ΕφΑθ 4948/2015 ΧρΙΔ 2016,29
Λειτουργική κατανομή της άσκησης της επιμέλειας ανηλίκων μεταξύ των γονέων. Ανάθεση ορισμένων επιμέρους τομέων της επιμέλειας στον πατέρα ανηλίκων, με ταυτόχρονη ανάληψη από αυτόν της υποχρεώσεως απευθείας καλύψεως των σχετιζόμενων με τους εν λόγω τομείς εξόδων. Τρόπος υπολογισμού του ύψους της διατροφής ανήλικων τέκνων και τρόπος καταβολής της σε χρήμα ή με απευθείας κάλυψη δαπανών.
(Βλ. συναφώς τη γνωμοδότηση του Γ. Γεωργιάδη, Η λειτουργική κατανομή επιμέρους τομέων της επιμέλειας ανηλίκου μεταξύ των γονέων, ΧρΙΔ 2016, 73 επ.)
[… Oι διάδικοι τέλεσαν μεταξύ τους νόμιμο (θρησκευτικό) γάμο στην Εκάλη Αττικής την … 2002 και από το γάμο τους αυτό απέκτησαν δύο (δίδυμα) τέκνα, τον … και την … που γεννήθηκαν την … 2002. Η έγγαμη συμβίωσή τους δεν εξελίχθηκε ομαλά και εν τέλει διασπάσθηκε κατά μήνα Μάρτιο του έτους 2010. Τότε, με ιδιωτικό συμφωνητικό που υπέγραψαν εν όψει της προοπτικής λύσεως του γάμου τους με διαζύγιο, ανέλαβε η διάδικος μητέρα των ανηλίκων την επιμέλειά τους και καθορίσθηκε ο τρόπος καλύψεως των εξόδων διαβιώσεώς τους. Η ένταση που επικράτησε στις σχέσεις των διαδίκων δεν επέτρεψε την τήρηση των όρων του εν λόγω συμφωνητικού και έτσι ακολουθήθηκε η δικαστική οδός. Ειδικότερα, με την υπ’ αριθμ. 4665/2012 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών απαγγέλθηκε η λύση του γάμου των διαδίκων με διαζύγιο, αλλά της αποφάσεως αυτής δεν προκύπτει το αμετάκλητο. Παράλληλα, με την υπ’ αριθμ. 4096/2013 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, ανατέθηκε προσωρινά στη διάδικο μητέρα των ανηλίκων η επιμέλεια του προσώπου τους και υποχρεώθηκε προσωρινά ο έτερος διάδικος πατέρας τους να της καταβάλει, με αυτή την ιδιότητα, ως διατροφή των ανηλίκων σε χρήμα, ποσό 9500,00 € μηνιαία. Περαιτέρω, με την υπ’ αριθμ. 6598/2011 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και ακολούθως με την υπ’ αριθμ. 1070/2012 οριστική απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου, ρυθμίσθηκε το δικαίωμα επικοινωνίας του διαδίκου πατέρα των ανηλίκων με αυτά. Ακολούθησε η έκδοση της εδώ εκκαλουμένης υπ’ αριθμ. 932/2014 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία ανατέθηκε οριστικά η επιμέλεια των δύο ανηλίκων στη διάδικο μητέρα τους και προσδιορίσθηκε η υποχρέωση συμμετοχής του ετέρου διαδίκου πατέρα τους στην κάλυψη των εξόδων διαβιώσεώς τους στο ποσό των 12.000.00 € μηνιαία. Αμφότεροι οι διάδικοι προέρχονται από οικονομικά εύρωστες και κοινωνικά προβεβλημένες οικογένειες, οι ίδιοι δε έχουν τύχει αξιόλογης παιδείας και υψηλού επιπέδου οικογενειακής και κοινωνικής αγωγής, ώστε θα αναμενόταν ευλόγως να έχουν επιτύχει να θέσουν υπό έλεγχο τις προσωπικές τους διαφορές και να οριοθετήσουν με σωφροσύνη και ρεαλισμό την πορεία ανατροφής των δύο τέκνων τους, τα οποία ήδη έχουν εισέλθει σε ιδιαίτερα κρίσιμο για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας τους ηλικιακό στάδιο. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν έχει επιτευχθεί μέχρι τώρα, αλλ’ αμφότεροι οι διάδικοι επιδίδονται στη διατύπωση μομφών κατ’ αλλήλων σχετιζόμενων με τα καθήκοντά τους ως γονέων και με το ενδιαφέρον τους για την ορθή ανατροφή των ανηλίκων τέκνων τους. Εντεύθεν ανακύπτει ιδιαιτέρως αυξημένη η ανάγκη αναζητήσεως και διαμορφώσεως λύσεως ακριβοδίκαιης και απόλυτα ισορροπημένης, ταυτόχρονα δε λειτουργικής, στην προκειμένη διαφορά, ώστε, με την παραλλήλως προσδοκώμενη επίδειξη εκ μέρους των διαδίκων της αντιστοίχως αυξημένης υπευθυνότητας, να αποκατασταθεί το απαραίτητο κλίμα γαλήνης, ηρεμίας, σταθερότητας και ασφάλειας, που είναι αναγκαίο για την απρόσκοπτη εξέλιξη της συνολικής διαδικασίας ολοκληρώσεως της προσωπικότητας των ανηλίκων. Η διάδικος μητέρα των ανηλίκων δεν αρνείται ότι σε προσωπικό επίπεδο έχει συνδεθεί με άλλον άνδρα, τον πολιτικό μηχανικό …
Από την εκτίμηση και αξιολόγηση του συνόλου του αποδεικτικού υλικού δεν προέκυψε ότι επ’ ευκαιρία της σχέσεως αυτής έχουν υπάρξει αρνητικές ή –πολύ περισσότερο– τραυματικές εμπειρίες των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων ή ότι η μητέρα τους αμελεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο τα σχετιζόμενα με τη φροντίδα και την προσωπική τους περιποίηση καθήκοντά της. Ελέχθη ήδη ανωτέρω ότι η ένταση στις σχέσεις των διαδίκων δεν έχει μέχρι τώρα εκτονωθεί. Απότοκες της εντάσεως αυτής είναι ορισμένες εκδηλώσεις υπερβολής, στις οποίες προβαίνει κατά καιρούς η μητέρα των ανηλίκων κατά την επικοινωνία των τελευταίων με τον πατέρα τους και μία φορά με τον παππού τoυς … όπως η εμμονή της να βιντεοσκοπεί τη στιγμή της συναντήσεως και παραλαβής τους, που ουδένα ουσιαστικό σκοπό εξυπηρετεί και μόνο συμβάλλει στη διατήρηση του κλίματος αντιπαλότητας και καχυποψίας μεταξύ των διαδίκων. Οι εκδηλώσεις αυτές, εν τούτοις, δεν είναι τέτοιας μορφής και σπουδαιότητας, ώστε να χαρακτηρισθούν ως «κακή άσκηση της γονικής μέριμνας εκ μέρους της μητέρας», που θα οδηγούσε στο ενδεχόμενο αφαιρέσεως από αυτή του συνόλου της γονικής μέριμνας των ανηλίκων. Ούτε επαρκές ουσιαστικό έρεισμα στο αποδεικτικό υλικό ευρίσκουν οι προς τον ίδιο στόχο διατυπούμενες αιτιάσεις του διαδίκου πατέρα των ανηλίκων, ότι δεν ενημερώνεται επαρκώς από τη μητέρα τους για θέματα σχετιζόμενα με την ανατροφή τους, ότι η τελευταία ενίοτε καταφεύγει σε επιλήψιμες ή και ποινικά κολάσιμες ενέργειες, όπως η χρήση νοθευμένων εγγράφων, προς ενίσχυση των θέσεών της στη μεταξύ τους δικαστική διένεξη, που σχετίζεται με τα ανήλικα τέκνα, καθώς και ότι η ίδια, επιδεικνύοντας ασύγγνωστη επιπολαιότητα, προμήθευσε διάφορα μέσα ενημερώσεως με φωτογραφικό υλικό και λοιπές πληροφορίες, που σχετίζονται με την οικογενειακή τους διένεξη, προκαλώντας έτσι, με τη δημοσιοποίηση του εν λόγω υλικού, πλήγμα στον ψυχικό κόσμο των ανηλίκων. Υπ’ αυτά τα δεδομένα, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη απόφασή του απέρριψε κατ’ ουσία την από 17.7.2014 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου 1525/17.7.2014 αγωγή του διαδίκου …, πατέρα των ανηλίκων, περί αφαιρέσεως από τη μητέρα τους του συνόλου της γονικής μέριμνας επ’ αυτών, αποφάνθηκε ορθά και ουδόλως έσφαλε ως προς την εκτίμηση και αξιολόγηση του ενώπιόν του προσκομισθέντος αποδεικτικού υλικού. Όλα τα περί του αντιθέτου υποστηριζόμενα από τον διάδικο … με τον πρώτο λόγο της υπό κρίση δικής του εφέσεως, που αναλύεται σε επτά επί μέρους αιτιάσεις, ελέγχονται ως αβάσιμα κατ’ ουσία και πρέπει να απορριφθούν.
Σημαντικό σημείο τριβής στις σχέσεις των διαδίκων, γονέων των ανηλίκων, που εγκυμονεί κίνδυνο αρνητικών συνεπειών γι’ αυτά, είναι η κατανομή των εξόδων διαβιώσεώς τους και ο τρόπος που τα έξοδα αυτά διατίθενται για κάθε συγκεκριμένο σκοπό. Ειδικότερα, η μεν μητέρα των ανηλίκων κατηγορείται από τον πατέρα τους ότι προσπαθεί εμφανώς να «φορτώσει» υπέρμετρα και χωρίς αποχρώντα λόγο το εκπαιδευτικό τους πρόγραμμα και το πρόγραμμα των λοιπών δραστηριοτήτων τους, ώστε να εμφανίσει αυξημένες δαπάνες καλύψεως των εν λόγω δραστηριοτήτων και να επωφεληθεί η ίδια από τη διαχείριση των σχετικών κονδυλίων, σημαντικό μέρος των οποίων καλύπτει ο ίδιος, αλλά και από την άλλη πλευρά η μητέρα των ανηλίκων μέμφεται τον πατέρα τους για απροθυμία καλύψεως των πραγματικών και αναγκαίων εξόδων των ανηλίκων, επειδή υποπτεύεται αβάσιμα ότι επωφελείται κυρίως η ίδια από τη διαχείριση του σχετικού ποσού, που απαιτείται να καταβάλει γι’ αυτό το σκοπό. Αμφότεροι οι διάδικοι, με βάση τα εφόδια που διαθέτουν από απόψεως μορφώσεως, ατομικών, οικογενειακών και κοινωνικών ηθικών αρχών περί των οποίων έγινε λόγος και ανωτέρω, κρίνονται ικανοί και άξιοι, με δεδομένη την αμέριστη αγάπη και αφοσίωσή τους στα δύο ανήλικα παιδιά τους, να ασκήσουν επιτυχώς τα καθήκοντα της επιμέλειας του προσώπου τους. Από απόψεως οικονομικής και εν γένει περιουσιακής καταστάσεως, ελέχθη επίσης ανωτέρω ότι αμφότεροι προέρχονται από ευκατάστατες οικογένειες. Η υπεροχή, όμως, στον τομέα αυτό του διαδίκου πατέρα των ανηλίκων … είναι προφανής, όπως ειδικότερα θα καταδειχθεί κατωτέρω με ενδεικτική αναφορά των οικονομικών τους δεδομένων και αντιστοίχων δυνατοτήτων εκάστου. Η προφανής αυτή υπεροχή του, όμως, στο οικονομικό πεδίο δεν πρέπει να βαρύνει αποφασιστικά και να οδηγήσει στην επιλογή του για αποκλειστική άσκηση από αυτόν της επιμέλειας των ανηλίκων, όπως ζητεί με την από 28.11.2011 και υπ’ αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου 2602/ 30.11.2011 αγωγή του, επαναφέρει δε το σχετικό αίτημα και με τον δεύτερο λόγο της υπό κρίση εφέσεώς του, αφού δεν προέκυψαν στοιχεία δικαιολογούντα τον εξ ολοκλήρου αποκλεισμό της μητέρας των ανηλίκων από αυτά τα καθήκοντα. Αντιθέτως, προέκυψε ότι, στο κρίσιμο ηλικιακό στάδιο που βρίσκονται τα ανήλικα, η διαβίωσή τους πλησίον της μητέρας τους και η παροχή σ’ αυτά εκ μέρους της των συναφών μητρικών φροντίδων και λοιπών παντοειδών προσωπικών περιποιήσεων είναι πολύτιμη και συμβάλλει τα μέγιστα στην ψυχική τους ισορροπία. Προς επίτευξη αυτού του στόχου δεν είναι αναγκαία η άσκηση της επιμέλειας επί του προσώπου των ανηλίκων καθ’ όλο το περιεχόμενο της από τη διάδικο μητέρα. Αντίθετα, μάλιστα, η ανάθεση ορισμένων επί μέρους τομέων της επιμέλειας στον πατέρα των ανηλίκων, με ταυτόχρονη ανάληψη από αυτόν της υποχρεώσεως απ’ ευθείας καλύψεως των σχετιζόμενων με τους εν λόγω τομείς εξόδων, όπως άλλωστε και ο ίδιος, επικουρικά προς το κύριο αίτημα του να ανατεθεί σ’ αυτόν η επιμέλεια των ανηλίκων, ζητεί, πιστεύεται ότι θα αποφορτίσει σημαντικά ή και θα εξαλείψει το κλίμα εντάσεως ανάμεσα στους δύο διαδίκους γονείς των ανηλίκων και εν τέλει θα λειτουργήσει προς το συμφέρον των τελευταίων, στο οποίο κατά νόμο και το Δικαστήριο οφείλει να αποβλέψει κατ’ αποκλειστικότητα, καλούμενο να επιλύσει διαφορά περί την άσκηση της επιμέλειας τους. Ως τέτοιοι τομείς προκρίνονται εν προκειμένω οι αναφερόμενοι στην εκπαίδευση των ανηλίκων (φοίτηση σε εγνωσμένης αξίας ιδιωτικό εκπαιδευτήριο, τυχόν απαιτούμενα πρόσθετα φροντιστηριακά μαθήματα –είτε σε οργανωμένο φροντιστήριο είτε κατ’ οίκον– ενισχυτικής διδασκαλίας σχολικών μαθημάτων, εκμάθησης ξένων γλωσσών, καθώς και ενασχόληση με αθλητικές και λοιπές δραστηριότητες, όπως χορός, μουσική κ.λπ). Με ορισμένες από αυτές τις δραστηριότητες έχουν τη δυνατότητα να ασχοληθούν τα δύο ανήλικα τέκνα των διαδίκων ως μέλη του ομίλου «…», όπου είναι εγγεγραμμένα και ο διάδικος πατέρας τους θα καλύπτει τη σχετική ετήσια συνδρομή. Επ’ ωφελεία των ανηλίκων, επίσης, θα είναι η ανάληψη εκ μέρους του διαδίκου πατέρα τους του τομέα της επιμέλειας που σχετίζεται με την υγειονομική και φαρμακευτική τους περίθαλψη. Σημειωτέον ότι ήδη γι’ αυτό το σκοπό έχει καταρτισθεί σύμβαση ασφαλίσεώς τους σε ασφαλιστική εταιρία και ο πατέρας τους θα καλύπτει το κόστος των ετήσιων ασφαλίστρων. Κατά τα λοιπά η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων θα πρέπει να ανατεθεί στη μητέρα τους. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, επομένως, το οποίο με την εκκαλουμένη απόφαση του έκρινε διαφορετικά και ανέθεσε στη
μητέρα των ανηλίκων το σύνολο της επιμέλειάς τους κατά παραδοχή του σχετικού αιτήματος της πρώτης αγωγής (1821/2.8.2011), απορρίπτοντας ταυτόχρονα κατ’ ουσία εξ ολοκλήρου την αντίστοιχη αγωγή του πατέρα των ανηλίκων (2602/30.11.2011), έσφαλε ως προς την εκτίμηση και αξιολόγηση του ενώπιόν του προσκομισθέντος αποδεικτικού υλικού, όπως βάσιμα (εν μέρει) παραπονείται ο εκκαλών της εφέσεως … με το δεύτερο λόγο του οικείου δικογράφου, που πρέπει κατά τούτο να γίνει δεκτός ως βάσιμος και από ουσιαστική άποψη.
Αποδεικνύεται περαιτέρω ότι τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων στερούνται δικής τους ατομικής προσοδοφόρας περιουσίας και εισοδημάτων από οποιαδήποτε πηγή, μη δυνάμενα εντεύθεν να καλύψουν εξ ιδίων τα έξοδα διαβιώσεώς τους. Σημειωτέον εδώ ότι το στοιχείο αυτό δεν αναφέρεται μεν με πανηγυρική διατύπωση στο δικόγραφο της πρώτης ένδικης αγωγής (1821/2.8.2011) της διαδίκου …., όμως αναδεικνύεται με σαφήνεια και δικονομική πληρότητα από το συνολικό περιεχόμενο του εν λόγω αγωγικού δικογράφου, ώστε ο περί του αντιθέτου τέταρτος λόγος της πρώτης εφέσεως (του εκκαλούντος … ελέγχεται ως αβάσιμος κατ’ ουσία και πρέπει να απορριφθεί. Το χρονικό διάστημα, εξ άλλου, στο οποίο αναφέρεται το αίτημα της ίδιας αγωγής, περί επιδικάσεως διατροφής σε χρήμα για λογαριασμό των δύο ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, διευκρινίσθηκε και οριοθετήθηκε επαρκώς με τις προτάσεις της ενάγουσας ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατά τρόπο δικονομικά παραδεκτό, ώστε ο περί του αντιθέτου τρίτος λόγος της ίδιας εφέσεως (του διαδίκου …), με τον οποίο αυτός ισχυρίζεται ότι κατά τούτο η υπ’ όψη αγωγή έπρεπε να απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας, ελέγχεται ως αβάσιμος κατ’ ουσία και πρέπει να απορριφθεί. Από την άποψη της οικονομικής και εν γένει περιουσιακής καταστάσεως των διαδίκων, γονέων των ανηλίκων, σημειώνονται τα εξής, προκύψαντα από τα ίδια, ως άνω, αποδεικτικά στοιχεία: Ο διάδικος πατέρας των ανηλίκων … είναι επιχειρηματίας δραστηριοποιούμενος στον τομέα του τουρισμού. Ελέγχει πολλές επιχειρήσεις, όπως […]. Έχει, επίσης ακίνητη περιουσία στον […]. Στις παραπάνω επιχειρήσεις του απασχολούνται κατ’ έτος περίπου τρεις χιλιάδες πεντακόσια (3500) άτομα διαφόρων ειδικοτήτων, ενώ αυτές, για τις λειτουργικές τους ανάγκες, διαθέτουν πενήντα (50) αυτοκίνητα. Ο ίδιος, άλλωστε, είναι κύριος δύο πολυτελών αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού, που χρησιμοποιεί για τις προσωπικές του μετακινήσεις. Διαμένει σε μεγάλη και πολυτελή μισθωμένη κατοικία στην περιοχή της Νέας Ερυθραίας Αττικής. Απ’ όλα τα παραπάνω και ανεξάρτητα από τους ισχυρισμούς που διατυπώνει ο εν λόγω διάδικος περί κάμψεως των εργασιών των επιχειρήσεών του συνεπεία της γνωστής και γενικευμένης οικονομικής κρίσεως των τελευταίων ετών, καθίσταται προφανές ότι η οικονομική και εν γένει περιουσιακή του κατάσταση είναι ιδιαίτερα ισχυρή. Από την άλλη πλευρά, η διάδικος μητέρα των ανηλίκων εργαζόταν ως υπεύθυνη λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων […] που εκμεταλλεύονται οι επιχειρήσεις συμφερόντων του συζύγου της […] αλλά η σύμβαση εργασίας της καταγγέλθηκε στις 4.11.2010 και έλαβε ως αποζημίωση απολύσεως το ποσό των 19.059,00 €, ενώ εκκρεμεί δικαστικά το ζήτημα της εγκυρότητας της καταγγελίας της εργασιακής της συμβάσεως. Έκτοτε δεν εργάζεται, αλλά τα επαγγελματικά της προσόντα, η κατάλληλη ηλικία της και η άρτια κοινωνική της παράσταση παρέχουν τη βάσιμη προσδοκία ότι μπορεί, δραστηριοποιούμενη κατάλληλα, να εξασφαλίσει εργασία ανάλογη των πιο πάνω εφοδίων της και να αποκομίσει εισόδημα τουλάχιστον 800,00 € μηνιαία. Είναι κυρία μιας κατοικίας στην Εκάλη Αττικής από την οποία λαμβάνει μηνιαίο μίσθωμα 1000,00 €. Είναι, επίσης, κυρία ενός καταστήματος στο Χαϊδάρι Αττικής, που προορίζεται για εκμετάλλευση (εκμίσθωση), χωρίς να προκύπτει ότι είναι πράγματι εκμισθωμένο. Επίσης είναι κυρία ενός ιδιωτικής χρήσεως επιβατικού αυτοκινήτου τύπου Porsche Carrera. Διαμένει μαζί με τα τέκνα της σε μισθωμένο διαμέρισμα έναντι μηνιαίου μισθώματος 2000,00 €, βαρυνόμενη επιπρόσθετα και με τα αντίστοιχα λειτουργικά του έξοδα. Άλλα εισοδήματα ή περιουσία δεν αποδείχθηκε ότι έχει ούτε ότι βαρύνεται με νόμιμη υποχρέωση διατροφής άλλων προσώπων πλην των δύο ανηλίκων τέκνων της. Στο ίδιο συμπέρασμα και με τις αυτές, ως άνω αιτιολογίες κατέληξε και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ως προς τα οικονομικά και περιουσιακά στοιχεία των διαδίκων, ώστε ο περί του αντιθέτου σχετικός λόγος της εφέσεως της διαδίκου (ενάγουσας) …, που διατυπώνεται στο οικείο δικόγραφο ως γενική αιτίαση χωρίς ειδική αρίθμηση, ελέγχεται ως αβάσιμος κατ’ ουσία και πρέπει να απορριφθεί. Η παραπάνω περιουσιακή και οικονομική κατάσταση των διαδίκων, γονέων των ανηλίκων, δίδουν και το μέτρο προσδιορισμού των εξόδων διαβιώσεώς τους. Αμφότερα τα εν λόγω ανήλικα φοιτούν στο ιδιωτικό σχολείο …, τα δίδακτρα του οποίου ανέρχονται στο ποσό των 22.000,00 € ετησίως. Επίσης έχουν εγγραφεί στον όμιλο … με ετήσια συνδρομή 3900,00 €, όπου, πέραν των λοιπών δραστηριοτήτων, παρακολουθούν και μαθήματα τένις με ιδιαίτερα υψηλές επιδόσεις. Παράλληλα, για τις ανάγκες εκπαιδεύσεώς τους, π
αρακολουθούν ιδιαίτερα μαθήματα Ελληνικών (λαμβανομένου υπ’ όψη ότι το σχολείο που φοιτούν είναι αγγλόφωνο), Γαλλικών και Μαθηματικών, με μηνιαίο κόστος 1500,00 €. Επί πλέον αμφότερα παρακολουθούν ιδιαίτερα μαθήματα καράτε, τένις και μουσικής με μηνιαίο κόστος 1500,00 €. Το ετήσιο κόστος, επομένως, των δύο αυτών παράλληλων προς το σχολείο δραστηριοτήτων ανέρχεται σε [12 Χ (1500 + 1500) =] 36.000 €. Είναι, επίσης, ασφαλισμένα στην ασφαλιστική εταιρία … αντί μηνιαίου ασφαλίστρου 630,00 € ήτοι με ετήσιο κόστος (12 Χ 630 =) 7560,00 €. Με βάση το ότι στον διάδικο πατέρα των ανηλίκων ανατίθενται οι τομείς της επιμέλειάς τους που αναφέρονται στην εκπαίδευση και την υγειονομική / φαρμακευτική τους περίθαλψη, όλα τα παραπάνω κονδύλια, συνολικού ποσού ετησίως (22.000 + 3900 + 36.000 + 7560 =) 69.460,00 € ή όποιου ποσού ήθελε τυχόν διαμορφωθεί ως συνδεόμενο με τις παραπάνω αιτίες και δραστηριότητες, βαρύνουν τον διάδικο πατέρα των ανηλίκων και θα τα καλύψει απ’ ευθείας ο ίδιος αποκλειστικά. Για τον προσδιορισμό των λοιπών εξόδων διαβιώσεως των ανηλίκων πρέπει να ληφθούν υπ’ όψη αφ’ ενός οι πάγιες και ανελαστικές δαπάνες που αντιστοιχούν σε κάθε παιδί της ηλικίας τους, αλλά και η ανάγκη εξασφαλίσεως σ’ αυτά ενός επιπέδου διαβιώσεως ανάλογου με το αντίστοιχο επίπεδο διαβιώσεως των γονέων τους, με την επισήμανση, πάντως, ότι η επίτευξη της επιθυμητής υψηλής ποιότητας μορφώσεως, ηθικής διαπαιδαγωγήσεως και διαμορφώσεως υγιούς, πολύπλευρης, ηθικής και ολοκληρωμένης προσωπικότητας, δεν συνδέεται αναγκαία ούτε ευθέως αναλογικά με την πολυτελή και ιδιαιτέρως πολυδάπανη καθημερινή διαβίωση. Με τις σκέψεις αυτές και μετ’ εκτίμηση και αξιολόγηση του συνόλου του αποδεικτικού υλικού το Δικαστήριο οδηγείται στην κρίση ότι τα υπόλοιπα έξοδα διαβιώσεως αμφοτέρων των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων (πέραν των προαναφερθέντων που σχετίζονται με την εκπαίδευση και την υγειονομική / φαρμακευτική τους περίθαλψη και θα καλύψει ο πατέρας τους αποκλειστικά), δηλαδή τα αναφερόμενα στην υπό στενή έννοια διατροφή, στέγαση, ένδυση, υπόδηση, επί πλέον ψυχαγωγία και λοιπά προσωπικά έξοδα, ανέρχονται στο συνολικό ποσό των τεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων (4500,00) ευρώ μηνιαία, περιλαμβανομένων και των αποτιμητών σε χρήμα μητρικών φροντίδων και λοιπών παντοειδών προσωπικών περιποιήσεων, τις οποίες προσφέρει στα ανήλικα η μητέρα τους ως συνδεόμενες με τη συγκατοίκηση. Με την παροχή των εν λόγω φροντίδων, αποτιμώμενων στο ποσό των 500,00 € μηνιαία και με το πρόσθετο ποσό των 500,00 € μηνιαία που αντιστοιχεί στις οικονομικές δυνατότητες της μητέρας, η τελευταία εξαντλεί την υποχρέωσή της για συνεισφορά στην κάλυψη των εξόδων διαβιώσεως των ανηλίκων, ώστε η σχετική νόμιμη, κατά τα άρθρα 1489 § 2 Α.Κ. και 262 § 1 Κ.Πολ.Δικ. ένσταση του εναγομένου διά της πρώτης αγωγής πατέρα των ανηλίκων, περί συνεισφοράς της ενάγουσας, αποδεικνύεται εν μέρει ως βάσιμη και από ουσιαστική άποψη. Το υπόλοιπο ποσό των τριών χιλιάδων πεντακοσίων (3500,00) ευρώ μηνιαία μπορεί και πρέπει να καταβάλλει ο διάδικος πατέρας των ανηλίκων, ώστε κατά τούτο η ένδικη πρώτη αγωγή αποδεικνύεται ως βάσιμη εν μέρει και από ουσιαστική άποψη. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, επομένως, το οποίο με την εκκαλουμένη οριστική απόφασή του έκρινε για το ζήτημα αυτό διαφορετικά και προσδιόρισε τις συνολικές διατροφικές ανάγκες των δύο ανηλίκων τέκνων των διαδίκων στο ποσό των 13.000,00 € μηνιαία και υποχρέωσε το διάδικο πατέρα τους να καταβάλλει μέρος τούτων από 12.000,00 € μηνιαία, έσφαλε ως προς την εκτίμηση και την αξιολόγηση του ενώπιόν του προσκομισθέντος αποδεικτικού υλικού, όπως βάσιμα παραπονείται ο εκκαλών (εναγόμενος) με τον πέμπτο (τελευταίο) λόγο της υπό κρίση δικής του εφέσεως, ο οποίος πρέπει κατά τούτο να γίνει δεκτός ως βάσιμος και από ουσιαστική άποψη. Αντιστοίχως, ο πρώτος λόγος της αντίθετης εφέσεως της ενάγουσας … με τον οποίο διατυπώνει αιτιάσεις για τον προσδιορισμό από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο των διατροφικών αναγκών των δύο ανηλίκων στο προαναφερθέν ποσό και ζητεί να γίνει εξ ολοκλήρου δεκτή η ένδικη αγωγή της, ελέγχεται ως αβάσιμος κατ’ ουσία και πρέπει να απορριφθεί…]
http://www.eod.gr/timeliness/jurisprudence/goniki-merimna/item/68-leitoyrgiki-katanomi-tis-askisis-epimeleias-anilikon