ΕφΑθ 1437/2014, Προσβολή προσωπικότητας – Ρύθμιση οφειλής δανειακής σύμβασης – Τράπεζα ως υπεύθυνος επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων – Διαβίβαση δεδομένων σε τρίτους – Παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων – Εισπρακτική εταιρεία.
ΕφΑθ 1437/2014 Προσβολή προσωπικότητας – Ρύθμιση οφειλής δανειακής σύμβασης – Τράπεζα ως υπεύθυνος επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων – Διαβίβαση δεδομένων σε τρίτους – Παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων – Εισπρακτική εταιρεία – Συγκατάθεση του υποκειμένου των δεδομένων – Νόθος αντικειμενική ευθύνη – Ηθική βλάβη -. Ο Ν. 2472/1997 απαγορεύει την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων φυσικού προσώπου, όταν γίνεται, πλην άλλων περιπτώσεων, και χωρίς την προηγούμενη ενημέρωση του υποκειμένου των δεδομένων, δικαίωμα που προστατεύεται αυτοτελώς, αλλά αποτελεί και την προϋπόθεση για την αποτελεσματική άσκηση των δικαιωμάτων πρόσβασης και αντίρρησης του υποκειμένου των δεδομένων Ο υπεύθυνος επεξεργασίας οφείλει – μετά τη συλλογή των σχετικών δεδομένων και πριν από τη διαβίβαση τους σε τρίτους – να ενημερώνει για τη συλλογή και διαβίβαση τα υποκείμενα των δεδομένων, μεταξύ άλλων, και για τους αποδέκτες ή τις κατηγορίες αποδεκτών των δεδομένων του (είτε πρόκειται για αποδέκτες στους οποίους προβλέπεται η μεταβίβαση των δεδομένων ήδη από το στάδιο της συλλογής, είτε πρόκειται για αποδέκτες που προστέθηκαν αργότερα). Η σχετική ενημέρωση πρέπει να γίνεται το αργότερο πριν από τη μετάδοση των προσωπικών δεδομένων στους αποδέκτες – τρόπους, Εξάλλου, ο τρίτος – αποδέκτης, ο οποίος ασκεί και αυτός επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, οφείλει μόλις έλθει σε πρώτη επαφή με το υποκείμενο των δεδομένων να το ενημερώσει εγγράφως για την πρόθεση του να κάνει χρήση των δεδομένων του, για το σκοπό της χρήσης και για τον υπεύθυνο επεξεργασίας αυτών, από το αρχείο του οποίου θα γίνει η άντληση των δεδομένων. Τέλος, εάν στο υποκείμενο των δεδομένων έχει προκληθεί ηθική βλάβη από πράξεις του υπευθύνου επεξεργασίας και του αποδέκτη αυτών (ή των οργάνων τους) κατά παράβαση των διατάξεων του ν. 2472/1997 (παράνομα) και όταν αυτοί όφειλαν να γνωρίζουν την πιθανότητα επέλευσης της βλάβης, τότε παρέχεται στον πρώτο η κατά το άρθρο 932 ΑΚ αξίωση χρηματικής ικανοποίησης για την ηθική του βλάβη, η οποία ορίζεται κατ’ ελάχιστο όριο στο ποσό των 2.000,000 δρχ. (ή 5.869,61 ευρώ), εκτός αν ζητήθηκε μικρότερο ποσό ή η παράβαση που προκάλεσε την ηθική βλάβη οφείλεται σε αμέλεια. Η ευθύνη του προκαλούντος ηθική βλάβη στο υποκείμενο των προσωπικών δεδομένων για χρηματική ικανοποίηση του τελευταίου είναι νόθος αντικειμενική και προϋποθέτει συμπεριφορά (πράξη ή παράλειψη) που παραβιάζει τις διατάξεις του ν.2472/1997 ή (και) των κατ’ εξουσιοδότηση αυτού κανονιστικών πράξεων της Αρχής, β) ηθική βλάβη, γ) αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της συμπεριφοράς και της ηθικής βλάβης» και δ) υπαιτιότητα, ήτοι γνώση ή υπαίτια άγνοια, αφενός των περιστατικών που συνιστούν την παράβαση και αφετέρου της πιθανότητας να επέλθει η ηθική βλάβη. Η. ύπαρξη υπαιτιότητας τεκμαίρεται και ως εκ τούτου ο προκαλών την ηθική βλάβη, προκειμένου να απαλλαγεί από την ευθύνη του, έχει το βάρος να αποδείξει ότι ανυπαιτίως αγνοούσε τα θεμελιωτικά του πταίσματος του πραγματικά γεγονότα. Στην προκειμένη περίπτωση, το κείμενο της προσκομιζόμενης δανειακής σύμβασης, της οποίας το περιεχόμενο είναι σαφές και αναμφίβολο, ουδόλως αποδεικνύεται από την εναγομένη τράπεζα- που έχει το βάρος απόδειξης της ενημέρωσης κατά τα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη – ότι αυτή κατά τον παραπάνω χρόνο της συλλογής των δεδομένων είχε ενημερώσει τον ενάγοντα κατά τρόπο σαφή για το σκοπό της επεξεργασίας (διαβίβασης) και για τους αποδέκτες ή τις κατηγορίες των αποδεκτών. Η εισπρακτική εταιρεία προέβη σε περαιτέρω επεξεργασία (χρήση) των ως άνω […]
Read moreΕιρ Αμαρουσίου 246/2013, Διατάραξη νομής – υπερβολικός θόρυβος από γαυγίσματα σκύλων / προσωρινή ρύθμιση κατάστασης.
Ειρ Αμαρουσίου 246/2013 – Διατάραξη νομής/ υπερβολικός θόρυβος από γαυγίσματα σκύλων / προσωρινή ρύθμιση κατάστασης ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ JUDEX 1Περίληψη: Διατάραξη της νομής – Υπερβολικός θόρυβος από γαυγίσματα σκύλων – Διατάραξη κοινής ησυχίας – Προσωρινή ρύθμιση καταστάσεως – Κατεπείγουσα περίπτωση άμεσου κινδύνου για τη ζωή και την υγεία -. Προσωρινή ρύθμιση κατάστασης ως ασφαλιστικό μέτρο. Κρίθηκε ότι συντρέχει κατεπείγουσα περίπτωση που συνίσταται στον άμεσο κίνδυνο των αιτούντων και των μελών της οικογένειάς τους όταν από γειτονικό ακίνητο, εκπέμπεται υπερβολικός θόρυβος από συνεχή γαυγίσματα των σκύλων που η καθής φιλοξενεί, ενώ η ίδια δεν βρίσκεται σε παράλληλη ενοίκηση μαζί τους, αλλά επισκέπτεται κατά διαστήματα το ακίνητο για να τους ταΐσει. Διαταγή των πρόσφορων στη συγκεκριμένη περίπτωση ασφαλιστικών μέτρων. Υποχρέωση των αιτούντων να ασκήσουν τακτική αγωγή για την κύρια υπόθεση μέσα σε τρεις μήνες από την έκδοση της παρούσας. ΑΡΙΘΜΟΣ 246/2013 ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ Αποτελούμενο από την Ειρηνοδίκη Αμαρουσίου Παναγιώτα Λαδοπούλου και τη Γραμματέα Θεοφανώ Κυριακίδου. Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 5-2-2013, για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ: Των αιτούντων: 1) Του …, κατοίκου Δροσιάς Αττικής, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Γεωργία Παπαθανασίου και 2) της …, κατοίκου Δροσιάς Αττικής, η οποία παραστάθηκε με την ίδια ως άνω πληρεξούσια δικηγόρο της. Της καθ” ης η αίτηση: Της …, κατοίκου Δροσιάς Αττικής, η οποία παραστάθηκε στο δικαστήριο με τον πληρεξούσιο δικηγόρο Δημήτριο Μπαλτζόγλου. Οι αιτούντες ζήτησαν να γίνει δεκτή η από 31-10-2012 αίτηση τους, που κατέθεσαν σε αυτό το Δικαστήριο με αριθμ. κατ. 1684/2012, της οποίας ορίστηκε δικάσιμος με την ταυτάριθμη πράξη της Ειρηνοδίκου αυτή που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας, για τους εκτιθέμενους σε αυτή λόγους Ακολούθησε συζήτηση της υπόθεσης, όπως αναφέρεται στα πρακτικά, αφού εκφωνήθηκε από τη σειρά του σχετικού εκθέματος. ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Σύμφωνα με το άρθρο 15 αριθ. 3 ΚΠολΔ στην αρμοδιότητα των Ειρηνοδικείων υπάγονται, ανεξάρτητα από την αξία του αντικειμένου της διαφοράς και οι διαφορές που προκύπτουν από το άρθρο 1003 ΑΚ, το οποίο καθιερώνει περιορισμούς της κυριότητας και ορίζει ότι ο κύριος ακινήτου έχει υποχρέωση να ανέχεται την εκπομπή καπνού, αιθάλη, αναθυμιάσεων, θερμότητας, θορύβου κ.λπ., εφόσον αυτές δεν παραβλάπτουν σημαντικά τη χρήση του ακινήτου του ή προέρχονται από χρήση συνήθη για τα ακίνητα της περιοχής του κτήματος, από το οποίο προκαλείται η βλάβη. Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 682 παρ. 1 ΚΠολΔ κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 683 έως 703 του ιδίου Κώδικα, τα δικαστήρια σε επείγουσες περιπτώσεις ή για την αποτροπή επικειμένου κινδύνου μπορούν να διατάσσουν ασφαλιστικά μέτρα για την εξασφάλιση ή διατήρηση ενός δικαιώματος ή τη ρύθμιση μιας καταστάσεως, κατά δε το άρθρο 731 ΚΠολΔ ασφαλιστικό μέτρο είναι και η προσωρινή ρύθμιση καταστάσεως, που συνίσταται στο ότι το δικαστήριο δικαιούται να διατάξει την ενέργεια ή παράλειψη ή ανοχή ορισμένης πράξης. Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών σαφώς συνάγεται ότι η προσωρινή ρύθμιση καταστάσεως ως ασφαλιστικό μέτρο χωρεί, όσες φορές από το γειτονικό ακίνητο εκπέμπονται καπνός αιθάλη, Θόρυβος κ.λπ., που παραβλάπτουν σημαντικά τη χρήση άλλου γειτονικού ακινήτου ή οι εκπομπές προέρχονται από ασυνήθιστη χρήση για τα ακίνητα της περιοχής του κτήματος, από το οποίο προκαλείται η βλάβη, καθόσον με τις παραπάνω εκπομπές ή ενέργειες προσβάλλεται […]
Read moreΕφΑθ 1556/2015, Ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής – Απαίτηση από τιμολόγια πώλησης – Καταχρηστική άσκηση δικαιώματος – Τόκοι υπερημερίας σύμφωνα με το Π.Δ.166/2003 – Προβολή νέου λόγου ανακοπής με την έφεση – Υπαγωγή προμηθευτών δημοσίων νοσοκομείων στο ν. 3867/2010.
ΕφΑθ 1556/2015 Ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής – Απαίτηση από τιμολόγια πώλησης – Καταχρηστική άσκηση δικαιώματος – Τόκοι υπερημερίας σύμφωνα με το Π.Δ.166/2003 – Προβολή νέου λόγου ανακοπής με την έφεση – Υπαγωγή προμηθευτών δημοσίων νοσοκομείων στο ν. 3867/2010 -. Λόγος ανακοπής με τον οποίο το ανακόπτον ισχυρίζεται ότι η άσκηση του δικαιώματος της καθής η ανακοπή δυνάμει του οποίου εκδόθηκε η ανακοπτομένη διαταγή πληρωμής τυγχάνει καταχρηστική διότι ενώ έχει καταβάλει την αξία των αναφερομένων στην διαταγή πληρωμής τιμολογίων ύψους 301.104,71 ευρώ πλην ενός ύψους 3.683,07 ευρώ παρόλα αυτά η καθής αιτήθηκε την έκδοση της διαταγής πληρωμής για το τελευταίο αυτό τιμολόγιο και τους τόκους των λοιπών τιμολογίων και αν και γνώριζε ότι είχε κινηθεί διαδικασία εξόφλησης αυτών και παρά το γεγονός ότι τυγχάνει απολύτως φερέγγυο κατά παράβαση του άρθρου 281 του Α.Κ. Απόρριψη του λόγου αυτού ως μη νόμιμου διότι κρίθηκε ότι τα επικαλούμενα από το ανακόπτον πραγματικά περιστατικά δεν συνιστούν καταχρηστική συμπεριφορά. Λόγος ανακοπής με τον οποίο εκτίθεται ότι κακώς κατά την ανακοπτομένη διαταγή πληρωμής υπολογίστηκαν οι οφειλόμενοι τόκοι κατά το Π. Δ/μα 166/2003. Απόρριψη του λόγου αυτού ως μη νόμιμου διότι κρίθηκε ότι οι τόκοι υπερημερίας τόσο του ανεξόφλητου τιμολογίου, όσο και των υπολοίπων τιμολογίων, τα οποία εξοφλήθηκαν μεν αλλά εκπροθέσμως και τα οποία αφορούσαν τίμημα από συμβάσεις προμήθειας που καταρτίστηκαν μεταξύ της καθής η ανακοπή επιχείρησης και του ανακόπτοντος ν.π.δ.δ νοσηλευτικού ιδρύματος υπολογίζονται σύμφωνα με το Π.Δ. 166/2003. Λόγος ανακοπής με το οποίο εκτίθεται ότι δεν είναι δυνατή η εκτέλεση της ανακοπτομένης Διαταγής Πληρωμής, καθόσον οι επιδικασθείσες με αυτή οφειλές, αφορούν οφειλές, οι οποίες προέκυψαν κατά την περίοδο 2007-2009, δυνάμει συμβάσεων προμήθειας υγειονομικού υλικού οι οποίες δεν υπήχθησαν στη ρύθμιση του άρθρου 27 του ν. 3867/2010, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 4 παρ.1 του ν. 4058/2012, κατά την οποία η καταβολή αυτών διενεργείται μόνο σε εκτέλεση τελεσιδίκων δικαστικών αποφάσεων. Απόρριψη του λόγου αυτού ως απαράδεκτου διότι: α) ο ισχυρισμός αυτός του ανακόπτοντος, ο οποίος προτάθηκε το πρώτον με τον λόγο έφεσης, δεν είναι ισχυρισμός τον οποίο το ανακόπτον μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως, χωρίς να αποτελεί λόγο ανακοπής ή πρόσθετο λόγο ανακοπής, και β) βάλει κατά της εκτελέσεως της ανακοπτομένης Διαταγής Πληρωμής, η οποία δεν έχει αρχίσει, αφού το ανακόπτον ούτε επικαλέστηκε επίδοση της επιταγής προς εκτέλεση της ανακοπτομένης διαταγής πληρωμής, εκ μέρους της καθής, ούτε απέδειξε σύνταξη και επίδοση τέτοιας επιταγής προς εκτέλεση από την καθής η ανακοπή. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 1556/2015 ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΤΜΗΜΑ: 2ο Αποτελούμενο από την Δικαστή Μαρία Κουφούδη, Εφέτη, που όρισε το Τριμελές Συμβούλιο Διοικήσεως του Εφετείου Αθηνών και από τον Γραμματέα Ιωάννη Διαμαντόπουλο. Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 3 Φεβρουαρίου 2015 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ: ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ΝΠΔΔ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ με την επωνυμία «Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ -ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ – ΠΟΛΥΚΛΙΝΙΚΗ», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του, Αικατερίνη Μπουρνάζου. ΤΗΣ ΚΑΘΗΣ Η ΚΛΗΣΗ: Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «ΕΥΡΟΜΑΡΤ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΕΣ, ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ – ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» και τον διακριτικό τίτλο «ΕΥΡΟΜΑΡΤ Α.Ε.», που εδρεύει στον Γέρακα Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της, Εμμανουήλ Τσαλικίδη. Το ανακόπτον και ήδη […]
Read moreΣτΕ.Ολ 3369/2015, Δημόσιοι υπάλληλοι – Παύση λόγω πειθαρχικού παραπτώματος – Προσφυγή – Συνταγματικότητα διατάξεων παρ. 5 άρθρου 142 Ν. 3528/2007 (Υ.Κ.) .
ΣτΕ.Ολ 3369/2015 Δημόσιοι υπάλληλοι – Παύση λόγω πειθαρχικού παραπτώματος – Προσφυγή – Συνταγματικότητα διατάξεων παρ. 5 άρθρου 142 Ν. 3528/2007 (Υ.Κ.) -. Η διάταξη του άρθρου 142 παρ.5 του ν. 3528/2007 (Υ.Κ.), η οποία προβλέπει την εκτέλεση της πειθαρχικής αποφάσεως περί επιβολής ποινής οριστικής παύσεως ή υποβιβασμού, όταν η κατ’ αυτής προσφυγή ουσίας ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν εκδικασθεί εντός προθεσμίας έξι μηνών από την άσκησή της, δεν αντίκειται στο Σύνταγμα. Κατά συνέπεια, στην εν λόγω ειδική περίπτωση δεν είναι εφαρμοστέα η γενική διάταξη του άρθρου 42 παρ. 1 του π.δ./τος 18/1989 (Αντίθετη μειοψηφία). Αριθμός 3369/2015 ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 7 Νοεμβρίου 2014, με την εξής σύνθεση: Σωτ. Ρίζος, Πρόεδρος, Ν. Ρόζος, Δ. Μαρινάκης, Μ. Καραμανώφ, Δ. Αλεξανδρής, Π. Ευστρατίου, Ι. Γράβαρης, Π. Καρλή, Α. Ντέμσιας, Ηρ. Τσακόπουλος, Μ. Σταματελάτου, Β. Αραβαντινός, Α. Καλογεροπούλου, Β. Ραφτοπούλου, Θ. Αραβάνης, Δ. Μακρής, Β. Αναγνωστοπούλου – Σαρρή, Ηλ. Μάζος, Θ. Τζοβαρίδου, Σύμβουλοι, Μ. Σταματοπούλου, Ο. Νικολαράκου, Δ. Βανδώρος, Πάρεδροι. Από τους ανωτέρω οι Σύμβουλοι, Ι. Γράβαρης και Β. Αναγνωστοπούλου – Σαρρή, καθώς και η Πάρεδρος, Μ. Σταματοπούλου, μετέχουν ως αναπληρωματικά μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 26 παρ. 2 του ν. 3719/2008. Γραμματέας η Μ. Παπασαράντη. Για να δικάσει την από 30 Απριλίου 2008 αίτηση: Της …., κατοίκου Αλιβερίου Χαλκίδας, η οποία δεν παρέστη, αλλά ο δικηγόρος που υπογράφει την αίτηση νομιμοποιήθηκε με συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο, κατά του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων – Ενιαίου Ταμείου Ασφάλισης Μισθωτών (Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ.), που εδρεύει στην Αθήνα, το οποίο παρέστη με τον Παρασκευά Βαρελά, Νομικό Σύμβουλο του Κράτους. Η πιο πάνω αίτηση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, κατόπιν της υπ’ αριθμ. 2441/2014 αποφάσεως του Γ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, προκειμένου να επιλύσει η Ολομέλεια το ζήτημα που αναφέρεται στην απόφαση. Με την αίτηση αυτή η αιτούσα επιδιώκει να ακυρωθεί η υπ’ αριθμ. Φ00/13166/6/24.1.2008 απόφαση του Διοικητική του Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως. Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Συμβούλου Π. Καρλή. Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον αντιπρόσωπο του καθ’ ου Ιδρύματος, ο οποίος ζήτησε τηναπόρριψη της υπό κρίση αιτήσεως. Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο 1. Επειδή, λόγω κωλύματος, κατά την έννοια του άρθρου 26 του ν. 3719/2008 (Α’ 214) του Συμβούλου Αντωνίου Ντέμσια τακτικού μέλους της συνθέσεως που εκδίκασε την ανωτέρω υπόθεση, λαμβάνει μέρος αντ’ αυτού στη διάσκεψη ως τακτικό μέλος ο Σύμβουλος Ιωάννης Γράβαρης αναπληρωματικό μέχρι τώρα μέλος της συνθέσεως (βλ. Πρακτικό Διασκέψεως της Ολομελείας του Δικαστηρίου 194/2014). 2. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (υπ’αριθμ. 4285050, 3228684/2008 ειδικά έντυπα παραβόλου). 3. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση της υπ’ αριθμ. Φ00/13166/6/24.1.2008 αποφάσεως του Διοικητή του Ιδρύματος Κοινωνικής Ασφάλισης-Ενιαίου Ταμείου Ασφάλισης Μισθωτών [Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ.] (Γ’ 87/2008), με την οποία απολύθηκε από την υπηρεσία η […]
Read moreΜΠρΠ 629/2015, Προσωρινή ρύθμισης κατάστασης – Προσβολή προσωπικότητας – Θόρυβοι σε διαμέρισμα πολυκατοικίας -. Οποιος σε αστική περιοχή διαταράσσει με θορύβους και φωνασκίες την ησυχία των κατοίκων, κατά τις ώρες κοινής ησυχίας, ή δεν λαμβάνει ως κάτοχος κατοικίδιου ζώου, μέτρα προς αποφυγή όχλησης των περιοίκων, ενεργεί παράνομα.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ Δικαστήριο: ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ Τόπος: ΠΕΙΡΑΙΑ Αριθ. Απόφασης: 629 Ετος: 2015 Περίληψη Προσωρινή ρύθμισης κατάστασης – Προσβολή προσωπικότητας – Θόρυβοι σε διαμέρισμα πολυκατοικίας -. Οποιος σε αστική περιοχή διαταράσσει με θορύβους και φωνασκίες την ησυχία των κατοίκων, κατά τις ώρες κοινής ησυχίας, ή δεν λαμβάνει ως κάτοχος κατοικίδιου ζώου, μέτρα προς αποφυγή όχλησης των περιοίκων, ενεργεί παράνομα. Σε περίπτωση που με την ενόχληση ή διατάραξη βλάπτεται η υγεία του άλλου, προσβάλλει συγχρόνως παράνομα και την προσωπικότητα τούτου. Γι΄ αυτό έχει απέναντί του την υποχρέωση να παραλείψει και να μην επαναλάβει την προσβολή στο μέλλον. Όταν μάλιστα προσβάλλεται προσβάλλεται η προσωπικότητα του γείτονα, δεν έχει ισχύ η υποχρέωση ανοχής (για εκπομπές από συνηθισμένη κ.λπ. χρήση) που προβλέπει το άρθρο 1003 ΑΚ, διότι πρόκειται για προσβολή διαφορετικών εννόμων αγαθών. Κείμενο Απόφασης ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ 629/2015 ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Αποτελούμενο από το Δικαστή Ιωάννη Λαμπρινόπουλο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, ο οποίος ορίστηκε κατόπιν κληρώσεως σύμφωνα με το Ν. 3327/2005. Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις 19 Φεβρουαρίου 2015, χωρίς τη σύμπραξη γραμματέως, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ: Της αιτούσας: … κατοίκου Πειραιώς, η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου Χρήστου Πλιάτσικα. Των καθών η αίτηση: 1. … και 2. …, κατοίκων Πειραιά, οι οποίοι παραστάθηκαν μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου Αλεξίου Αρχοντούλας. Η αιτούσα ζήτησε να γίνει δεκτή η από 22.01.2015 αίτησή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθ. κατ. δικ. 255/2015, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο έκθεμα. Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης αυτής, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί. ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ Από τη διάταξη του άρθρου 1003 ΑΚ συνάγεται ότι η από ακίνητο εκπο- μπή θορύβου που παραβλάπτει σημαντικά τη χρήση άλλου ακινήτου από τον κύριο αυτού, όπως μπορεί να συμβαίνει αν το καθιστά ανθυγιεινό ή ακα τάλληλο για κατοικία, είναι πράξη παράνομη και γι΄αυτό δεν έχει υποχρέωση ο κύριος αυτός να την ανέχεται. Το παράνομο όμως αίρεται αν η εκπομπή προέρχεται από χρήση συνηθισμένη για τα ακίνητα της περιοχής. Στην περί πτωση μάλιστα αυτή ο κύριος έχει υποχρέωση να ανέχεται την εν λόγω εκπο μπή. Εξάλλου, από τη διάταξη του άρθρου 57 παρ. 1 εδ.α ΑΚ συνάγεται ότι, όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του, έχει δικαίωμα να απαιτήσει από τον προσβολέα να μην επαναληφθεί η προσβολή στο μέλλον. Το παράνομο της συμπεριφοράς του προσβολέα καθορίζεται από άλλες διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου. Έτσι από την ανωτέρω διάταξη σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 1 και 3 α. ν. 2520/1940, 417 ΠΚ, υπ΄αριθ. 1023/2/37ια/1996 αστυνομική διάταξη (μέτρα για την τήρηση της κοινής ησυχίας) συνάγεται ότι, όποιος σε αστική περιοχή διαταράσσει με θορύβους και φωνασκίες την ησυχία των κατοίκων κατά τις ώρες κοινής ησυχίας ή δεν λαμβάνει ως κάτοχος κατοικίδιου ζώου μέτρα προς αποφυγή όχλησης των περιοίκων, ενεργεί παράνομα. Περαιτέρω, σε περίπτωση που με την ενόχληση ή διατάραξη βλάπτεται η υγεία του άλλου, προσβάλλει συγχρόνως παράνομα και την προσωπικότητα τούτου. Γι΄ αυτό έχει απέναντί του την υποχρέωση να παραλείψει και να μην επαναλάβει την προσβολή στο μέλλον. Όταν μάλιστα προσβάλλεται η προσωπικότητα του […]
Read moreΕιρΑθ 1290/2015, Διόρθωση ληξιαρχικής πράξης γέννησης – Προσθήκη κυρίου ονόματος – Εκουσία δικαιοδοσία.
Διόρθωση είτε λόγω σφάλματος στην καταχώριση από προφανή παραδρομή, είτε βάσει του άρθρου 5 παρ. 1 του ισχύοντος Συντάγματος, για λόγους ασφαλείας των συναλλαγών και ακριβή προσδιορισμό της ταυτότητας ενός προσώπου. Η αλλαγή κύριου ονόματος δεν προσκρούει σε απαγορευτική διάταξη νόμου, ούτε στο μυστήριο του βαπτίσματος, του οποίου συστατικό στοιχείο που ανάγεται στην ουσία του δόγματος δεν είναι η ονοματοδοσία. Προσθήκη εν τοις πράγμασι κυρίου ονόματος λόγω «τάματος» στην Παναγία και καθιέρωση του ονόματος αυτού στις συναλλαγές. ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ Αριθμός Αποφάσεως 1290/2015 ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Αποτελούμενο από τον Ειρηνοδίκη Φούρκα Βασίλειο που όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Ειρηνοδικείου και την γραμματέα Μαρία Οικονόμου. Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 21-5-2015 για να δικάσει την από 4-2-2015 με αριθμό ΓΑΚ 2076 και ΕΑΚ 258/4-2-2015 αίτηση των αιτούντων 1) … … του … και 2) … … του …, ως ασκούντων την γονική μέριμνα της ανήλικης κόρης τους ……, κατοίκων (… …), που παραστάθηκαν μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου Θεώνης Κάδρα. Προκειμένου να συζητηθεί η υπόθεση εκφωνήθηκε νόμιμα στη σειρά της από το σχετικό βιβλίο πινακίου ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ Με την κρινόμενη αίτησή τους οι αιτούντες, όπως το δικόγραφο αυτής εκτιμάται από το Δικαστήριο, ως ασκούντες την γονική μέριμνα της παραπάνω ανήλικης κόρης τους αιτούνται να διορθωθεί η ληξιαρχική πράξη γέννησης, που συνέταξε ο Ληξίαρχος Αθηνών, ως προς το κύριο όνομα αυτής (της ανήλικης κόρης τους) και να προστεθεί και σαν δεύτερο κύριο όνομα προ (κατά κύριο αίτημα ή μετά κατά επικουρικό) του ήδη υπάρχοντος ονόματος «…» και το όνομα «…». Η κρινόμενη αίτηση με το παραπάνω περιεχόμενο αρμοδίως εισάγεται να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 739, 740 και 782 ΚΠολΔ) και για το παραδεκτό της συζήτησης αυτής έχει τηρηθεί η νόμιμη προδικασία με την επίδοση αντιγράφου αυτής (της κρινόμενης αίτησης) στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη με αριθμό 9998Ε/10-2-2015 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών ……. Είναι δε νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθ. 782 του ΚΠολΔ και 9, 13 παρ 1, 14, 15, 22 και 25 του Ν 344/1976 «Περί ληξιαρχικών πράξεων» και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της. Σημειώνεται ότι είναι δυνατόν με απόφαση του Δικαστηρίου να διορθωθεί η ληξιαρχική πράξη γέννησης ή βάπτισης και ως προς το κύριο όνομα είτε α) αν η συγκεκριμένη καταχώριση οφείλεται σε σφάλμα από προφανή παραδρομή, είτε β) σε κάθε περίπτωση τούτο δικαιολογείται κατά τη διάταξη του άρθρου 5 παρ 1 του ισχύοντος Συντάγματος, που κατοχυρώνει το δικαίωμα εκάστου για ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, εφόσον η μεταβολή επιβάλλεται λόγω της ασφαλείας των συναλλαγών και σχετίζεται με τον ακριβή προσδιορισμό της ταυτότητας ενός προσώπου ή αυτό (το όνομα) έχει δημιουργήσει δικαιολογημένα μη επιθυμητές συνέπειες για τον κάτοχο του, καθώς η αλλαγή κύριου ονόματος δεν προσκρούει σε απαγορευτική διάταξη νόμου, ούτε στο μυστήριο του βαπτίσματος (“Βάπτισμα και ονοματισμός” Μπαλής Θέμις ΞΔ/953, Τσάτσου Θέμις ΞΔ/657) του οποίου συστατικό στοιχείο που ανάγεται στην ουσία του δόγματος δεν είναι η ονοματοδοσία (βλ ΑΠ 573/1981 ΝοΒ 30/422, ΕφΑθ 3718/2008 ΕλΔ 2009/249, ΕφΑΘ 1905/2003 ΕλΔ 2004/247, ΜΠρΑθ 3646/2007, ΜΠρΚιλ 438/2009 δημ Νόμος, Καρακατσάνης […]
Read moreΑΠ 372/2014: Ακάλυπτη επιταγή- Έγκληση νομικού προσώπου – Προϋποθέσεις νόμιμης εκπροσώπησης.
«Κατά το άρθρο 79 παρ. 5 του Ν. 5960/1933 “περί επιταγής”, όπως προστέθηκε με το άρθρο 4 παρ. 1 εδ. α’ του Ν. 2408/1996, η ποινική δίωξη για έκδοση ακάλυπτης επιταγής, ασκείται μόνο κατόπιν εγκλήσεως του κομιστή της επιταγής, ο οποίος δεν πληρώθηκε. Από την διάταξη αυτή προκύπτει, ότι δικαίωμα εγκλήσεως, για έκδοση ακάλυπτης επιταγής, έχει ο αμέσως από την αξιόποινη πράξη παθών.Τέτοιος δε, κατά τα άρθρα 19, 20, 40, 42, 44 και 46 του ν. 5960/33, είναι οποιοσδήποτε κομιστής της επιταγής, δηλαδή, όχι μόνον ο τελευταίος κομιστής, ο οποίος εμφάνισε στην πληρώτρια Τράπεζα τη μη πληρωθείσα επιταγή, αλλά και ο οπισθογράφος, ο οποίος κατέστη κομιστής, πληρώνων αναγωγικά την επιταγή μετά την εμφάνισή της (Ολ.ΑΠ 29/2007). Η ύπαρξη της εγκλήσεως του άρθρου 117 παρ. 1 ΠΚ συνιστά διαδικαστική προϋπόθεση για την έγκυρη γένεση της ποινικής δίκης και η υποβολή της ή μη, για τα εγκλήματα που διώκονται κατ’ έγκληση, εξετάζεται και αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο. Εάν προβάλλεται από τον κατηγορούμενο έλλειψη της απαιτούμενης κατά τη διάταξη του άρθρου 117 παρ. 1 ΠΚ τυπικής εγκλήσεως λόγω παύσης της εξουσίας εκπροσωπήσεως του υποβαλλόντος την έγκληση οργάνου του εγκαλούντος νομικού προσώπου εταιρείας, οφείλει το δικαστήριο να προχωρήσει σε έρευνα του σχετικού λόγου και σε θετική περίσταση να απορρίψει την τυχόν υπάρχουσα έγκληση ως απαράδεκτη και περαιτέρω να κηρύξει ως απαράδεκτη την ασκηθείσα ποινική δίωξη, ελλείψει εγκλήσεως, άλλως, εάν το δικαστήριο προχωρήσει στην κατ’ ουσία έρευνα της υποθέσεως και στην καταδίκη του κατηγορουμένου, τότε υποπίπτει στην εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Η’ του ΚΠΔ πλημμέλεια της υπέρβασης εξουσίας. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της προσβαλλόμενης με αρ. 832/2013 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Καβάλας, ο νυν αναιρεσείων κατηγορούμενος, καταδικασθείς σε δεύτερο βαθμό για κατ’ έγκληση διωκόμενο έγκλημα εκδόσεως ακάλυπτης επιταγής, κατά συρροή, διωχθείς συνεπεία της από 21-11-2007 εγκλήσεως της νομίμου κομίστριας των επιταγών εταιρείας “Μ. ΑΕ”, που υπέβαλε ο Κ. Δ., με εξουσιοδότηση, βάσει του με αρ. 422/10-10-2007 πρακτικού του ΔΣ της εγκαλούσας ως άνω εταιρείας στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Καβάλας στις 30-11-2007, πρότεινε το απαράδεκτο της ασκηθείσας εναντίον του ποινικής διώξεως, λόγω ανακλήσεως και καταργήσεως του παραπάνω πρακτικού με το νεότερο με αρ. 423/25-10-2007 πρακτικό του ΔΣ της ίδιας εταιρείας, που όρισε άλλα πρόσωπα για να την εκπροσωπούν και να υποβάλλουν για λογαριασμό της εγκλήσεις εναντίον τρίτων. Το παραπάνω δευτεροβάθμιο δικαστήριο, απέρριψε τον εν λόγω προβληθέντα αυτοτελή ισχυρισμό του κατηγορουμένου, με την εξής αιτιολογία: “Από τα με αρ. 422/10-10-2007 πρακτικά συνεδρίασης του ΔΣ της εγκαλούσας εταιρίας με την επωνυμία “Μ. ΑΕ” προκύπτει ότι το ΔΣ αυτής, βρισκόμενο σε νόμιμη απαρτία, αποφάσισε ομόφωνα και εξουσιοδότησε τον Κ. Δ. του Ε., Προϊστάμενο Λογιστηρίου της εγκαλούσας και μέλος του ΔΣ αυτής, να υποβάλει έγκληση για λογαριασμό της εγκαλούσας σε βάρος του κατηγορουμένου για το αδίκημα της κατ’ εξακολούθηση έκδοσης των αναφερόμενων στο κατηγορητήριο ακάλυπτων επιταγών. Ο Κ. Δ., δυνάμει της αναφερόμενης εξουσιοδότησης, κατέθεσε την 30-11-2007 ενώπιον του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Καβάλας, διά του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, την από 21-11-2007 έγκληση της εγκαλούσας εταιρίας, σε βάρος του κατηγορουμένου, για την προαναφερόμενη αξιόποινη πράξη. Εξάλλου, με το με αρ. 423/25-10-2007 πρακτικό συνεδρίασης του ΔΣ της εγκαλούσας εταιρίας, που καταχωρήθηκε στο Μητρώο Ανωνύμων Εταιριών της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης […]
Read moreΜονΠρΧαλκίδας17/2013 : Aκυρώθηκε διαταγή πληρωμής, επειδή στηρίχθηκε σε συναλλαγματικές “ευκολίας”, οι οποίες είχαν εκδοθεί, χωρίς να υπάρχει νόμιμος λόγος για την έκδοσή τους.
Με την υπ’ αριθ. 17/2013 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκίδας ακυρώθηκε διαταγή πληρωμής του δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκίδας, την έκδοση της οποίας είχε πετύχει ανώνυμη τραπεζική εταιρεία, επειδή στηρίχθηκε σε συναλλαγματικές “ευκολίας”. Δηλαδή σε συναλλαγματικές, οι οποίες είχαν εκδοθεί χωρίς να υπάρχει νόμιμος λόγος για την έκδοσή τους, δηλαδή, χωρίς να υφίσταται οφειλή του αποδέκτη των συναλλαγματικών προς τον εκδότη τους.Για τον λόγο αυτό, ο αποδέκτης των συναλλαγματικών δεν μπορούσε να ευθύνεται για την πληρωμή των συναλλαγματικών, όπως σωστά κρίθηκε με τη δικαστική απόφαση. Ειδικότερα, με την απόφαση έγινε δεκτή η ανακοπήτου (φερόμενου σαν) οφειλέτη των συναλλαγματικών, ακυρώθηκε η διαταγή πληρωμής και απαλλάχθηκε ο αποδέκτης (οφειλέτης) των συναλλαγματικών από την υποχρέωση πληρωμής τους. Σύμφωνα με την απόφαση, ο ανακόπτων ζητά με την κρινόμενη ανακοπή ν’ ακυρωθεί η διαταγή πληρωμής του δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκίδας, με την οποία υποχρεώθηκε να καταβάλει στην καθ’ ης η ανακοπή ανώνυμη τραπεζική εταιρεία το ποσό των 58.300 €, για απαίτηση που πηγάζει από συναλλαγματικές, που αποδέχτηκε ο ανακόπτων. Το σκεπτικό της απόφασης αναφέρει, ότι, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1, 3, 9, 11, 15, 17, 21 και 28 του ν. 5325/1932 “περί συναλλαγματικής και γραμματίου εις διαταγήν”,προκύπτει, ότι η ενοχή (δηλαδή η υποχρέωση και η ευθύνη) από συναλλαγματική είναι μεναναιτιώδης, αφού η αιτία της έκδοσής της δεν αποτελεί στοιχείο του κύρους της και συνεπώς ούτε της αγωγής προς πληρωμή της, όμως ο οφειλέτης από συναλλαγματική, όπως προπάντων είναι οαποδέκτης της, μπορεί να επικαλεσθεί και ν’ αποκαλύψει την εσωτερική (υποκείμενη ή βασική) σχέση που τον συνδέει με τον εκδότη ή και τον κομιστή (αυτόν που κατέχει τη συναλλαγματική) της συναλλαγματικής, εφ’ όσον διατελεί σε προσωπική σχέση με αυτόν ή αν αυτός, κατά την κτήση της συναλλαγματικής, ενήργησε εν γνώσει του (δηλαδή με δόλο) προς βλάβη του οφειλέτη, προβάλλοντας την ένσταση, ότι δεν υπάρχει αιτία για την έκδοση ή την οπισθογράφηση της συναλλαγματικής, είτε διότι αυτή ήταν εξ αρχής ανύπαρκτη, παράνομη, ανήθικη ή ελαττωματική (λ.χ. εικονική) είτε διότι έληξε ή δεν επακολούθησε, οπότε αν η ένστασή του αποδειχθεί, καθίσταται ανενεργός η αξίωση από τη συναλλαγματική και ο οφειλέτης ελευθερώνεται, αφού διαφορετικά η πληρωμή της συναλλαγματικής θα οδηγούσε σε αδικαιολόγητο σε βάρος του πλουτισμό του κομιστή της συναλλαγματικής κατά τα άρθρα 904 επ. Α.Κ. (: του Αστικού Κώδικα). Ο οφειλέτης δεν είναι πάντως αναγκαίο για να ελευθερωθεί να επικαλεσθεί ρητά τον προκαλούμενο από την πληρωμή της συναλλαγματικής αδικαιολόγητο σε βάρος του πλουτισμό του κομιστή της, αλλά αρκεί να αναφερθεί στα στοιχεία που καθιστούν χωρίς νόμιμη αιτία την υποχρέωσή του και, συνεπώς, αχρεώστητη την πληρωμή της συναλλαγματικής, ο δε κομιστής αυτής ενεργεί προς βλάβη του οφειλέτη, όταν κατά τον χρόνο κτήσης της συναλλαγματικής γνώριζε την ανυπαρξία ή την ελαττωματικότητα της αιτίας έκδοσης ή οπισθογράφησής της και την απέκτησε για να τον εμποδίσει ν’ αντιτάξει ουσιώδεις ενστάσεις από τις προσωπικές του σχέσεις με τον εκδότη ή τον προηγούμενο κομιστή της συναλλαγματικής και να επιτευχθεί έτσι η πληρωμή της, η οποία, χωρίς τη μεταβίβασή της, δεν θα επιτυγχανόταν. Έτσι, μόνη η γνώση της ύπαρξης των ενστάσεων δεν αρκεί, αλλ’ απαιτείται ο κομιστής να ενεργεί προς τον σκοπό να πληρωθεί η συναλλαγματική (ή η επιταγή). Σε περίπτωση που ο κομιστής είναι νομικό πρόσωπο, η γνώση και ο σκοπός βλάβης του οφειλέτη κρίνονται κατ’ αρχήν από το πρόσωπο του καταστατικού εκπροσώπου του [άρθρο 70 ΚΠολΔ (: Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας) – ΑΠ 1847/2005, ΔΕΕ 2006/645]. Με τον πρώτο λόγο του δικογράφου της ανακοπής του ο ανακόπτων εκθέτει, […]
Read moreΜΠρΑθ (ΑσφΜ) 4828/2015 : Ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του Ν. 1607/1986 – Προσβολή αυτού λόγω κυκλοφορίας γενοσήμου φαρμακευτικού προϊόντος στην Ελλάδα.
ΜΠρΑθ (ΑσφΜ) 4828/2015 Ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του Ν. 1607/1986 – Προσβολή αυτού λόγω κυκλοφορίας γενοσήμου φαρμακευτικού προϊόντος στην Ελλάδα – Ασφαλιστικά μέτρα του Ν. 1733/1987 -. Αρθρο 7 παρ. 1 περ. β’ εδάφιο 3 του Ν. 1733/1987: ως «αξίωση» διπλώματος ευρεσιτεχνίας νοείται η έκταση και το περιεχόμενο της αιτούμενης προστασίας. ʼρθρα 69 παρ. 1 και 84 του Ν. 1607/1986: η έκταση της προστασίας που παρέχεται με το ευρωπαϊκό δίπλωμα καθορίζεται με βάση το περιεχόμενο των «αξιώσεων» και οι «αξιώσεις» καθορίζουν το αντικείμενο της αιτούμενης προστασίας. Κρίση του Δικαστηρίου ότι η μοναδική αξίωση του επίδικου ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας εμπεριέχει παραδείγματα, τα οποία επεξηγούν την ευρεσιτεχνία και είναι μη περιοριστικά, χωρίς να εξατομικεύουν ή οριοθετούν το αντικείμενο της κατοχυρωμένης εφεύρεσης. Δεκτή η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων. Διατάσσεται ως ασφαλιστικό μέτρο, μεταξύ άλλων, η δημοσίευση περίληψης της απόφασης σε μία ημερήσια εφημερίδα των Αθηνών, με επιμέλεια των αιτουσών και δαπάνη της καθ’ ης. ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ Αριθμός Απόφάσης 4828/2015 ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (Ειδική Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων) Αποτελούμενο από τη Δικαστή Αποστολία Παντελίδου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, η οποία ορίστηκε με κλήρωση, σύμφωνα με τις διατάξεις του N.3.527/2p05, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, λόγω του κατεπείγοντος. Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στην Αθήνα, τη 2α-2-2015, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ: ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: I) εταιρίας με την επωνυμία «NOVARTlS AG» που εδρεύει στην Ελβετία και 2) ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «NOVARTIS (HELLAS) Α.Ε.Β.Ε.» που εδρεύει στη Μεταμόρφωση Αττικής, και εκπροσωπούνται νόμιμα, οι οποίες εκπροσωπήθηκαν από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους Κωνσταντίνο Καλιμίρη και Εμμανουήλ Μεταξάκη η μεν πρώτη, τους Κωνσταντίνο Καλιμίρηκαι Ιωάννη Γιαννακάκη η δε δεύτερη, που κατέθεσαν τα υπ’ αρ. Π0049669 και Π0049683/2015 γραμμάτια προκαταβολής του Δ.Σ.Α., αντίστοιχα, πλην του Ιωάννη Γιαννακάκη, ο οποίος δεν κατέθεσε σχετικό γραμμάτιο και για τον λόγο αυτό θεωρείται απαράδεκτη η παράσταση του στο ακροατήριο [άρ. 61 παρ.4 του Κώδ.Δικ. (Ν.4194/2013)], και ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία SANOFI-AVENTIS ΑΕΒΕ» που εδρεύει στην Καλλιθέα Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκαν από τους πληρεξούσιους δικηγόρους της Εμμανουήλ Μαρκάκη και Αγγελική Λιόνα, που κατέθεσαν τα υπ’ αρ. Π0049158 και Π 0049735/2015 γραμμάτια προκαταβολής του Δ. Σ. Α., αντίστοιχα. Οι αιτούντες ζητούν να γίνει δεκτή η υπ’ αρ. έκθεσης κατάθεσης 138.202/15.517/12-12-2014 αίτηση τους που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, προσδιορίσθηκε για τη σημερινή δικάσιμο και γράφτηκε στο έκθεμα. Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί. ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟ Σύμφωνα με το άρ. 11 παρ. 1 και 2 της υπουργικής απόφασης Δ.ΥΓ.3°/Γ.Π.32.221/29-4-2013(Φ.Ε.Κ. Β 1.049/29-4-2013) περί εναρμόνισης της ελληνικής νομοθεσίας προς την αντίστοιχη νομοθεσία της Ε.Ε. στον τομέα της παραγωγής και της κυκλοφορίας φαρμάκων που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση, σε συμμόρφωση με την υπ’ αριθμ. 2001/83/ΕΚ Οδηγία «περί κοινοτικού κώδικα για τα φάρμακα που προορίζονται για. ανθρώπινη χρήση» (L 31 1/28.1 1.2001), όπως ισχύει και όπως τροποποιήθηκε με την Οδηγία 2011/62/ΕΕ, όσον αφορά την πρόληψη της εισόδου ψευδεπίγραφων φαρμάκων στη νόμιμη αλυσίδα εφοδιασμού (L 174/1.7.2011) «1. Γενόσημο φάρμακο για το οποίο έχει εκδοθεί άδεια κυκλοφορίας, δυνάμει του προηγούμενου εδαφίου, δεν κυκλοφορεί στην αγορά πριν παρέλθουν δέκα έτη από την αρχική άδεια κυκλοφορίας του προϊόντος αναφοράς. 2.Για τους […]
Read moreΣτΕ 1501/2014: Ευθύνη του Δημοσίου σε αποζημίωση από πράξεις οργάνων της δικαστικής λειτουργίας, υφίσταται μόνο για πρόδηλο σφάλμα του δικαστικού λειτουργού.
Ευθύνη του Δημοσίου σε αποζημίωση από πράξεις οργάνων της δικαστικής λειτουργίας, υφίσταται μόνο για πρόδηλο σφάλμα του δικαστικού λειτουργού. Κατά τη μειοψηφούσα γνώμη ζημία που προκλήθηκε από ποινική δίωξη δεν μπορεί να αποκατασταθεί με εφαρμογή του άρθρου 105 ΕισΝΑΚ. Εσφαλμένα το διοικητικό εφετείο, μολονότι δέχθηκε ότι τα αστυνομικά όργανα έδρασαν κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας για παράβαση του ν. 1729/1987, έκρινε ότι η σφράγιση του καταστήματος και η κατάσχεση των εμπορευμάτων του αναιρεσιβλήτου-αναιρεσείοντος έπρεπε να αποδοθεί στα όργανα αυτά χωρίς να εκθέτει το περιεχόμενο της εισαγγελικής παραγγελίας και χωρίς να τη συσχετίζει με την άσκηση ποινικής διώξεως. Δεκτή η αναίρεση του Δημοσίου (αναιρεί την υπ΄αριθ. 42/2005 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Λάρισας). Αριθμός 1501/2014 ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 1η Μαρτίου 2013, με την εξής σύνθεση: Κ. Μενουδάκος, Πρόεδρος, Ν. Ρόζος, Μ. Βηλαράς, Αικ. Σακελλαροπούλου, Δ. Αλεξανδρής, Μ.-Ε. Κωνσταντινίδου, Α.-Γ. Βώρος, Π. Ευστρατίου, Ε. Νίκα, Ιω. Γράβαρης, Ε. Αντωνόπουλος, Σπ. Μαρκάτης, Α. Ντέμσιας, Σπ. Χρυσικοπούλου, Ηρ. Τσακόπουλος, Β. Καλαντζή, Μ. Σταματελάτου, Ε. Κουσιουρής, Ο. Ζύγουρα, Κ. Κουσούλης, Θ. Αραβάνης, Κ. Πισπιρίγκος, Α. Χλαμπέα, Δ. Μακρής, Μ. Πικραμένος, Τ. Κόμβου, Β. Αναγνωστοπούλου – Σαρρή, Σύμβουλοι, Σ. Βιτάλη, Ρ. Γιαννουλάτου, Δ. Βασιλειάδης, Πάρεδροι. Από τους ανωτέρω οι Σύμβουλοι Θ. Αραβάνης και Μ. Πικραμένος καθώς και η Πάρεδρος Ρ. Γιαννουλάτου μετέχουν ως αναπληρωματικά μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 26 παρ. 2 του ν. 3719/2008. Γραμματέας η Μ. Παπασαράντη. Α. Για να δικάσει την από 18 Μαΐου 2005 αίτηση: του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο παρέστη με την Χρυσαφούλα Αυγερινού, Νομική Σύμβουλο του Κράτους, κατά του ***, ο οποίος δεν παρέστη, 2. Επειδή, με την πρώτη από τις υπό κρίση αιτήσεις, για την άσκηση της οποίας δεν απαιτείται, κατά τον νόμο, καταβολή παραβόλου, ζητείται η αναίρεση της 42/2005 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Λάρισας. Με την απόφαση αυτή εξαφανίσθηκε, κατ’αποδοχή εφέσεως του αναιρεσιβλήτου, η 529/2002 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Λάρισας και, στην συνέχεια, κατά μερική αποδοχή αγωγής του αναιρεσιβλήτου, υποχρεώθηκε το Ελληνικό Δημόσιο, κατά το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα, να του καταβάλει ποσό 14.673, 51 ευρώ προς αποκατάσταση ζημίας που είχε υποστεί από την σφράγιση καταστήματος πωλήσεως ειδών ενδύσεως και ατομικής χρήσεως από κάνναβη και την κατάσχεση των σχετικών εμπορευμάτων. Με την πρωτόδικη απόφαση η αγωγή του αναιρεσιβλήτου είχε απορριφθεί. 3. Επειδή, με την δεύτερη αίτηση, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (υπ’αριθμούς 1629859 και 1629794-5, σειράς Α, ειδικά γραμμάτια παραβόλου), ζητείται η αναίρεση της ίδιας αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Λάρισας, κατά το μέρος που η αγωγή του αναιρεσείοντος απορρίφθηκε. 4. Επειδή, με την 2852/2012 απόφαση του Α Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας οι αιτήσεις αυτές κρίθηκαν συνεκδικαστέες και παραδεκτώς εν γένει ασκηθείσες, παραπέμφθηκαν δε ενώπιον της Ολομελείας του Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 2 περ. β του π.δ.18/1989, λόγω μείζονος σπουδαιότητας του ζητήματος της ευθύνης του Δημοσίου, κατά το άρθρο 105 Εισ.Ν.Α.Κ., από πράξεις οργάνων της δικαστικής λειτουργίας. 5. Επειδή, το άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος, ορίζοντας ότι «Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους» έχει αναγάγει σε συνταγματικό κανόνα την ισότητα ενώπιον των δημοσίων βαρών, συνιστά δε, παράλληλα, και διάταξη στην οποία θεμελιώνεται […]
Read more