ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ
ΑΡΙΘΜΟΣ 99/2019
Προεδρεύουσα: Μ. Τσιρωνίδου (Εφέτης)
Δικηγόρος: Π. Γιαννόπουλος
Δικηγόρος: Δ. Κατσαρός
[…1. Κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 763 παρ. 1 του ΚΠολΔ «η προθεσμία της έφεσης και η άσκησή της δεν αναστέλλουν την ισχύ και την εκτέλεση της απόφασης», ενώ κατά την παρ. 3 του ίδιου άρθρου «αν ασκηθεί έφεση το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση όπως και το δικαστήριο που δικάζει την έφεση … μπορούν κατά την κρίση τους, με αίτηση κάποιου από εκείνους που έλαβαν μέρος στη πρωτόδικη δίκη, να αναστείλουν την ισχύ και την εκτέλεσή της, μέχρι να εκδοθεί απόφαση στην έφεση». Από την παραπάνω διάταξη συνάγονται τα ακόλουθα: 1) Η αίτηση αναστολής η οποία εισάγεται κατ’ επιλογή του δικαιουμένου είτε στο δικαστήριο είτε στον πρόεδρο αυτού επιδικάζεται κατά την ίδια διαδικασία που αποκλειστικά αρμόζει στις υποθέσεις αυτές, δηλαδή της εκούσιας δικαιοδοσίας, αν και έχει χαρακτήρα ασφαλιστικού μέτρου· 2) ότι σε αναστολή υπόκεινται όχι μόνο οι εκδιδόμενες κατά την εκούσια δικαιοδοσία καταψηφιστικές αποφάσεις, αλλά και οι κατά την ίδια διαδικασία εκδιδόμενες διαπλαστικές αποφάσεις· και 3) ότι η αναστολή δίδεται αν ο δικαστής κρίνει ότι είναι πιθανόν να ευδοκιμήσει η έφεση και εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση και ο αιτών θα υποστεί βλάβη τέτοια που η μεταγενέστερη ανόρθωση δεν θα είναι δυνατή (βλ. ΕφΠειρ 855/2014, ΕφΑθ 4184/1994).
2. Κατά το άρθρο 259 του Ν. 4072/2012 η ομόρρυθμη εταιρία λύεται: α) με την πάροδο του χρόνου διάρκειάς της, β) με απόφαση των εταίρων, γ) με την κήρυξή της σε πτώχευση και δ) με δικαστική απόφαση ύστερα από αίτηση εταίρου, εφόσον υπάρχει σπουδαίος 144λόγος. Βάσει της διατάξεως του άρθρου 259 παρ. 2 του ίδιου νόμου, η αίτηση εκδικάζεται από το Μονομελές Πρωτοδικείο της έδρας της εταιρίας κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας. Η δικαστική λύση της ομόρρυθμης εταιρίας για σπουδαίο λόγο είναι δυνατό να επέλθει είτε η εταιρεία είναι ορισμένου είτε αορίστου χρόνου. Ο σπουδαίος λόγος κρίνεται κατά τις περιστάσεις και σε συνάρτηση με τη γενικότερη οργάνωση της συγκεκριμένης εταιρίας, η οποία και θα αποτελεί τον κύριο οδηγό για την εκτίμηση της σοβαρότητας της καταστάσεως που δημιούργησε ο επικαλούμενος σπουδαίος λόγος. Οι λόγοι λύσεως προσωπικών εταιριών (Ο.Ε. και Ε.Ε.) διαφέρουν από αυτούς που γίνονταν δεκτοί κατά το προϊσχύσαν δίκαιο και καθορίζονται πλέον με κεντρικό άξονα τη γενική αρχή της διατηρήσεως της εμπορικής επιχειρήσεως, απομακρυνόμενοι από τον απόλυτα προσωποπαγή χαρακτήρα των προσωπικών εταιριών. Γι’ αυτό και η εκ μέρους εταίρου καταγγελία της εταιρίας δεν προβλέπεται πλέον από το νόμο ως λόγος λύσεως της προσωπικής εταιρίας. Ισχύει ωστόσο ως τέτοιος λόγος, εφόσον προβλέπεται στην εταιρική σύμβαση. Λαμβάνοντας υπόψη την αρχή της διατηρήσεως της επιχειρήσεως, σε συνδυασμό με το ότι προβλέπεται δικαίωμα εξόδου του εταίρου (άρθρο 261 του ως άνω νόμου), το δικαίωμα δικαστικής λύσεως της εταιρίας συνιστά έσχατο μέσο αντιμετωπίσεως της καταστάσεως που ανέκυψε με τη συνδρομή του σπουδαίου λόγου και δικαιολογείται, επομένως, μόνο σε περίπτωση που δεν υπάρχει άλλος τρόπος άρσεως του αδιεξόδου. Η ύπαρξη του σπουδαίου λόγου θα πρέπει πάντως να έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και σημαντικές επιπτώσεις στην ομαλή λειτουργία της εταιρίας. Ο σπουδαίος λόγος πρέπει, κατά βάση, να αναφέρεται στις σχέσεις της εταιρίας και όχι στο πρόσωπο των εταίρων, εκτός αν στη συγκεκριμένη περίπτωση τα προσωπικά στοιχεία παίζουν πρωτεύοντα ρόλο. Περιστατικά που συνιστούν σπουδαίο λόγο είναι, υπό το πρίσμα των νέων διατάξεων, η κακή πορεία των εταιρικών υποθέσεων και η έλλειψη κερδών, η αθέτηση των εταιρικών υποχρεώσεων και η κακή διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων, οι διαρκείς διαφωνίες, η έλλειψη συνεργασίας και κατανοήσεως (βλ. ΑΠ 1085/2018 ΤΝΠ Νόμος).
Ακόμη κατά το άρθρο 263 του ν. 4072/2012 «Αν συντρέχει στο πρόσωπο ενός εταίρου περιστατικό που θα δικαιολογούσε τη λύση της εταιρείας σύμφωνα με την περίπτωση δ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 259, το μονομελές πρωτοδικείο μπορεί, ύστερα από αίτηση των λοιπών εταίρων, η οποία εκδικάζεται κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, αντί της λύσης της εταιρείας, να διατάξει τον αποκλεισμό του εταίρου». Σύμφωνα με το άρθρο 267 του ιδίου ως άνω νόμου (όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 27 του ν 4403/2016) «Αν αποχωρήσουν για οποιοδήποτε λόγο ένας ή περισσότεροι εταίροι και παραμείνει μονό ένας εταίρος, η εταιρία λύνεται, εφόσον μέσα σε τέσσερις μήνες δεν δημοσιευθεί στο Γ.Ε.ΜΗ. η είσοδος νέου εταίρου». Ως προϋποθέσεις για την αποδοχή της αιτήσεως αποκλεισμού τίθενται από το νόμο η συνδρομή περιστατικού που θα δικαιολογούσε λύση της εταιρίας, σύμφωνα με το άρθρο 259 παρ. 1 περ. δ΄ του ν. 4072/2012 και το περιστατικό αυτό να συντρέχει στο πρόσωπο του υπό αποκλεισμό εταίρου. Ενόψει της δυνατότητας λειτουργίας της εταιρίας ως μονοπρόσωπης επί τετράμηνο εάν σ’ αυτή παραμείνει ένας μόνο εταίρος, προκειμένου να του παρασχεθεί η ευχέρεια να ανεύρει νέο συνεταίρο (άρθρο 267 ν. 4072/2012), πρέπει να γίνει δεκτό ότι ο αποκλεισμός είναι δυνατός και στην περίπτωση που η εταιρία έχει δύο μόνο μέλη, η οποία είναι συνηθέστατη στις εμπορικές Ο.Ε. Η αδυναμία συνεργασίας αυτών δεν επιβάλλει πλέον ως αυτονόητη την λύση της εταιρίας. Το δικαστήριο μπορεί να δεχθεί την αίτηση αποκλεισμού, εφόσον αποδειχθεί ότι ο σπουδαίος λόγος που καθιστά αδύνατη την συνεργασία τους οφείλεται στον καθ’ ου, δίνοντας την δυνατότητα στον εναπομείναντα εταίρο να συνεχίσει την λειτουργία της εταιρίας με την ανεύρεση νέου εταίρου (βλ. ΕφΛαμ 7/2015 ΔΕΕ 6/2015 σελ. 621 επ.).
3. Στην προκειμένη περίπτωση η ήδη αιτούσα Α. Ν. του Δ. με την κρινόμενη υπ’ αριθμ. 992/2018 αίτησή της ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ως ηττηθείσα διάδικος στην ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας εκδίκαση της υπ’ αριθμ. …/4.10.2017 αίτησης των ήδη καθ’ ων η αίτηση, ήτοι Κ. Ν. και Ζ. Κ., περί δικαστικής λύσης της ομόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «… Ο.Ε.», που εδρεύει στη Λάρισα, και διορισμό εκκαθαριστή, και της με αριθμ. έκθ. κατάθ. 1109/16.11.2017 αίτησής της κατά των προαναφερόμενων, περί αποκλεισμού των τελευταίων από την ως άνω εταιρία, ζητεί να ανασταλεί η ισχύς και η εκτέλεση της υπ’ αριθμ. 155/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας, η οποία εκδόθηκε κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή της και έγινε δεκτή η αίτηση των καθ’ ων η αίτηση, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της εφέσεως που έχει ασκήσει νομότυπα και εμπρόθεσμα.
4. Με τέτοιο περιεχόμενο η αίτηση αρμοδίως φέρεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου για να δικαστεί με τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις του άρθρου που προαναφέρθηκε στην ως άνω υπ’ αριθμ. 1 νομική σκέψη της παρούσας. Πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
5. Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων και των διαδίκων, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά συνεδρίασης του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, από τις με αριθμούς … και …/11.12.2017 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του συμβολαιογράφου Λάρισας Δ. Π. και από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και νόμιμα προσκομίζουν, προκύπτουν τα ακόλουθα: Με την υπ’ αριθμ. έκθ. κατάθεσης […]/4.10.2017 αίτησή τους ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας οι ήδη καθ’ ων η αίτηση, επικαλούμενοι ότι αυτοί και η ήδη αιτούσα είναι οι μοναδικοί ομόρρυθμοι εταίροι της ομόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «… Ο.Ε.» και ότι συντρέχει σπουδαίος λόγος για τη λύση της για τους διαλαμβανόμενους στην αίτησή τους λόγους, ζήτησαν τη λύση της ως άνω εταιρίας και ορισμό εκκαθαριστή αυτής. Ακόμη με την υπ’ αριθμ. έκθ. κατάθεσης […]/16.11.2017 αίτησή της η ήδη αιτούσα, επικαλούμενη κατά τα εκτιθέμενα στην αίτηση περιστατικά που συντρέχουν στο πρόσωπο των καθ’ ων η αίτηση και δικαιολογούν τη λύση της εταιρίας για σπουδαίο λόγο, ζήτησε τον αποκλεισμό των καθ’ ων η αίτηση, δηλώνοντας ακόμη ότι προτίθεται να ανεύρει νέο συνεταίρο για να συνεχίσει τη λειτουργία της και (ζήτησε) να οριστεί η ίδια (αιτούσα) μοναδική διαχειρίστρια και εκπρόσωπος της εταιρίας για το χρονικό διάστημα των 4 μηνών που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 267 του ν. 4072/2012. Οι ως άνω αιτήσεις συνεκδικάστηκαν, αντιμωλία των διαδίκων, την 16.1.2018 από το ως άνω Δικαστήριο και εκδόθηκε επί αυτών η υπ’ αριθμ. 155/2018 οριστική απόφαση του ιδίου Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε ως μη νόμιμη η αίτηση περί αποκλεισμού των καθ’ ων, με την αιτιολογία ότι η αιτούσα δεν εκθέτει περιστατικά πρόθεσής της να ανεύρει νέο συνεταίρο και συγκεκριμένα, εφόσον ζητείται ο αποκλεισμός των δύο εκ των τριών μελών της ομόρρυθμης εταιρίας, χωρίς ρητή αναφορά ορισμένου τρίτου προσώπου που προτίθεται να εισέλθει στην εταιρική σχέση, δεν υφίσταται νομικό έρεισμα ώστε να διατηρηθεί αυτή (εταιρία) και να μην οδηγηθεί σε λύση. Στη συνέχεια αφού κρίθηκε νόμιμη η αίτηση των ήδη καθ’ ων περί λύσης της εταιρίας, έγινε δεκτή (η αίτηση) στην ουσία της και διατάχθηκε η δικαστική λύση της παραπάνω εταιρίας και ορίσθηκε εκκαθαριστής αυτής. Κατά της αποφάσεως αυτής η ήδη αιτούσα άσκησε την υπ’ αριθμ. […]/14.6.2018 έφεσή της για τους λόγους που διαλαμβάνονται σ’ αυτήν, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητώντας την εξαφάνιση της απόφασης αυτής, ώστε να γίνει δεκτή η αίτησή της και να απορριφθεί η αίτηση των αντιδίκων της.
Η ως άνω υπ’ αριθμ. …./27.12.2017 αίτηση της αιτούσας περί αποκλεισμού των λοιπών δύο εταίρων –καθ’ ων η αίτηση– από την εν λόγω εταιρία, με βάση τα εκτιθέμενα στην ως άνω υπ’ αριθμ. 2 νομική σκέψη της παρούσας, είναι νόμιμη, στηριζόμενη στα άρθρα 263, 267 ν. 4072/2012, έστω και αν παραμείνει μια μόνη εταίρος προκειμένου να συνεχίσει την λειτουργία της εταιρίας με την ανεύρεση νέου εταίρου, εφόσον η αιτούσα εκθέτει στο δικόγραφό της –έστω και χωρίς εξειδίκευση– την πρόθεσή της να ανεύρει νέο συνεταίρο. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που απέρριψε την αίτηση ως νόμω αβάσιμη, έσφαλλε και επομένως κατά την κρίση του Δικαστηρίου αυτού πιθανολογείται ότι θα ευδοκιμήσει ως βάσιμος ο σχετικός λόγος της έφεσης και θα εξαφανισθεί η εκκαλουμένη κατά το κεφάλαιο της εν λόγω αιτήσεως της αιτούσας. Περαιτέρω δυνάμει του από 22.7.1999 ιδιωτικού συμφωνητικού συστάσεως ομόρρυθμης εταιρείας που καταχωρήθηκε νομίμως στα βιβλία εταιριών του Πρωτοδικείου Λάρισας με αριθμό […]/22.7.1999 συστήθηκε ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία «… Ο.Ε.», με έδρα την Λάρισα, επί της οδού […], διάρκεια αόριστη και με σκοπό την ίδρυση, εκμετάλλευση και λειτουργία αρτοποιείου, ήτοι την αγορά αλεύρων και τη μεταποίηση αυτών σε άρτο, αρτοσκευάσματα, αρτοποιήματα και λοιπά συναφή προϊόντα, και εν συνεχεία τη μεταπώληση αυτών. Επίσης και την αγορά των ανωτέρω ειδών ετοίμων και εν συνεχεία τη μεταπώλησή τους σε τρίτους επί κέρδει. Επίσης, συμφωνήθηκε ότι όλα τα νυν ευρισκόμενα στο εταιρικό κατάστημα έπιπλα, σκεύη, μηχανήματα, εργαλεία, ο φούρνος κ.λπ., και όσα στο μέλλον θα προστεθούν, θα ανήκουν κατά κυριότητα αε αμφότερους τους εταίρους κατά το ένα δεύτερο (1/2) και ότι αμφότεροι οι εταίροι υποχρεούνται, προς ευόδωση του σκοπού της εταιρίας, να προσφέρουν την προσωπική τους εργασία, άνευ οποιασδήποτε αμοιβής, απαγορεύεται δε ρητώς η μεταβίβαση της εταιρικής μερίδας εκάστου συνεταίρου προς οποιονδήποτε τρίτο, καθώς και η εν όλω ή εν μέρει εκχώρηση αυτής προς οποιονδήποτε τρίτο, εκτός αν προς τούτο υπάρξει μεταξύ τους ρητή συμφωνία, διά τροποποιήσεως του παρόντος, απαγορεύθηκε δε στους συνεταίρους να ενεργούν ατομικά ή σε συνεργασία με τρίτους, εργασίες όμοιες ή παρεμφερείς προς τους σκοπούς της εταιρίας, με οποιαδήποτε αιτία ή σχέση. Οι εταίροι θα μετέχουν στα κέρδη και τις ζημίες της εταιρίας καθεμία κατά την αναλογία της εισφοράς της ήτοι κατά το 1/2 εκάστη. Διαχειριστές της εταιρίας ορίσθηκαν αμφότεροι οι εταίροι, οι οποίοι συμφωνήθηκε ότι θα εκπροσωπούν την εταιρία μαζί ή χωριστά καθεμία ενώπιον όλων των διοικητικών υπηρεσιών, τραπεζών, όλων των πολιτικών και φορολογικών δικαστηρίων και πάσης εν γένει αρχής, δυνάμενη εκάστη και άνευ της συμπράξεως της άλλης, να προβαίνει σε πληρωμές και συμπράξεις, χορηγώντας τις δέουσες εξοφλητικές αποδείξεις. Ποινικώς υπεύθυνη ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων ορίστηκε η εκ των εταίρων Α. θυγ. Δ. Ν., ήδη συζ. Ι. Ν., που θα ήταν και αγορανομικώς υπεύθυνη. Επιπρόσθετα, με το συμφωνητικό αυτό οι διαχειρίστριες παρείχαν στην μητέρα τους Ε., χήρα Δ. Ν., την ανέκκλητη εντολή και πληρεξουσιότητα να ενεργεί για λογαριασμό τους και για λογαριασμό της εταιρίας όλες τις παραπάνω πράξεις διαχειρίσεως που αναφέρονται στα άρθρα 8 και 9 του συμφωνητικού, δυναμένη να ενεργεί όλες τις πράξεις διαχείρισης, δεσμεύουσα με την υπογραφή της, κάτωθι της σφραγίδας που φέρει την εταιρική επωνυμία, την εταιρία και τους εταίρους. Στο τέλος κάθε μηνός συμφωνήθηκε ότι θα γίνεται πρόχειρη εκκαθάριση των λογαριασμών της εταιρίας, μετά δε την αφαίρεση των πάσης φύσεως εξόδων και δαπανών αυτής (Δημόσιοι και Δημοτικοί φόροι, εισφορές ΙΚΑ, ΤΕΒΕ, ενοίκιο, φωτισμός κλπ.) εκ του απομένοντος ενεργητικού θα κρατείται στο ταμείο της εταιρίας μέρος τούτου για τη δημιουργία αποθεματικού κεφαλαίου. Οι συνέταιροι θα δικαιούνταν σε απολήψεις κάθε μήνα ποσού αναλόγου για τη συντήρησή τους, μειουμένου αναλόγως σε περίπτωση ανεπάρκειας των εσόδων της εταιρίας. Τέλος, προβλέφθηκε ότι σε περίπτωση λύσης της εταιρίας για οποιοδήποτε λόγο και αιτία, αυτή τίθεται υπό εκκαθάριση, ορίστηκαν δε εκκαθαριστές αμφότεροι οι συνέταιροι. Ακολούθως, με το από 17.6.2011 ιδιωτικό συμφωνητικό που δημοσιεύθηκε νόμιμα στα βιβλία εταιριών που τηρούνται στο Πρωτοδικείο Λάρισας με αριθμό […]/20.6.2011 οι συμβαλλόμενες Α. και Κ. Ν. αποφάσισαν αφ’ ενός μεν την μεταφορά της έδρας της εταιρίας από την οδό […] στη Λάρισα σε κατάστημα που βρίσκεται στη Λάρισα στην οδό […], αφ’ ετέρου δε την άρση της εντολής και την εξολοκλήρου απάλειψη του άρθρου 10 του ως άνω καταστατικού που προέβλεπε την παροχή εντολής και πληρεξουσιότητας να ενεργεί η Ε. χήρα Δ. Ν. κάθε πράξη που αφορά τη διοίκηση και διεύθυνση της εταιρίας, δεσμεύοντας την εταιρία με την υπογραφή της κάτωθι της σφραγίδας που φέρει την εταιρική επωνυμία Στις 14.9.2011 καταχωρήθηκε στα ίδια βιβλία […] το από 6.9.2011 ιδιωτικό συμφωνητικό, με το οποίο εκ των ανωτέρω συμβαλλομένων η Κ., θυγατέρα Δ. Ν., σύζυγος Ζ. Κ., μεταβίβασε ποσοστό 1% του εταιρικού της μεριδίου προς τον τρίτο των συμβαλλομένων Ζ. Κ. του Ν. και της Ε., ο οποίος έκτοτε υπεισήλθε στην εταιρία ως ομόρρυθμος εταίρος και συμμετέχει στα κέρδη και τις ζημίες της εταιρίας κατά το ίδιο ποσοστό του εταιρικού του μεριδίου. Ο τελευταίος έκτοτε απασχολούνταν στην επιχείρηση καθημερινώς. Επίσης από τη σύσταση της εταιρίας και η αιτούσα παρέχει συνεχώς την προσωπική της εργασία στην εν λόγω εταιρία. Η ως άνω εταιρία λειτούργησε ομαλά έως τον Σεπτέμβριο του 2016, οπότε την 15.9.2016 ο Ζ. Κ. μετέβη στο ΑΤ Λάρισας, προσκομίζοντας έγγραφη παραγγελία της Εισαγγελίας Πρωτ/κών Λάρισας, εκφράζοντας παράπονα σε βάρος της Α. Ν. για διαφορές αστικής φύσεως, ότι δηλαδή η καθ’ ης τα παράπονα αυθαίρετα και χωρίς συναίνεση μετέβαλε το χρώμα της προσόψεως της οικίας, όπου κατοικούν, με κίνδυνο διαπληκτισμών και εντάσεων και στις 20.9.2016 η καθ’ ης ενημερώθηκε τηλεφωνικά, αποδέχθηκε τα καταγγελλόμενα και δήλωσε ότι έχει ήδη προβεί στη διευθέτηση του προβλήματος. Από τότε και με αφορμή το ως άνω περιστατικό ο πρώτος των καθ’ ων εκδήλωσε αρνητική συμπεριφορά προς την αιτούσα, αντιληπτή και στους εργαζόμενους αλλά και πελάτες του καταστήματος, με συνέπεια να παύσει η οποιαδήποτε επικοινωνία και συνεννόηση μεταξύ τους αναφορικά με θέματα της –κερδοφόρας– επιχείρησης αυτής. Μετά την ανταλλαγή εξωδίκων δηλώσεων υφίσταται κλίμα πόλωσης μεταξύ τους με αρνητική επίδραση στην άσκηση της εν λόγω επιχειρηματικής τους δραστηριότητας. Από τις αρχές Ιουλίου του 2017 ο Ζ. Κ. Μίσθωσε νέο κατάστημα στην Λάρισα, επί της οδού […] και έχει καταχωρηθεί στο Επιμελητήριο Λάρισας η νέα αυτή επιχείρηση με αντικείμενο την παραγωγή φρέσκου ψωμιού με μηχανικό ζυμωτήριο, την αρτοποιία, παραγωγή νωπών ειδών ζαχαροπλαστικής και παραγωγή τυρόπιτων, σάντουιτς και παρόμοιων ειδών. Ήδη από 10.4.2018 η επιχείρηση αυτή λειτουργεί στο όνομα του γιου των καθ’ ων η αίτηση, Ν. Κ. του Ζ. Την λειτουργία της τελευταίας (ατομικής) επιχείρησης γνωστοποίησε ο πρώτος των καθ’ ων σε πελάτες της εταιρίας, αλλά και σε προμηθευτές της, γνωστοποιώντας επίσης ότι θα ακολουθήσει το κλείσιμο της επιχείρησής τους. Ακόμη η δεύτερη των καθ’ ων στήριζε τις ενέργειες του πρώτου των καθ’ ων –συζύγου της–, παραβιάζοντας οι καθ’ ων την υποχρέωση πίστης απέναντι στην εταιρία, καθώς οι εταίροι δεν επιτρέπεται να ενεργούν πράξεις αντίθετες με τα συμφέροντα της εταιρίας. Έτσι λοιπόν έχουν κλονιστεί οι σχέσεις των διαδίκων εταίρων, υπάρχει έλλειψη συνεργασίας, μη επικοινωνία και εμπιστοσύνη μεταξύ τους και είναι αδύνατη η εύρυθμη λειτουργία της εταιρίας με την συνύπαρξη όλων των διαδίκων. Συντρέχουν σπουδαίοι λόγοι για τη λύση της εταιρίας στο πρόσωπο των καθ’ ων. Το σοβαρό πρόβλημα λειτουργίας της επιχείρησης μπορεί να υπερκερασθεί με τον αποκλεισμό των καθ’ ων η αίτηση από την εταιρία, οι οποίοι αναμφισβήτητα επιθυμούν την λήξη της εταιρικής συμπόρευσης και συνεργασίας με την αιτούσα και τη λύση της εταιρίας, σε αντίθεση με την αιτούσα που επιθυμεί τη διατήρηση της επιχείρησης. Η λύση αυτή δίνει την δυνατότητα στην τελευταία (αιτούσα) να συνεχίσει την λειτουργία της επιχείρησης, με την ανεύρεση νέου εταίρου. Επίσης η λύση αυτή είναι εναρμονισμένη προς την απορρέουσα από τον ν. 4072/2012 γενική αρχή της διατήρησης της εμπορικής επιχείρησης, την οποία επιθυμεί η αιτούσα και αποτρέπει την λύση της εταιρίας. Συνεπώς, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, υπάρχουν πιθανότητες να ευδοκιμήσει και ο σχετικός λόγος της έφεσης της αιτούσας, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη και κατά το κεφάλαιο που αφορά την αίτηση των καθ’ ων, περί δικαστικής λύσης της εταιρίας, με την ουσιαστική αποδοχή της αιτήσεως της αιτούσας, περί του αποκλεισμού των καθ’ ων από την εταιρία και την κατ’ ουσίαν απόρριψη της αίτησης των καθ’ ων η αίτηση. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και εν όψει της επικείμενης βλάβης της αιτούσας από την ισχύ και την εκτέλεση της προσβαλλομένης αποφάσεως, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και ως και κατ’ ουσίαν βάσιμη και ν’ ανασταλεί η ισχύς και η εκτέλεση της υπ’ αριθμ. 155/2018 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας (διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας), μέχρις εκδόσεως οριστικής αποφάσεως επί της υπ’ αριθμ. έκθ. Καταθ. …2018 εφέσεως κατ’ αυτής. Η μεταξύ των διαδίκων δικαστική δαπάνη πρέπει να συμψηφιστεί στο σύνολό της, επειδή η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (αρθρ. 179 ΚΠολΔ)…]
nomotelia.gr
