ΑΠ 1807/2012 – Ορισμένο της αγωγής εκμισθωτή για αποζημίωση λόγω φθορών του μισθίου

O εκμισθωτής με την αγβγή του πρέπει να επικαλεστεί και να αποδείξει τη σύμβαση μίσθωσης, τις φθορές που προκλήθηκαν στο μίσθιο και το ποσό της ζημίας, στο μισθωτή δε υπόκειται να επικαλεστεί και να αποδείξει για την απαλλαγή του, ότι οι φθορές αυτές προέρχονται από τη συμφωνημένη χρήση ή σε γεγονός για το οποίο δεν υπέχει ευθύνη. Ενώ, για να είναι ορισμένη η αγωγή με την οποία επιδιώκεται η επιδίκαση διαφυγόντος κέρδους, πρέπει να αναφέρει όλα εκείνα τα περιστατικά που πιθανολογούν, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, την πραγματοποίηση του κέρδους αυτού.
Αριθμός 1807/2012
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Δ’ Πολιτικό Τμήμα
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Γεώργιο Γιαννούλη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Γρηγόριο Κουτσόπουλο, Παναγιώτη Ρουμπή, Δημητρούλα Υφαντή, Γεώργιο Σακκά, Αρεοπαγίτες.
ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 23 Νοεμβρίου 2012, με την παρουσία και της Γραμματέως Ελένης Τσιουρή, για να δικάσει μεταξύ:
Του αναιρεσείοντος: Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία “Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Δυτικής Αθήνας” που εδρεύει στην Αγ. Βαρβάρα Αττικής, όπως νόμιμα εκπροσωπείται, το οποίο εκπροσωπήθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του Κωνσταντίνο Καρανάσιο, βάσει δηλώσεως και κατέθεσε προτάσεις.
Της αναιρεσιβλήτου: Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία “Σ .Λ. – Ε. Κ. ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ Α.Ε.” που εδρεύει στο …, όπως νόμιμα εκπροσωπείται, η οποία εκπροσωπήθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Ιωάννη Μπόμπο και δεν κατέθεσε προτάσεις.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 19-8-2008 αγωγή της ήδη αναιρεσίβλητης, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις:584/2009 οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και 5337/2010 του Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί τo αναιρεσείον με την από 25-5-2011 αίτησή του.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης, Γεώργιος Σακκάς, ανέγνωσε την από 14-11-2012 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της αιτήσεως αναιρέσεως.
Ο πληρεξούσιος της αναιρεσιβλήτου ζήτησε την απόρριψή της αιτήσεως και την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
1. Κατά τη διάταξη του άρθρου 216 παρ.1 ΚΠολΔ, η αγωγή είναι ορισμένη, εφόσον, εκτός από τα στοιχεία που ορίζονται στα άρθρα 118 ή 117 του ιδίου Κώδικα, περιέχει α) σαφή έκθεση των γεγονότων που τη θεμελιώνουν σύμφωνα με το νόμο και δικαιολογούν την άσκησή της από τον ενάγοντα κατά του εναγομένου, β) ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς και γ) ορισμένο αίτημα. Η τυχόν δε ποσοτική ή ποιοτική αοριστία της αγωγής η αναγόμενη στην παράθεση στο δικόγραφο αυτής των περιστατικών, τα οποία συγκεκριμενοποιούν την ασκούμενη αξίωση και το προβαλλόμενο αίτημα με βάση αυτά, ώστε να είναι ως λογικό επακόλουθο αυτών σαφές, ελέγχεται αντίστοιχα ως παράβαση με βάση τους από το άρθρο 559 αριθ.8 και 14 ΚΠολΔ αναιρετικούς λόγους. Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 297, 298, 574, 592, 599 και 330 ΑΚ προκύπτει ότι για κάθε φθορά πέρα από εκείνη, που οφείλεται στη συνήθη χρήση, ο εκμισθωτής έχει αξίωση αποζημίωσης κατά του μισθωτή από τη σύμβαση και καλύπτει κάθε ζημία θετική ή αποθετική (διαφυγόν κέρδος). Για την αξίωση αποζημίωσης λόγω φθορών του μισθίου, ο εκμισθωτής με την προς τούτο αγωγή του πρέπει να επικαλεστεί και να αποδείξει τη σύμβαση μίσθωσης, τις φθορές που προκλήθηκαν στο μίσθιο και το ποσό ζημίας, στο μισθωτή δε απόκειται να επικαλεστεί και αποδείξει για την απαλλαγή του, ότι οι φθορές αυτές προέρχονται από τη συμφωνημένη χρήση ή σε γεγονός για το οποίο δεν υπέχει ευθύνη. Ενώ, για να είναι ορισμένη αγωγή, με την οποία επιδιώκεται η επιδίκαση διαφυγόντος κέρδους, πρέπει να αναφέρει όλα εκείνα τα περιστατικά που πιθανολογούν, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, την πραγματοποίηση του κέρδους αυτού. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την από 19-8-2008 αγωγή της, η αναιρεσίβλητη εταιρεία εκθέτει ότι με σύμβαση που κατάρτισε με τον εναγόμενο εκμίσθωσε σ’ αυτόν μία τριόροφη οικοδομή στο … Αττικής, για τη στέγαση των εγκαταστάσεων του θεραπευτηρίου του. Μετά τη λύση της μίσθωσης και την αποχώρηση του εναγομένου (αναιρεσείοντος) τον Απρίλιο του 2006 από το μίσθιο, διαπιστώθηκαν οι εκτεταμένες και ασυνήθεις ζημίες και φθορές στο μίσθιο που αναφέρονται ειδικότερα στην αγωγή, για την αποκατάσταση των οποίων απαιτούνται οι διαλαμβανόμενες δαπάνες για κάθε μία και οι οποίες ανάγονται στην αγορά νιπτήρων, μπάνιων, λεκανών των δωματίων, πλακιδίων και κεραμικών, καθώς και των συναφών υλικών που απαιτούνται, στις αμοιβές των εργατών για την αντικατάσταση των κατεστραμμένων ειδών και τοποθέτηση καινούργιων, στην αφαίρεση των εξωτερικών σωληνώσεων, που αντισυμβατικά κατασκεύασε η εναγομένη και στην επανατοποθέτησή τους εσωτερικά στους τοίχους, στην αποκατάσταση της υγρασίας που εμφανίστηκε στην τοιχοποιΐα από διαρροές των σωληνώσεων, στην αντικατάσταση των μαρμάρων στις σκάλες, στην αφαίρεση και καταστροφή των εσωτερικών θυρών των δωματίων, στην αποκατάσταση των φθορών στις μπαλκονόπορτες από αλουμίνιο, στις ζημίες από την αφαίρεση κλιματιστικών, στην αποκατάσταση των υδρορροών, στον εσωτερικό ελαιοχρωματισμό του και την αποκατάσταση του περιβάλλοντος χώρου και του κήπου του μισθίου, ανήλθαν δε συνολικά οι δαπάνες αυτές στο ποσό των 331.605,40 Ευρώ. Επίσης εκθέτει ότι απώλεσε τα μισθώματα εννέα (9) μηνών, για όσο χρόνο διήρκεσαν οι επισκευές του μισθίου και που θα εισέπραττε από την εκμίσθωση του μισθίου σε άλλον, το ύψος των οποίων ανέρχεται συνολικά σε 147.328,74 ευρώ. Ζήτησε δε να υποχρεωθεί το εναγόμενο να της καταβάλει ως αποζημίωση το συνολικό ποσό των 478.934,14 ευρώ. ‘Εχοντας το ανωτέρω περιεχόμενο η αγωγή είναι σαφής και ορισμένη, γιατί περιέχει σύμφωνα με το άρθρο 216 παρ.1 ΚΠολΔ, όλα τα περιστατικά που πληρούν το πραγματικό των ανωτέρω διατάξεων και τα οποία αρκούν κατά τις διατάξεις αυτές για να θεμελιώσουν το υποβαλλόμενο αίτημα, διότι προσδιορίζονται επαρκώς οι φθορές κατ’ είδος και η δαπάνη που απαιτείται για την αποκατάσταση της καθεμιάς από αυτές. Δεν ήταν δε αναγκαίο να διαλαμβάνει περαιτέρω ανάλυση της κάθε δαπάνης που πραγματοποιήθηκε, η οποία ασφαλώς μπορεί να προκύψει από τις αποδείξεις. Επίσης ορισμένο είναι και το κονδύλιο των διαφυγόντων κερδών (απωλεσθέντα μισθώματα), διότι, εκτός των άλλων στοιχείων που απαιτούνται για το ορισμένο της αγωγής, αναφέρεται και ο χρόνος διάρκειας των επισκευών του μισθίου. Επομένως, κρίνοντας το Εφετείο ότι η ένδικη αγωγή είναι ορισμένη, δεν υπέπεσε στην πλημμέλεια του άρθρου 559 αριθ.14 του ΚΠολΔ και ο μοναδικός συναφής λόγος αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναιρέσεως και να καταδικαστεί ο αναιρεσείων στη δικαστ
ική δαπάνη της αναιρεσίβλητης (άρθρα 176 και 183 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 25-5-2011 αίτηση του ΝΠΔΔ με την επωνυμία “Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Δυτικής Αθήνας”, που εδρεύει στην Αγία Βαρβάρα Αττικής, για αναίρεση της 5337/2010 αποφάσεως του Εφετείου Αθηνών. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης εταιρείας, τα οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων οκτακοσίων (1.800) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 7 Δεκεμβρίου 2012. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 19 Δεκεμβρίου 2012.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ