ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΣ 94/2019
Πρόεδρος: Α. Μανέτα
Δικηγόροι: Ε. Βούρος, Δ. Ηλιόπουλος
Με την υπό κρίση ανακοπή της, η ανακόπτουσα ανώνυμη εταιρεία βάλλει κατά της εκτελεστικής διαδικασίας, που επισπεύδεται κατ’ άρθρο 479 ΑΚ εναντίον της, δυνάμει της από 17.07.2018 επιταγής προς πληρωμή κάτωθι αντιγράφου από το πρώτο εκτελεστό απόγραφο της υπ’ αριθμ. …/2018 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και ζητεί να ακυρωθεί η ως άνω επιταγή και η δυνάμει του από 20.07.2018 κατασχετήριου εγγράφου επιβληθείσα αναγκαστική κατάσχεση εις χείρας του ν.π.δ.δ., με την επωνυμία «Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας» (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.), ως τρίτου, προς ικανοποίηση απαίτησης της καθ’ ής η ανακοπή ύψους 36.837,64 ευρώ. Ζητεί, τέλος, να καταδικαστεί η τελευταία στην πληρωμή της δικαστικής της δαπάνης.
Με τέτοιο περιεχόμενο και αίτημα, η ανακοπή αυτή παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ως καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμοδίου (άρθρο 933 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ) κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρα 614 επ. 937 παρ. 3 ΚΠολΔ), με δεδομένο ότι η διάταξη του άρθρου 933 ΚΠολΔ εφαρμόζεται εν προκειμένω, όπως τροποποιήθηκε και αντικαταστάθηκε από τις διατάξεις του νόμου 4335/2015, αφού η εκτελεστική διαδικασία άρχισε την 17 Ιουλίου 2018 με την επίδοση της επιταγής προς εκτέλεση στην ανακόπτουσα εταιρεία, ήτοι μετά την 01.01.2016 (άρθρο 9 παρ. 3 του άρθρου πρώτου του Ν 4335/2015). Εξάλλου, η ανακοπή έχει ασκηθεί, νομότυπα και εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 934 παρ. 1 περ. α’ ΚΠολΔ, ήτοι εντός της νόμιμης προθεσμίας των σαράντα πέντε ημερών από την ημέρα επιβολής της κατάσχεσης, καθόσον κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου την 24.07.2018 και επιδόθηκε στην καθ’ ής η ανακοπή αυθημερόν (βλ. την υπ’ αριθμ. …/24.07.2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών, με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, …), ενώ η προσβαλλόμενη κατάσχεση εις χείρας του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., ως τρίτου, επιβλήθηκε την 23.07.2018 με την κοινοποίηση του σχετικού κατασχετηρίου εγγράφου στον τρίτο (βλ. την υπ’ αριθμ. …/23.07.2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας τού Εφετείου Αθηνών …). Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και τη νομική και ουσιαστική βασιμότητα των λόγων της.
Με τον πρώτο λόγο της κρινόμενης ανακοπής της, η ανακόπτουσα ανώνυμη εταιρεία βάλλει κατά της προσβαλλόμενης εκτελεστικής διαδικασίας, ισχυριζόμενη ότι απαραδέκτως επιχειρείται η εκτέλεσή της υπ’ αριθμ. …/2018 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών σε βάρος της, αφού εκείνη δεν εντάσσεται στα πρόσωπα ως προς τα οποία επεκτείνονται τα υποκειμενικά όρια της εκτελεστότητας της εκδοθείσας διαταγής πληρωμής, ακόμη και υπό την αδόκητη εκδοχή ότι υφίσταται ευθύνη της ως αποκτώσα περιουσία, κατ’ άρθρο 479 παρ. 1 του ΑΚ. Από το σύνολο των εγγράφων, τα οποία οι διάδικοι επικαλούνται νόμιμα και προσκομίζουν, αποδεικνύονται τα ακόλουθα: Η ανακόπτουσα ανώνυμη εταιρεία ασκεί εμπορική επιχείρηση φαρμακαποθήκης, στα πλαίσια της οποίας προμηθεύει τη μη διάδικο ετερόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία «…» με φάρμακα και λοιπά παραφαρμακευτικά προϊόντα. Για την εξασφάλιση της ανακόπτουσας σχετικά με την είσπραξη των απαιτήσεων, που διατηρεί έναντι της ως άνω ετερόρρυθμης εταιρείας, η τελευταία της εκχώρησε τις απαιτήσεις της έναντι του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.) από την εκτέλεση των συνταγών των ασφαλισμένων του, δυνάμει της από 09.05.2018, σύμβασης εκχώρησης απαίτησης και της από 15.06.2018 σύμβασης εκχώρησης απαίτησης κατά τα αναλυτικά αναφερόμενα σ’ αυτές. Παράλληλα, η καθ’ ής η ανακοπή, η οποία διατηρούσε εμπορική συνεργασία με την ίδια ως άνω ετερόρρυθμη εταιρεία, ζήτησε και πέτυχε την έκδοση της υπ’ αριθμόν …/2018 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία η οφειλέτρια (ετερόρρυθμη εταιρεία) υποχρεώθηκε να της καταβάλει το ποσό των 34.408,94 ευρώ, ως επιδικασθέν κεφάλαιο, πλέον νομίμων τόκων και δικαστικής δαπάνης. Εν συνεχεία, η καθ’ ής η ανακοπή εταιρεία, επικαλούμενη ευθύνη της ανακόπτουσας απορρέουσα από τη διάταξη του άρθρου 479 ΑΚ, επέδωσε σ’ αυτήν την προσβαλλόμενη από 17.07.2018 επιταγή προς πληρωμή, με την οποία την επιτάσσει να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 36.837,64 ευρώ, καθώς και το προσβαλλόμενο από 20.07.2018 κατασχετήριο έγγραφο, εις χείρας του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. ως τρίτου, με το οποίο κατάσχεσε (εις χείρας του εν λόγω νομικού προσώπου ως τρίτου) οποιοδήποτε ποσό οφείλει στην ανακόπτουσα -καθ’ ής η- κατάσχεση, συνεπεία της παραπάνω εκχωρήσεως, μέχρι του συνολικού ποσού των 37.809,64 ευρώ.
Ωστόσο κατά την άποψη που το παρόν Δικαστήριο υιοθετεί ως ορθότερη, ο αποκτών περιουσία δεν αποτελεί ειδικό διάδοχο του μεταβιβάζοντος, ώστε να νομιμοποιείται παθητικά για την αναγκαστική εκτέλεση των εκτελεστών τίτλων, που έχουν εκδοθεί σε βάρος του μεταβιβάζοντος (άρθρα 919 αριθμ. 2 και 325 αριθμ. 2 του ΚΠολΔ), επειδή η εκ του νόμου αναδοχή χρέους είναι σωρευτική και άρα η ευθύνη του μεταβιβάζοντος διατηρείται. Η άποψη τούτη ενισχύεται και από την κατάργηση με το ΝΔ 958/1971 του άρθρου 982 του ΚΠολΔ/1968, το οποίο προέβλεπε εκτελεστότητα και κατά του τρίτου, του αποκτήσαντος από τον οφειλέτη υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 479 ΑΚ. Εξάλλου, η καθιέρωση από το νόμο της εις ολόκληρον ευθύνης δεν σημαίνει αυτομάτως και επέκταση των υποκειμενικών ορίων της εκτελεστότητας τίτλου, ότι δηλ. εκτελεστός τίτλος, που εκδόθηκε εναντίον ενός από τους συνοφειλέτες, εκτελείται και, κατά του άλλου (βλ. ΑΠ 690/1990 ΕΕΝ 1991, 214, Π. Γέσιου – Φαλτσή «Αναγκαστική Εκτέλεση I», έκδοση 1986, παρ. 28, σελ. 146-147, Β. Βαθρακοκοίλη «Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας – Ερμηνευτική – Νομολογιακή Ανάλυση», υπ’ άρθρο 919, αριθ. 31). Η αποδοχή αυτής της ερμηνευτικής άποψης οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μη ορθά η καθ’ ής η ανακοπή επιχείρησε την εκτέλεση της επίμαχης διαταγής πληρωμής, που εξέδωσε σε βάρος της άνω αναφερόμενης οφειλέτριάς της ετερόρρυθμης εταιρείας, κατά της ανακόπτουσας ανώνυμης εταιρείας, η οποία δεν νομιμοποιούνταν παθητικά για την εκτέλεση αυτού του τίτλου, που εκδόθηκε κατά της μεταβιβάζουσας περιουσία ετερόρρυθμης εταιρείας, δεκτού γενομένου ως νόμω και ουσία βάσιμου του σχετικού λόγου ανακοπής.
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η ένδικη ανακοπή πρέπει να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη και να ακυρωθούν οι γενόμενες πράξεις της εκτελεστικής διαδικασίας, ενώ παρέλκει η εξέταση των λοιπών λόγων ανακοπής. Τέλος, η καθ’ ής η ανακοπή ανώνυμη εταιρεία, που ηττήθηκε στη δίκη τούτη (άρθρο 176 ΚΠολΔ), πρέπει να καταδικαστεί στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης της ανακόπτουσας εταιρείας, κατά παραδοχή του σχετικού αιτήματός της ως νόμιμου και βάσιμου, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό.
nomotelia.gr
