(Απόσπασμα)
Αριθμός 496/2015
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς
(…) Η κατά τα άρθρα 731 και 732 του ΚΠολΔ προσωρινή ρύθμιση κατάστασης δεν αποτελεί ασφαλιστικό μέτρο με προκαθορισμένο περιεχόμενο, αλλά το πλαίσιο για τη λήψη πρόσφορων μέτρων, με τα οποία η ορισμένη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στις έννομες συνέπειες των διαδίκων αντιμετωπίζεται προσωρινά, μέχρι να κριθούν οριστικά οι έννομες σχέσεις τους, ως προς τις οποίες έχει ανακύψει έριδα και εφόσον υπάρχει άμεση και πιεστική ανάγκη (επείγουσα περίπτωση) να ενεργοποιηθούν έως τότε ή ανάλογα να αναδρανοποιηθούν εν όλω ή εν μέρει για να αποφευχθεί η δημιουργία αμετάκλητων ή δυσβάστακτων συνεπειών ως προς το πιθανολογούμενο αποτέλεσμα της κυρίας δίκης. Η ως άνω προσωρινή ρύθμιση κατάστασης έχει ευρύτερο αντικείμενο από την απλή εξασφάλιση ή διατήρηση του δικαιώματος με μέτρα ρυθμιστικού χαρακτήρα, αφού μπορεί να αφορά και κάθε άλλου είδους ρύθμιση, με την οποία εξυπηρετούνται οι ανεπίδεκτες αναβολής έννομες σχέσεις των διαδίκων και παράλληλα εμπεδώνεται η δικαιϊκή ειρήνη. Προϋπόθεση της ως άνω ρύθμισης της κατάστασης είναι να τηρηθεί ο κανόνας της τελευταίας διάταξης του άρθρου 692 παρ.4 του ΚΠολΔ, με την οποία ορίζεται ότι τα ασφαλιστικά μέτρα δεν πρέπει να συνίστανται στην ικανοποίηση του δικαιώματος του οποίου ζητείται η εξασφάλιση ή διατήρηση, με εξαίρεση μόνον τη διάταξη του άρθρου 728 του ΚΠολΔ, στο οποίο ορίζονται περιοριστικά οι απαιτήσεις που μπορούν να επιδικασθούν προσωρινά. Σκοπός δηλαδή των ασφαλιστικών μέτρων είναι να τεθεί σε προσωρινή λειτουργία η επίδικη σχέση και όχι να ματαιωθεί ο πραγματικός σκοπός της κυρίας δίκης, στην οποία και μόνο θα κριθεί οριστικά η έννομη σχέση (ΜΠρΑθ 4629/2004, ΔΕΕ 2004.1002, ΜΠρΒολ 2785/2003, Αρμ 2004. 679). Ακόμη, με τη διάταξη του άρθρου 692 παρ. 5 του ΚΠολΔ θεσπίζεται απαγορευτικός κανόνας προσβολής των δικαιωμάτων τρίτων με τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων, ιδίως αν το ασφαλιζόμενο δικαίωμα εξαρτάται από αίρεση ή προθεσμία. Η προσβολή αυτή των δικαιωμάτων των τρίτων είναι ανεπίτρεπτη είτε αυτή επέρχεται με τις άμεσες συνέπειες της απόφασης, δηλαδή με την εκτελεστότητά της, είτε με τις αντανακλαστικές συνέπειές της. Οι τρίτοι, των οποίων τα δικαιώματα δεν πρέπει να προσβάλλονται με την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων, είναι εκείνα τα πρόσωπα τα οποία δεν βρίσκονται σε σύνδεσμο με τον αιτούντα στο πλαίσιο της επίδικης έννομης σχέσης. Το δικαστήριο υποχρεούται να εξετάζει και αυτεπαγγέλτως αν υφίσταται ενδεχόμενο προσβολής δικαιωμάτων τρίτων με τα ασφαλιστικά μέτρα που θα διατάξει και μάλιστα όχι μόνο στο πλαίσιο του πραγματικού και αποδεικτικού υλικού που προσκόμισαν οι διάδικοι, αφού το δικαστήριο κατά το άρθρο 691 παρ.7 του ΚΠολΔ μπορεί να προβεί και αυτεπαγγέλτως στη συλλογή όλων των στοιχείων που απαιτούνται για το σχηματισμό της κρίσης του. Εξάλλου, το ασφαλιστικό μέτρο της ρύθμισης κατάστασης, όπως και όλα τα άλλα, συνδέεται αναπόσπαστα με κάποιο δικαίωμα, του οποίου ζητείται η εξασφάλιση με την προσωρινή ρύθμιση, με την έννοια ότι η παροχή δικαστικής προστασίας προϋποθέτει, ως νομικό και λογικό προηγούμενο, τη νόμιμη ύπαρξη ασφαλιστέου δικαιώματος (ΜΠρΘεσ 41362/2009, Αρμ 2010.270). (…)
http://inlaw.gr/content.aspx?id=247