Επίκαιρη Ελληνική Νομολογία

ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ 85/2013, ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΣΩΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ

    Το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου αποφάνθηκε ότι όσοι εργάζονται μπροστά σε οθόνες, όπως είναι του ηλεκτρονικού υπολογιστή, δικαιούνται μεν έως 15 λεπτά διάλειμμα ανά δίωρο, αλλά η χορήγησή του θα γίνεται μετά από διαβουλεύσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Κατ’ αρχάς, οι αρεοπαγίτες κάνουν αναφορά στην Ευρωπαϊκή οδηγία 90/270/ΕΟΚ, η οποία αναφέρει ότι οι εργοδότες πρέπει να σχεδιάζουν κατά τέτοιο τρόπο τη δραστηριότητα των εργαζομένων τους, έτσι ώστε όσοι απασχολούνται, σε καθημερινή βάση, μπροστά από οθόνες οπτικής απεικόνισης, ή πρέπει να διακόπτουν την εργασία τους περιοδικά με διάλειμμα, ή να αλλάζουν επαγγελματική δραστηριότητα (π.χ. να απασχολούνται σε άλλες εργασίες που δεν θα χρησιμοποιούν οθόνες). Σε περίπτωση κατά την οποία οι εργαζόμενοι που απασχολούνται μπροστά από οθόνες οπτικής απεικόνισης δεν μπορούν να εναλλάσσονται σε άλλες μορφές εργασίας (εκτός οθόνης), τότε πρέπει να τους χορηγείται διάλειμμα έως 15 λεπτά ανά δίωρο, χωρίς, όμως, να μπορούν να λαμβάνουν το χρόνο των διαλειμμάτων συσωρευτικά. Δηλαδή, δεν μπορούν να μαζεύουν τα 15λέπτα διαλείμματα όλα μαζί, έτσι ώστε να φεύγουν το μεσημέρι νωρίτερα, ή να πιάνουν δουλεία αργότερα από το προβλεπόμενο ωράριο. Η επίμαχη αυτή Ευρωπαϊκή οδηγία στη συνέχεια επικυρώθηκε από την Ελλάδα με το Προεδρικό Διάταγμα 398/1994 που αφορά τις ελάχιστες προδιαγραφές ασφαλείας και υγείας κατά την εργασία με οθόνες οπτικής απεικόνισης. Οι αρεοπαγίτες ερμηνεύοντας την ισχύουσα νομοθεσία, έκριναν ότι η χορήγηση του επίμαχου διαλείμματος «υλοποιείται μετά από διαβουλεύσεις μεταξύ της εργοδοσίας και των εργαζομένων, δεδομένου ότι η οδηγία 90/270/ΕΟΚ δεν περιέχει διατάξεις δεκτικής άμεσης εφαρμογής, παρέχει μόνο γενικές κατευθύνσεις προς τα κράτη-μέλη, υποχρεούμενα να συμμορφωθούν και να εξειδικεύσουν το περιεχόμενο της». Στο πλαίσιο αυτό, συνεχίζει η απόφαση, ακολούθησε το ΠΔ 398/1994 που περιέχει κατευθυντήριες οδηγίες εφαρμογής της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας, αφήνοντας σχετική ελευθερία για τον τρόπο επιλογής της συμμόρφωσης (διάλειμμα ή αλλαγή δραστηριότητας) το χρόνο του διαλείμματος, καθώς προβλέπεται μόνο ο ανώτερος χρόνος του και όχι ο ελάχιστος, κ.λπ. Συγκεκριμένα, στον ‘Αρειο Πάγο είχε προσφύγει εκδότης εισιτηρίων του ΚΤΕΛ Μαγνησίας ο οποίος εργαζόταν με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου και ο οποίος χρησιμοποιούσε ηλεκτρονικό υπολογιστή από το 1990. Από τα δικαστήρια ζητούσε με βάση το επίμαχο ΠΔ 398/1994 και την διαιτητική απόφαση 9/1997 η οποία καθορίζει τις τους όρους αμοιβής και εργασίας των απασχολουμένων στα ΚΤΕΛ, να του καταβληθεί: 1) αποζημίωση για τις ώρες των διαλειμμάτων που δεν έλαβε, παρά τη νομοθετική πρόβλεψη, σε συνδυασμό με τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού του εργοδότη (ΚΤΕΛ) και 2) χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη. Το Ανώτατο Δικαστήριο (απόφαση 85/2013) απέρριψε την αίτηση αναίρεσης του εργαζόμενου, καθώς στην επίμαχη διαιτητική απόφαση δεν αναφέρεται εάν έχει γίνει αποδοχή της υποχρέωσης του ΚΤΕΛ για τη χορήγηση του διαλείμματος, κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για τη χορήγησή του. thegreeklawyer

AΠ 171/2013:Δεν συνιστά ανώτερη βία για την απόλυση εργαζομένου η κακή πορεία των οικονομικών της εργοδότριας εταιρίας

  Δεν συνιστά ανώτερη βία για την απόλυση εργαζομένου η κακή πορεία των οικονομικών της εργοδότριας εταιρίας. «(…) Aπό τις διατάξεις των άρθρων 1, 3 και 6 του ν. 2112/1920 και ιδίως της παραγράφου 2 του τελευταίου άρθρου όπως αυτή συμπληρώθηκε με το άρθρο 4 του ν. 4558/1930 που ορίζει ότι, “υπάλληλος απολυόμενος ένεκα διακοπής της εργασίας λόγω πυρκαϊάς ή άλλου περιστατικού ανωτέρας βίας, κατά των οποίων είναι ασφαλισμένος ο εργοδότης, δικαιούται των 2/3 της κατ` άρθρο 3 εδαφ. α’ αποζημιώσεως”, συνάγεται ότι δεν δικαιούται της ανωτέρω αποζημιώσεως, ο απολυθείς υπάλληλος, λόγω διακοπής της λειτουργίας της επιχειρήσεως από γεγονός ανωτέρας βίας, κατά του οποίου δεν είναι ασφαλισμένος ο εργοδότης του. Ανωτέρα βία δε υφίσταται όταν η διακοπή της εργασίας επέρχεται από τυχερό και απρόβλεπτο γεγονός το οποίο δεν ήταν δυνατό να αποτραπεί ακόμη και αν ληφθούν μέτρα άκρας επιμέλειας και σύνεσης (Ολομ.ΑΠ 1738/1980). Με βάση τα παραπάνω, ανώτερη βία δεν συντρέχει στην περίπτωση που τα επικαλούμενα από τον εργοδότη περιστατικά ανάγονται στον κύκλο της επιχειρηματικής του δραστηριότητας και στη σφαίρα κινδύνου αυτού, αφού αυτά θα μπορούσαν εκ των προτέρων να ληφθούν υπόψη ως ενδεχόμενα κατά την κοινή πείρα και συνεπώς να αντιμετωπιστούν. Ούτε συνιστά ανώτερη βία, χωρίς την συνδρομή άλλης περιστάσεως, η κακή πορεία της οικονομικής καταστάσεως της επιχειρήσεως και ειδικότερα η δυσαναλογία μεταξύ των εξόδων αυτής, μεταξύ των οποίων και οι αποδοχές των εργαζομένων και των από την επιχειρηματική δραστηριότητα εσόδων, αφού είναι γεγονός προβλέψιμο, δια καταβολής της συνήθους επιμελείας, κείμενον εντός του συνήθους επιχειρηματικού κινδύνου (ΑΠ 19/2004)» (areiospagos.gr / περίληψη: legalnews24.gr)

ΑΠ 1279/2012 – Αφηρημένη αναγνώριση χρέους / Ορισμένο της αγωγής όσον αφορά την αιτία από την οποία προέρχεται το αναγνωρισθέν χρέος

ΑΠ 793/12, Σύμβαση ασφάλισης, οδηγός υπό την επίδραση οινοπνεύματος ή τοξικών ουσιών, τροχαίο ατύχημα

  ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ   Δ’…   ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές:…,…(κωλυομένου του…),…- Χριστοφίλου,…,…και…, Αρεοπαγίτες. ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 23 Μαρτίου 2012, με την παρουσία και της…, για να δικάσει μεταξύ: Τoυ αναιρεσείοντος: του…Δ. με την επωνυμία “ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΕΞ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΚΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ” που εδρεύει στην Αθήνα, νομίμως εκπροσωπούμενο, υπεισελθόντος στην θέση της…με την επωνυμία …ΑΕΓΑ” που εδρεύει στην Αθήνα και της οποίας η άδεια λειτουργίας έχει ανακληθεί, το οποίο εκπροσωπήθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του…, βάσει δηλώσεως κατ’ άρθρο 242 παρ. 2….Δ και κατέθεσε προτάσεις. Των αναιρεσιβλήτων: 1….Ν. και 2. …, κατοίκων αμφοτέρων …, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν δια του πληρεξουσίου δικηγόρου τους…, βάσει δηλώσεως κατ’ άρθρο 242 παρ.2….Δ και κατέθεσαν προτάσεις. Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 10-6-2002 αγωγή της ήδη αναιρεσείουσας, που κατατέθηκε στο…. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 78/2005 οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και 11/2008 του…. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί η αναιρεσείουσα με την από 10-10-2008 αίτησή του και την οποία επανέφερε με την από 11/5/2011 κλήση του το αναιρεσείον. Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Η… ανέγνωσε την από 9-11-2009 έκθεσή της κωλυομένης να συμμετάσχει στην σύνθεση…, με την οποία εισηγήθηκε την παραδοχή του πρώτου λόγου της αιτήσεως αναιρέσεως και την απόρριψη των λοιπών. ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Επειδή, από τη διάταξη του άρθρου 361 ΑΚ σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 189, 192 του ΕμπΝ και 11 παρ. 1 του ν. 489/1976 συνάγεται ότι μεταξύ ασφαλιστή και ασφαλισμένου μπορεί εγκύρως να συμφωνηθεί ότι αποκλείεται από τον ασφαλιστή ή κάλυψη ζημιών που προκαλούνται από την κυκλοφορία του αυτοκινήτου, όταν ο οδηγός του κατά το χρόνο του ατυχήματος τελεί υπό την επίδραση οινοπνεύματος ή τοξικών ουσιών κατά την έννοια και τις προϋποθέσεις του άρθρου 42 του ΚΟΚ. Η συνομολόγηση του όρου αυτού δεν απαλλάσσει μεν τον ασφαλιστή να αποζημιώσει τον ζημιωθέντα τρίτο, παρέχει όμως στον ασφαλιστή το δικαίωμα να εναγάγει τον αντισυμβαλλόμενο ή ασφαλισμένο και να του ζητήσει ό,τι κατέβαλε στο ζημιωθέντα τρίτο για την αποκατάσταση της ζημίας του. Η συνομολόγηση του ανωτέρω όρου μπορεί να γίνει είτε με την ενσωμάτωση του όρου αυτού στη σύμβαση ασφαλίσεως, είτε με παραπομπή της συμβάσεως ασφαλίσεως στους όρους της Κ4/585/1978 ΑΥΕ που έχει δημοσιευθεί στο 745 ΦΕΚ (σ. ΑΕ και ΕΠΕ). Ειδικότερα, το άρθρο 25 παρ. 8 αυτής ορίζει ότι “αποκλείοντας της ασφαλίσεως ζημίες προκαλούμενες καθ’ όν χρόνο ο οδηγός του αυτοκινήτου οχήματος τελεί υπό την επίδραση οινοπνεύματος ή τοξικών ουσιών κατά την έννοια και τις προϋποθέσεις του άρθρου 42 του ΚΟΚ (ν. 614/1977). Το άρθρο αυτό ορίζει στην παρ. 3 ότι σε περίπτωση θανατηφόρου ατυχήματος ή σωματικής βλάβης εάν υπάρχουν ενδείξεις χρήσεως οινοπνεύματος ή τοξικών ουσιών, γίνεται υποχρεωτικός έλεγχος προς διαπίστωση της μέθης του οδηγού ή πεζός και χρησιμοποιείται προς τούτο κάθε κατάλληλο επιστημονικό μέσο και στην παρ. 5 ότι με κοινές αποφάσεις των…και Συγκοινωνιών καθορίζονται οι επιστημονικοί τρόποι διαπιστώσεως της χρήσεως οινοπνεύματος ή τοξικών ουσιών. Με τη νομοθετική αυτή εξουσιοδότηση εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 13382/1/705 11/δ/25-11-1997 κοινή απόφαση των…και Συγκοινωνιών η οποία ορίζει ότι η μεγίστη επιτρεπόμενη συγκέντρωση οινοπνεύματος στο αίμα, πέραν της οποίας το άτομο υπέχει […]

ΑΠ 1504/2012 (ποιν) :Υπέρβαση εξουσίας του δικαστηρίου η απόρριψη εφέσεως ως ανυποστήρικτης σε μετ’αναβολή δικάσιμο

  Υπέρβαση εξουσίας του δικαστηρίου η απόρριψη εφέσεως ως ανυποστήρικτης σε μετ’αναβολή δικάσιμο. «Κατά το άρθρο 501 παρ. 1 εδ. 1 του ΚΠοινΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 48 παρ. 1 του ν. 3160/2003 “αν κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ο εκκαλών δεν εμφανισθεί αυτοπροσώπως ή δια συνηγόρου του, αν συντρέχει η περίπτωση της παραγράφου 2 του άρθρου 340, η έφεση απορρίπτεται ως ανυποστήρικτη”. Ορίζει δε η παράγραφος 2 του άρθρου 340, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 13 του Ν. 3160/2003 και ακολούθως με το άρθρο 13 του Ν. 3346/2005, ότι ” σε πταίσματα, πλημμελήματα και (από την 17/6/2005, ημέρα ενάρξεως της ισχύος του Ν. 3346/2005) κακουργήματα, επιτρέπεται να εκπροσωπείται ο κατηγορούμενος από συνήγορο, τον οποίο διορίζει με έγγραφη δήλωση του(..). Στην περίπτωση αυτή ο κατηγορούμενος θεωρείται παρών και ο συνήγορος του ενεργεί όλες τις διαδικαστικές πράξεις γι` αυτόν”. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι θεωρείται ότι είναι παρών ο εκκαλών, στην περίπτωση κατά την οποία, προς υποστήριξη της εφέσεως του, δεν εμφανίσθηκε ενώπιον του Εφετείου αυτοπροσώπως, αλλά δια του συνηγόρου του, τον οποίο ο ίδιος διόρισε με έγγραφη δήλωση του για να τον εκπροσωπήσει. Εξάλλου, κατά το άρθρο 502 παρ. 1 εδ. 1 του ΚΠοινΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 49 παρ. 1 του Ν. 3160/2003, “αν ο εκκαλών εμφανισθεί ο ίδιος ή ο συνήγορος του στην περίπτωση της παραγράφου 2 του άρθρου 340, η συζήτηση αρχίζει και ο Εισαγγελέας αναπτύσσει συνοπτικά την έφεση”, κατά δε το τέταρτο εδάφιο της παραγράφου 1 του ίδιου άρθρου, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 49 παρ. 2 του Ν. 3160/2003, “κατά τα λοιπά εφαρμόζονται τα άρθρα 329-338, 340, 344, 347, 348, 349, 352, 357-363, 366-373”. Από τις διατάξεις αυτές, η διάταξη του άρθρου 344 παρ. 1 εδ. α ορίζει ότι “η αποχώρηση του κατηγορουμένου κατά τη διάρκεια της δίκης δεν κωλύει καθόλου την πρόοδο της διαδικασίας”. Τέλος, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 501 του ΚΠοινΔ, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 48 παρ. 3 του Ν. 3160/2003, “αν μετά την έναρξη της συζήτησης της έφεσης λάβει χώρα διακοπή ή αναβολή αυτής και κατά τη νέα συζήτηση ο εκκαλών κατηγορούμενος, αν και κλητεύθηκε νομίμως, δεν εμφανισθεί όπως ορίζεται στην παράγραφο 1, δικάζεται σαν να ήταν παρών”. Από τις τελευταίες πιο πάνω διατάξεις προκύπτει ότι, αν ο εκκαλών-κατηγορούμενος ή ο συνήγορος του εμφανίστηκε κατά την έναρξη της διαδικασίας της κατ` έφεση δίκης για να υποστηρίξει την έφεση του και στη συνέχεια αποχώρησε, λογίζεται σαν να ήταν παρών και στο υπόλοιπο μέρος της δίκης, το δε δικαστήριο, δεσμευόμενο από την εμφάνιση του εκκαλούντος- κατηγορουμένου, δεν μπορεί να απορρίψει την έφεση του ως ανυποστήρικτη, κατά το άρθρο 501 του ΚΠοινΔ, αλλά οφείλει να την ερευνήσει στην ουσία. Το ίδιο ισχύει, για την ομοιότητα της περιπτώσεως, κατά μείζονα λόγο και όταν ο εκκαλών-κατηγορούμενος ή ο συνήγορος του, εμφανίσθηκε κατά την έναρξη της διαδικασίας της κατ` έφεση δίκης, αλλά στη συνέχεια, μετά τη λήψη της ταυτότητας του, κατόπιν υποβολής σχετικού αιτήματος, η δίκη αναβλήθηκε και στη νέα, μετ` αναβολή, δικάσιμο ο κατηγορούμενος δεν εμφανίσθηκε, ούτε εκπροσωπήθηκε από συνήγορο. Η άποψη αυτή συνάδει και με τη σκέψη που διατυπώνεται στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου του ΚΠοινΔ, για την […]

ΤρΠλημΑιγίου 791/2012: Δημοσίευση φωτογραφιών που ανευρέθηκαν μέσω Facebook

    Ενδιαφέρον παρουσιάζει η με αριθμ. 791/2012 απόφαση του τριμελούς Πλημμελλειοδικείου Αιγίου, με την οποία κηρύχθηκαν κατά πλειοψηφία αθώοι η εκδότρια, ο αρχισυντάκτης και ο βοηθός αρχισυντάκτη τοπικής εφημερίδας του Αιγίου για τα αδικήματα της συκοφαντικής δυσφήμησης και της παράνομης επέμβασης σε αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, δημοσιεύοντας φωτογραφία που οι πολιτικώς ενάγοντες είχαν αναρτήσει στο Facebook και σε ανύποπτο χρόνο είναι χαν θέσει ως ιδιωτική (private). Συγκεκριμένα, σε τοπική εφημερίδα δημοσιεύθηκε φωτογραφία των πολιτικώς εναγόντων σε οικογενειακές τους στιγμές, την οποία η πρώτη κατηγορουμένη ισχυρίζεται ότι βρήκε μέσω Google και όχι μέσω Facebook. Το Δικαστήριο κρίνει ότι είναι πιθανό στις 10.9.2010 και κατά τον αμέσως προηγηθέντα μήνα να ανέκτησε την επίδικη φωτογραφία η πρώτη κατηγορουμένη από το Google και έτσι να μην επενέβη σε αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και εν συνεχεία να δημοσίευσε την επίδικη φωτογραφία στην εφημερίδα. Επιπλέον, και αν ακόμη γινόταν δεκτό ότι αυτή ανέκτησε τη φωτογραφία από το Facebook, ανέκυψαν εύλογες αμφιβολίες για το αν στην ιστοσελίδα της τρίτης εγκαλούσας και πολιτικώς ενάγουσας ήταν ενεργοποιημένη η εντολή custom (μόνο για φίλους, οπότε η πρώτη κατηγορουμένη επενέβη κ.λπ. σε αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα) ή η εντολή public (δημόσια, οπότε δεν επενέβη κ.λπ. σε αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα). Περαιτέρω, η πρώτη κατηγορουμένη ούτε γνώριζε (ή πιθανολογούσε) ούτε όφειλε ούτε και μπορούσε να γνωρίζει ότι ειδικά για την επίδικη φωτογραφία ο πρώτος, η δεύτερη και τρίτη των πολιτικώς εναγόντων είχαν αίφνης (και με μεταβολή της μέχρι τότε πρακτικής τους) άρει την αδιαλείπτως παρεχόμενη προηγούμενη, ρητή και ειδική συγκατάθεσή τους και είχαν εγείρει απαγόρευση δημοσιοποίησής της. Πηγή: nbonline.gr

ΜΠλημΠειρ 2974/2013, Χρήση πλαστού εγγράφου – Πώληση εμπορευμάτων απομίμησης – Είσοδος στο ελληνικό έδαφος παρανόμως.

ΜΠλημΠειρ 2974/2013   Χρήση πλαστού εγγράφου – Πώληση εμπορευμάτων απομίμησης – Είσοδος στο ελληνικό έδαφος παρανόμως – Απόπειρα αποδοχής προϊόντων εγκλήματος -.     Κήρυξη του α’ κατηγορουμένου ενόχου για χρήση πλαστών εγγράφων τελώντας εν γνώσει της πλαστότητάς τους, με σκοπό να παραπλανήσει άλλους αναφορικά με γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες. Κατοχή προς πώληση ποσότητας αθλητικών και μη υποδημάτων που γνώριζε ότι ήταν απομιμήσεις, με σκοπό την παραπλάνηση του αγοραστικού κοινού ότι επρόκειτο για γνήσια προϊόντα. Κήρυξη του α’ κατηγορουμένου ενόχου, ο οποίος όντας αλλοδαπός υπήκοος Κίνας, κατελήφθη να έχει εισέλθει στο ελληνικό έδαφος χωρίς να έχουν τηρηθεί οι νόμιμες διατυπώσεις. Αθώοι οι β’ και γ’ κατηγορούμενοι, καθώς επιχείρησαν μεν να δεχθούν στην κατοχή τους προϊόντα εγκλήματος, αλλά δεν επέτυχαν το σκοπό τους από λόγους ανεξάρτητους της βουλήσεώς τους.     ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ   AM 2974/2013   ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ            ΤΟΥ Α’ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΕΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Συνεδρίαση της 27ης Μαρτίου 2013     Σύνθεση του Δικαστηρίου Αφροδίτη ΚΟΥΤΣΟΥΛΑ Πλημμελειοδίκης   Ροδόπη ΝΙΚΟΛΟΥΔΗ Αντεισαγγελέας Πλημμελειοδικών   Ειρήνη ΠΑΛΛΗΚΑΡΑΚΗ Γραμματέας   Πράξεις 1] Χρήση πλαστού εγγράφου 2] Παράβαση άρθρ. 1,2,28 & 1δ – Ν. 2239/94 3] Παράβαση άρθρ. 83 Ν. 3386/05 4] Απόπειρα αποδοχής προϊόντων εγκλήματος     ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ   Κατά τη σημερινή δημόσια στο ακροατήριο συνεδρίαση του Δικαστηρίου, η Πλημμελειοδίκης εκφώνησε τα ονόματα των κατηγορουμένων και εμφανίσθηκαν οι 2ος και 3ος κατηγ/νος, οι οποίοι αφού ρωτήθηκαν από την Πλημμελειοδίκη σχετικά με την ταυτότητα τους κ.λ.π. ο 2ος κατηγ/νος δεν αποκρίθηκε ενώ ο 3ος κατηγ/νος είπε ότι ονομάζεται όπως αναγράφεται παραπάνω και διορίζει συνήγορο για να τον “υπερασπιστεί τον παρόντα στο ακροατήριο δικηγόρο Νικόλαο ΒΡΥΝΙΩΤΗ (AM 26121 Δ.Σ.Α.).   Στο σημείο αυτό η Πλημμελειοδίκης, αφού πείστηκε ότι ο 2ος κατηγορούμενος αγνοεί την ελληνική γλώσσα, διόρισε διερμηνέα σύμφωνα με το άρθρο 233 Κ.Π.Δ. τον ευρισκόμενο στο ακροατήριο και ο οποίος εμφανίστηκε αυθόρμητα και αφού ρωτήθηκε από την Πλημμελειοδίκη για την ταυτότητα του, αποκρίθηκε ότι ονομάζεται … κατοικεί στον Πειραιά, και δήλωσε ότι γνωρίζει την πακιστανική γλώσσα και από ερωτήσεις που έκανε στον κατηγορούμενο διαπίστωσε ότι ο αλλοδαπός κατηγορούμενος γνωρίζει και μιλά αυτή τη γλώσσα.   Στη συνέχεια ο διερμηνέας επικαλούμενος την τιμή και την υπόληψη του (άρθρο 236 ΚΠΔ) είπε ότι θα κάνει πιστή και ακριβή διερμήνευση των ερωτήσεων όλων των παραγόντων της δίκης και των όσων θα ειπωθούν κατά τη συζήτηση, καθώς και των απαντήσεων των κατηγορουμένων από την πακιστανική γλώσσα στην ελληνική και το αντίθετο.   Ακολούθως η Πλημμελειοδίκης μέσω του διερμηνέως ρώτησε τον 2ο κατηγορούμενο σχετικά με την ταυτότητα του κ.λ.π. και εκείνος είπε ότι ονομάζεται όπως αναγράφεται στην αρχή και διορίζει συνήγορο για να τον υπερασπιστεί τον παρόντα στο ακροατήριο δικηγόρο Νικόλαο ΒΡΥΝΙΩΤΗ (AM 26121 Δ.Σ.Α.).   Όπως προκύπτει από το από 21-2-2013 αποδεικτικό επίδοσης κλήσης του Αρχιφύλακα … ο οποίος υπηρετεί στο Α.Τ. Ομόνοιας Αθήνας που βρίσκεται στη δικογραφία ο 1ος κατηγορούμενος κλητεύθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα κατά τα άρθρα 166 παρ. 1 και 155 παρ. 1 ΚΠΔ, για να εμφανισθεί σήμερα και, αφού δεν εμφανίσθηκε, δικάζεται σαν να ήταν παρών (αρθ. 340 παρ.3 ΚΠΔ).   Στο, σημείο αυτό εμφανίσθηκε η δικηγόρος Αθηνών ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ ΚΟΛΙΟΔΕΔΕ (AM 18578 Δ.Σ.Α) και δήλωσε ότι έχει εξουσιοδοτηθεί από τον Δικηγόρο […]

ΜΠρΑθ 1726/2013, Σήμα – Ασφαλιστικά μέτρα, Sky vs Σκάϊ.

ΜΠρΑθ 1726/2013   Σήμα – Ασφαλιστικά μέτρα -.     Προστασία σήματος φήμης. Απόρριψη αίτησης ασφαλιστικών μέτρων. Η προσωρινή απαγόρευση της χρήσης του επίδικου σήματος και τα λοιπά ασφαλιστικά μέτρα που ζητούνται στην αίτηση χωρίς να ορίζεται χρονικό σημείο λήξης τους, δεδομένου ότι δεν έχει κατατεθεί κύρια αγωγή για τη ρύθμιση της κατάστασης αυτής θα οδηγήσει σε ανεπίτρεπτη πλήρη ικανοποίηση των αξιώσεων των αιτούντων με ανυπολόγιστη ζημία και οικονομική καταστροφή των καθ’ ν. Η χρήση του επίδικου σήματος από τους καθ’ ων στην ελληνική γλώσσα έχει καθιερωθεί κυρίως στο ελληνικό ή σε κάθε περίπτωση στο ελληνόφωνο τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό κοινό, ενώ οι παρεχόμενες από τις αιτούσες υπηρεσίες απευθύνονται στο αγγλόφωνο κοινό με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή ουδεμία σύνδεση ή σύγχυση μεταξύ τους.     ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ: 1726/2013   Αριθμός κατάθεσης αίτησης 3351/2012   ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ     ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Δικαστή Αλεξάνδρα Πολύζου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, που ορίσθηκε με κλήρωση σύμφωνα με το νόμο.   ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στις 28 Νοεμβρίου 2012, χωρίς τη σύμπραξη γραμματέα, για να δικάσει την με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 3351/2012 αίτηση με αντικείμενο την ρύθμιση κατάστασης μεταξύ:   ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΣΩΝ:1) “British Sky Broadcasting Group pic” Αγγλική εταιρία με έδρα στη διεύθυνση Grant Way Isleworth, TW75QD, Ηνωμένο Βασίλειο, νόμιμα εκπροσωπούμενης, που παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου της Νικολάου Δοντά, και 2) «Sky IP International Limited” Αγγλική εταιρία με έδρα στη διεύθυνση Grant Way Isleworth, TW75QD, Ηνωμένο Βασίλειο, νόμιμα εκπροσωπούμενης, που παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου της Εμμανουήλ Μαρκάκη.   ΤΩΝ ΚΑΘΏΝ Η ΑΙΤΗΣΗ: 1) της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», που εδρεύει στο Νέο Φάληρο, επί της οδού Εθν. Μακαρίου και Φαληρέως 2, και εκπροσωπείται νόμιμα που παραστάθηκε διά της πληρεξουσίου δικηγόρου της Αφροδίτης Γουγά, 2) της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΝΤΟΤ ΚΟΜ ΑΝΩΝΥΜΗ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΑΡΟΧΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ», που εδρεύει στο Νέο Φάληρο, επί της οδού Εθν. Μακαρίου και Φαληρέως 2, και εκπροσωπείται νόμιμα που παραστάθηκε διά της πληρεξουσίου δικηγόρου της Αφροδίτης Γουγά.   Κατά τη συζήτηση της αίτησης οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως ανωτέρω αναφέρεται και οι πληρεξούσιοι δικηγόρου τους ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στην αίτηση και στα έγγραφα σημειώματα τους.     ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ     Επειδή, από τις διατάξεις των άρθρων 1, 2, 4§1 εδ.α‘ βν και γ’ 18§1 και 26 του Ν. 2239/1994 συνάγονται τα εξής: α) Σήμα θεωρείται κάθε σημείο, επιδεικτικό γραφικής παραστάσεως, ικανό να διακρίνει τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες μιας επιχειρήσεως από εκείνα άλλων επιχειρήσεων, β) Με την καταχώριση του σήματος, η οποία γίνεται σύμφωνα με όσα ορίζουν τα άρθρα επ. του ίδιου νόμου, παρέχεται στον καταθέτη το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσεως του σήματος στα προϊόντα ή εμπορεύματα για την διάκριση των οποίων αυτό προορίζεται, όποιος δε χρησιμοποιεί ή παραποιεί ή απομιμείται σήμα που ανήκει σε άλλο μπορεί να εναχθεί για παράλειψη ή αποζημίωση ή και για τα δύο. γ) Παραποίηση του σήματος συνιστά η ακριβής ή κατά τα κύρια αυτού μέρη αντιγραφή ή αναπαράσταση του, ενώ απομίμηση αποτελεί η ιδιαίτερη προσέγγιση προς το ξένο σήμα, η οποία όμως λόγω οπτικής ή […]

ΣτΕ 1973/2013 Φαρμακεία – Διευρυμένο ωράριο λειτουργίας

ΣτΕ 1973/2013   Φαρμακεία – Διευρυμένο ωράριο λειτουργίας -.   Απόρριψη αίτησης ακύρωσης της πράξης του Περιφερειάρχη Αττικής με την οποία ανακοινώθηκε ο πίνακας των φαρμακοποιών μελών του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αθηνών που υπέβαλαν δήλωση συμμετοχής στο προβλεπόμενο από τη διάταξη του άρθρου 15 του ν. 4052/2012 διευρυμένο ωράριο λειτουργίας φαρμακείων για το δεύτερο εξάμηνο του έτους 2012. Έννομο συμφέρον του αιτούντος Φαρμακευτικού Συλλόγου για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης. Κρίθηκε ότι με το προβλεπόμενο διευρυμένο ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων δεν επιβάλλεται περιορισμός στην επαγγελματική ελευθερία των φαρμακοποιών, αλλά αντιθέτως παρέχεται σε αυτούς μεγαλύτερη ελευθερία κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους. Η διάταξη του άρθρου 15 του ν. 4052/2012 δεν αντίκειται στην επαγγελματική ελευθερία των φαρμακοποιών, ούτε στην αρχή της ισότητας, ούτε στην αρχή της αναλογικότητας. Ούτε μπορεί να θεωρηθεί ότι επιβαρύνει σε τέτοιο βαθμό τους φαρμακοποιούς, ώστε να θέτει σε κίνδυνο την υγεία τους και την ικανότητά τους να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Η ρύθμιση του άρθρου 15 του ν. 4052/2012 δεν αντιβαίνει στις διατάξεις του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λαμβανομένου υπόψη ότι με τη ρύθμιση αυτή δεν θεσπίζεται περιορισμός στην άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητος των φαρμακοποιών που θα επιλέξουν να μην ενταχθούν στο ως άνω διευρυμένο ωράριο. Απόρριψη λόγου ακύρωσης με τον οποίο προβάλλεται ότι τα φαρμακεία τα οποία θα ενταχθούν στο διευρυμένο ωράριο θα αποκτήσουν δεσπόζουσα θέση στην αγορά, με συνέπεια νοθεύεται ο ελεύθερος ανταγωνισμός.   Αριθμός 1973/2013 ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ Δ΄   Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 13 Νοεμβρίου 2012, με την εξής σύνθεση: Ε. Σαρπ, Αντιπρόεδρος, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Σπ. Χρυσικοπούλου, Δ. Κυριλλόπουλος, Σύμβουλοι, Μ. Σωτηροπούλου, Χ. Μπολόφη, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Ν. Αθανασίου.   Για να δικάσει την από 8 Ιουνίου 2012 αίτηση:   του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής, που εδρεύει στην Αθήνα (Μυλλέρου 1 και Αγησιλάου), ο οποίος παρέστη με το δικηγόρο Απόστολο Παπακωνσταντίνου (Α.Μ. 25904), που τον διόρισε με πληρεξούσιο,   κατά της Περιφέρειας Αττικής, που εδρεύει στην Αθήνα (Λεωφ. Συγγρού 15-17), η οποία παρέστη με τη δικηγόρο Μαργαρίτα Γιαννοπούλου (Α.Μ. 19488), που τη διόρισε με πληρεξούσιο,   και κατά των παρεμβαινόντων : 1) … και 32) … οι οποίοι παρέστησαν με τους δικηγόρους: 1) Σπυρίδωνα Κλουδά (Α.Μ. 6657) και 2) Παναγιώτη Γιαννόπουλο (Α.Μ. 16922), που τους διόρισαν με πληρεξούσιο.   Με την αίτηση αυτή ο αιτών Φαρμακευτικός Σύλλογος επιδιώκει ν α ακυρωθεί η υπ΄ αριθμ. πρωτ. 78417/07.06.2012 απόφαση του Περιφερειάρχη Αττικής και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.   Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του εισηγητή, Συμβούλου Δ. Κυριλλόπουλου.   Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αιτούντος Συλλόγου, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, την πληρεξουσία της καθ΄ ης Περιφέρειας και τους πληρεξουσίους των παρεμβαινόντων, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της.   Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι     Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α Σ κ έ φ θ η κ ε κ α […]

Μον.Πρωτ.Μεσολ. 45/2013: Εκτέλεση κατά του Δημοσίου – ΝΠΔΔ βάσει διαταγής πληρωμής.

Αντισυνταγματική η ρύθμιση που εξαιρεί από την έννοια της δικαστικής απόφασης τις διαταγές πληρωμής. «(…)Στο άρθ. 1 του ν. 3068/2002 (ΦΕΚ Α 274/14-11-2002), όπως ίσχυε πριν τροποποιηθεί από το άρθ. 20 του ν. 3301/2004 που εκδόθηκε προς εκτέλεση του άρθρου 94 παρ. 4 του Συντάγματος, ορίζεται ότι: “Το Δημόσιο, οι οργανισμοίτοπικής αυτοδιοίκησης και τα λοιπά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου έχουν υποχρέωση να συμμορφώνονται χωρίς καθυστέρηση προς τις δικαστικές αποφάσεις και να προβαίνουν σε όλες τις ενέργειες που επιβάλλονται για την εκπλήρωση της υποχρέωσης αυτής και για την εκτέλεση των αποφάσεων. Δικαστικές αποφάσεις κατά την έννοια του προηγούμενου εδαφίου είναι όλες οι αποφάσεις των διοικητικών, πολιτικών, ποινικών και ειδικών δικαστηρίων που παράγουν υποχρέωση συμμόρφωσης ή είναι εκτελεστές κατά τις οικείες δικονομικές διατάξεις και τους όρους που κάθε απόφαση τάσσει”. Επακολούθησε ο ν. 3301/2004 και με το άρθρο του 20 προστέθηκε στο άρθρο 1 του ν. 3068/2002 εδάφιο, με το οποίο ορίστηκε ότι δεν είναι δικαστικές αποφάσεις κατά την έννοια του νόμου αυτού και δεν εκτελούνται οι εκτελεστοί τίτλοι που αναφέρονται στις περιπτώσεις των εδαφίων γ-ζ της παρ. 2 του άρθ. 904 ΚΠολΔ, (μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι διαταγές πληρωμής που εκδίδονται σύμφωνα με τα αρθ. 623 επ. ΚΠολΔ), πλην των αλλοδαπών δικαστικών αποφάσεων που κηρύχθηκαν εκτελεστές. Περαιτέρω, με το άρθρο 2 παρ. 3 του Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, το οποίο κυρώθηκε μαζί με το προαιρετικό Πρωτόκολλο του, με το ν. 2462/1997, άρχισε να ισχύει στην Ελλάδα από 5-8-1997 (βλ. ανακοίνωση Υπουργείου Εξωτερικών Φ.0546/62/Α 1292/Μ.2870/7-5- 1997), και έχει υπερνομοθετική ισχύ σύμφωνα με το αρ. 28 παρ. 1 του Συντάγματος, ορίζεται ότι: “Τα Συμβαλλόμενα Κράτη στο παρόν Σύμφωνο αναλαμβάνουν την υποχρέωση: α) να εγγυώνται ότι κάθε άτομο, του οποίου τα δικαιώματα και οι ελευθερίες που αναγνωρίζονται στο παρόν Σύμφωνο, θα παραβιασθούν, θα έχει στη διάθεση του μία πρόσφορη προσφυγή, ακόμη και αν η παραβίαση θα έχει διαπραχθεί από πρόσωπα που ενεργούν υπό την επίσημη κρατική ιδιότητα τους, β) να εγγυώνται ότι η αρμόδια δικαστική, διοικητική, νομοθετική αρχή θα αποφαίνεται πράγματι σχετικά με τα δικαιώματα του προσφεύγοντος και να προωθήσουν τη δυνατότητα δικαστικής προσφυγής, γ) να εγγυώνται την εκτέλεση, από τις αρμόδιες αρχές κάθε απόφασης που θα έχει κάνει δεκτή τη σχετική προσφυγή”. Εξάλλου, στο αρθ. 14 παρ. 1α του ίδιου Συμφώνου ορίζεται ότι: “Κάθε πρόσωπο έχει το δικαίωμα η υπόθεση του να δικαστεί από δικαστήριο, το οποίο θα αποφασίσει και για αμφισβητήσεις δικαιωμάτων και υποχρεώσεων αστικού χαρακτήρα”. Με τη διάταξη αυτή συμπορεύεται και το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο που καθιερώνεται με το αρθ. 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α.), η οποία κυρώθηκε με το ν.δ. 53/1974, καθώς και με το αρθ. 20 παρ. 1 του Συντάγματος. Οι ως άνω διατάξεις δεν ιδρύουν μόνο διεθνή ευθύνη των συμβαλλομένων κρατών, αλλά έχουν άμεση εφαρμογή και υπερνομοθετική ισχύ, άρα θεμελιώνουν δικαιώματα υπέρ των προσώπων που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής τους. Οι διατάξεις αυτές εγγυώνται όχι μόνο την ελεύθερη πρόσβαση σε δικαστήριο, αλλά και την πραγματική ικανοποίηση του δικαιώματος που επιδικάσθηκε από το δικαστήριο, δηλαδή το δικαίωμα αναγκαστικής εκτέλεσης, χωρίς την οποία η προσφυγή στο δικαστήριο θα απέβαλλε την ουσιαστική αξία και χρησιμότητα της (ΟλΑΠ 21/2001 ΤΝΠ Νόμος). […]