– Χρησιδάνειο. Απόλυτη ακυρότητα μεταβίβασης ή σύστασης εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο, στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης.

– Από τη διάταξη του άρθρου 810 ΑΚ προκύπτει ότι δεν αποτελεί προϋπόθεση για την κατάρτιση συμβάσεως χρησιδανείου η κυριότητα του χρήστη επί του πράγματος, του οποίου παραδίδεται απλώς η χρήση (ΑΠ 367/1990). Επομένως ο χρήστης δεν απαιτείται να είναι οπωσδήποτε κύριος του πράγματος, αρκεί να το έχει στη νομή και κατοχή του, ενώ εάν είναι κύριος, μετά τη λήξη της σύμβασης χρησιδανείου, μπορεί να αναζητήσει αυτό είτε με την ενοχική αγωγή από το χρησιδάνειο, είτε με τη διεκδικητική αγωγή, που βασίζεται στο δικαίωμα της κυριότητας (ΟλΑΠ 805/1973). Περαιτέρω, κατά το άρθρο 225 ΚΠολΔ, η επέλευση της εκκρεμοδικίας, δεν στερεί τους διαδίκους από την εξουσία να μεταβιβάσουν το επίδικο πράγμα ή δικαίωμα ή να συστήσουν εμπράγματο δικαίωμα (παρ. 1). Η μεταβίβαση του επιδίκου πράγματος ή δικαιώματος ή η σύσταση εμπραγμάτου δικαιώματος, δεν επιφέρει καμία μεταβολή στη δίκη. Ο ειδικός διάδοχος έχει δικαίωμα να ασκήσει παρέμβαση (παρ. 2). Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι ο κατά τη διάρκεια της δίκης καθιστάμενος ειδικός διάδοχος δεν καθίσταται διάδικος εκ του νόμου, ούτε μπορεί για την επέλευση αυτού του σκοπού να του εκχωρηθεί η αγωγή που ήδη ασκήθηκε, αφού έτσι θα επερχόταν μεταβολή στα πρόσωπα των διαδίκων κατά παράβαση του προαναφερόμενου κανόνα. Όμως, στην περίπτωση μεταβιβάσεως του επιδίκου πράγματος ή δικαιώματος, ο ενάγων υποχρεούται να ζητήσει με τις προτάσεις του την επιδίκαση αυτού στον ειδικό διάδοχο, κατ’ επιτρεπτή μεταβολή του αγωγικού αιτήματος (ΑΠ 785/2007). Ειδικότερα, στην περίπτωση του χρησιδανείου, για τη μεταβίβαση του επιδίκου πράγματος, που είναι και το αντικείμενο της συμβάσεως, αρκεί η (άτυπη) μεταβίβαση της νομής αυτού σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 976 επ. ΑΚ. Δεν απαιτείται οπωσδήποτε και η μεταβίβαση της κυριότητας αυτού κατά τον προβλεπόμενο από το νόμο τύπο, αφού, όπως ο χρήστης, έτσι και ο διάδοχός του δεν απαιτείται να γίνει οπωσδήποτε κύριος του πράγματος, αρκεί να το έχει στη νομή και κατοχή του.

– Η μεταβίβαση της νομής δεν καταλαμβάνεται από την προβληθείσα ακυρότητα του άρθρου 23 N. 4014/2011, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 49 N. 4030/2011, κατά το οποίο “Από τη δημοσίευση του παρόντος απαγορεύεται και είναι απολύτως άκυρη η μεταβίβαση ή η σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο, στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης, όπως ειδικότερα ορίζεται στα άρθρα 5 παρ. 2 και 22 παρ. 3 του N. 1577/1985 …” Από τη διάταξη αυτή ευθέως συνάγεται ότι από τη δημοσίευση του νόμου (21.9.2011) είναι απολύτως άκυρη κάθε εμπράγματη δικαιοπραξία εν ζωή, που αφορά ακίνητο στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης, όπως η έννοια αυτών ορίζεται στα άρθρα 5 παρ. 2 και 22 παρ. 3 του N. 1577/1985. Δεν εμπίπτει όμως στην ανωτέρω απαγόρευση και η μεταβίβαση της νομής, που δεν συνιστά εμπράγματο δικαίωμα κατά το άρθρο 973 ΑΚ και μπορεί να μεταβιβασθεί άτυπα (άρθρα 976 επ. ΑΚ).

inlaw.gr