές πρόγραμμα με τίτλο «το Πρόγραμμα της Στοκχόλμης — Μια ανοικτή και ασφαλής Ευρώπη που εξυπηρετεί και προστατεύει τους πολίτες» ( 4 ). Στο Πρόγραμμα της Στοκχόλμης το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έκρινε ότι η διαδικασία κατάργησης όλων των ενδιάμεσων μέτρων (της κήρυξης εκτελεστότητας) θα πρέπει να συνεχισθεί κατά την περίοδο που καλύπτεται από το εν λόγω πρόγραμμα. Ταυτόχρονα η κατάργηση της κήρυξης εκτελεστότητας θα πρέπει επίσης να συνοδεύεται από σειρά διασφαλίσεων. (3) Η Ένωση θέτει ως στόχο τη διατήρηση και την ανάπτυξη ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, μεταξύ άλλων διευκολύνοντας την πρόσβαση στη δικαιοσύνη, ιδίως με την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης των δικαστικών και εξωδικαστικών αποφάσεων σε αστικές υποθέσεις. Προκειμένου να δημιουργήσει σταδιακά έναν τέτοιο χώρο, η Ένωση πρέπει να θεσπίσει μέτρα στον τομέα της δικαστικής συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις, οι οποίες έχουν διασυνοριακές επιπτώσεις, ιδίως όταν αυτό είναι απαραίτητο για την καλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. (4) Ορισμένες διαφορές μεταξύ των εθνικών κανόνων για τη δικαιοδοσία και την αναγνώριση των δικαστικών αποφάσεων δυσχεραίνουν την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Είναι ουσιώδης η θέσπιση διατάξεων σχετικά με την ενοποίηση των κανόνων σύγκρουσης δικαιοδοσίας στις αστικές και εμπορικές υποθέσεις, ώστε να εξασφαλίζεται ταχεία και απλή αναγνώριση και εκτέλεση των αποφάσεων που εκδίδονται σε κράτος μέλος. (5) Οι εν λόγω διατάξεις εμπίπτουν στο χώρο της δικαστικής συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις κατά την έννοια του άρθρου 81 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).EL 20.12.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 351/1 ( 1 ) ΕΕ C 218 της 23.7.2011, σ. 78. ( 2 ) Θέση του […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ