• 0
    5 Μαρτίου, 2016

    AΠ 1/2014: Έγκλημα κακουργηματικής φοροδιαφυγής (άρθρο 17 παρ. 1, 2 ν. 2523/1997).

    Άμεση άσκηση ποινικής διώξεως κατόπιν παραγγελίας του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος (άρθρο 21 παρ. 2 εδ. α περ. αα ν. 2523/1997, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 3 παρ. 2 εδ. θ ν. 3943/2011), πριν, δηλαδή, από την οριστικοποίηση της φορολογικής εγγραφής, όπως προβλεπόταν από την άνω διάταξη του ν. 2523/1997, όπως ίσχυε κατά το χρόνο τελέσεως της πράξεως. Εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 3 παρ. 2 εδ. θ ν. 3943/2011 και για εκκρεμείς υποθέσεις ή για όσες δεν έχει κινηθεί ακόμη ποινική δίωξη. Επιτρεπτή η αναδρομικότητα της διατάξεως αυτής (ως δικονομικής). Ορθώς το Συμβούλιο απέρριψε την προσφυγή του κατηγορουμένου για ακύρωση της ποινικής διώξεως και δεν υπερέβη την εξουσία του. Απόρριψη αιτήσεως. [κείμενο απόφασης] (…)”Με το άρθρο 21 παρ.2 του Ν 2523/1997, όπως αυτό ίσχυε μετά την τροποποίηση του με το άρθρο 12 παρ.3 του Ν 2753/1999, οριζόταν ότι η ποινική δίωξη επί των εγκλημάτων φοροδιαφυγής ασκείτο αυτεπάγγελτα και δεν άρχιζε πριν από την τελεσίδικη κρίση του διοικητικού δικαστηρίου επί της προσφυγής που τυχόν είχε ασκηθεί σύμφωνα με την παράγραφο 1 του ιδίου άρθρου, ή, σε περίπτωση μη άσκησης προσφυγής, πριν από την οριστικοποίηση της φορολογικής εγγραφής με την πάροδο άπρακτης της προθεσμίας για την άσκηση προσφυγής κατά της εγγραφής αυτής. Κατ’ εξαίρεση, στις περιπτώσεις του άρθρου 19 του ιδίου νόμου που αφορούσαν την έκδοση πλαστών ή εικονικών και την αποδοχή ή νόθευση εικονικών φορολογικών στοιχείων, η ποινική δίωξη ασκείτο άμεσα με βάση τα πορίσματα του φορολογικού ελέγχου και την μηνυτήρια αναφορά του προϊσταμένου της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. ή του προϊσταμένου της υπηρεσίας που διενήργησε τον έλεγχο, σε περίπτωση που ο έλεγχος διενεργήθηκε από όργανα του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (Σ.Δ.Ο.Ε) ή των Ελεγκτικών Κέντρων του άρθρου 3 του Ν 2343/1995. Στην εξαιρετική αυτή περίπτωση, σύμφωνα με το επόμενο εδάφιο της ίδιας παραγράφου, η μηνυτήρια αναφορά υποβαλλόταν εντός προθεσμίας ενός (1) μηνός από την πάροδο άπρακτης της προθεσμίας διοικητικής επίλυσης της διαφοράς επί της απόφασης επιβολής προστίμου του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, ανεξάρτητα από το εάν κατά της απόφασης αυτής είχε ασκηθεί προσφυγή ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού πρωτοδικείου. Με το άρθρο 40 παρ.2 του Ν 3220/2004 (Φ.Ε.Κ Α 15/28-1-2004), προστέθηκε εδάφιο τελευταίο στην παράγραφο 2 του άρθρου 21 του Ν 2523/1997, ως εξής: “ειδικά, όταν η συνολική αξία των εικονικών φορολογικών στοιχείων που αφορούν ανύπαρκτη συναλλαγή στο σύνολο της ή για μέρος αυτής, υπερβαίνει το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ, δεν ακολουθείται η διαδικασία του προηγούμενου εδαφίου, αλλά η μηνυτήρια αναφορά υποβάλλεται αμέσως με την ολοκλήρωση του ελέγχου και ζητείται από τον αρμόδιο εισαγγελέα η κατά προτεραιότητα εκδίκαση της υπόθεσης με βάση τα πορίσματα του φορολογικού ελέγχου.”. Το εδάφιο αυτό αντικαταστάθηκε εκ νέου με το άρθρο 16 παρ.3 του Ν 3888/2010 (Φ.Ε.Κ. Α 175/30-9-2010), ως εξής: “ειδικά, στις περιπτώσεις: α) της παραγράφου 1 περίπτωση γ του άρθρου 18, β) της παραγράφου 5 του άρθρου 19, όταν το πλήθος των μη εκδοθέντων παραστατικών στοιχείων είναι πλέον των δέκα (10) ή υπερβαίνουν σε αξία τα πεντακόσια (500) ευρώ και γ) της περίπτωσης β της παραγράφου 1 του άρθρου 19, δεν ακολουθείται η διαδικασία του προηγούμενου εδαφίου, αλλά η μηνυτήρια αναφορά υποβάλλεται αμέσως με την ολοκλήρωση του ελέγχου και […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    5 Μαρτίου, 2016

    ΕφΠειρ 46/2014 : Ορισμός ηλεκτρονικού εγγράφου και νομή – Το ηλεκτρονικό έγγραφο δεν συγκεντρώνει τα στοιχεία του παραδοσιακού εγγράφου κατά τον ΚΠολΔ, αλλά πρόκειται για ενδιάμεση μορφή, η οποία εξομοιώνεται με τα ιδιωτικά έγγραφα.

    ΕφΠειρ 46/2014 : “Ορισμός ηλεκτρονικού εγγράφου και νομή – Το ηλεκτρονικό έγγραφο δεν συγκεντρώνει τα στοιχεία του παραδοσιακού εγγράφου κατά τον ΚΠολΔ, αλλά πρόκειται για ενδιάμεση μορφή, η οποία εξομοιώνεται με τα ιδιωτικά έγγραφα – Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο είναι αποδεικτικό της δήλωσης βούλησης του αποστολέα, γιατί ταυτίζεται με την ηλεκτρονική διεύθυνση του και μαζί με αυτήν αποτελεί ένα ενιαίο σύνολο, χωρίς να εξετάζεται η μορφή ή η διάταξη με την οποία απεικονίζεται μηχανικά στο έντυπο”. (…) Ως ηλεκτρονικό έγγραφο θεωρείται το σύνολο των εγγραφών δεδομένων στον μαγνητικό δίσκο ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, οι οποίες, κατόπιν επεξεργασίας, αποτυπώνονται κατά τρόπο αναγνώσιμο από τον άνθρωπο είτε στην οθόνη του μηχανήματος είτε στον προσαρτημένο εκτυπωτή του. Το ηλεκτρονικό έγγραφο δεν αποτελεί αντικείμενο αυτοψίας αλλά πρόκειται για μία ενδιάμεση μορφή, την οποία ο νομοθέτης εξομοίωσε προς τα ιδιωτικά έγγραφα. Για την λειτουργία του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail) απαιτείται η χρήση ειδικού κωδικού, με τον οποίο αναγνωρίζεται ο χρήστης ως αποστολέας ή ως λήπτης ηλεκτρονικών μηνυμάτων. Ο κωδικός αυτός αποτελεί την ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail) του χρήστη, ο οποίος -κωδικός- διαμορφώνεται κατά τρόπο, ώστε να αφορά μόνον στο χρήστη που τον έχει ορίσει, η δε απεικόνιση της διεύθυνσης του αποστολέα στο μήνυμα καθιστά αυτόν απολύτως συγκεκριμένο για τον παραλήπτη. Η τεχνική αποστολής του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου οδηγεί υποχρεωτικά στην ταύτιση μηνύματος και αποστολέα, με συνέπεια, κατά την αποστολή μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, η δήλωση βούλησης του αποστολέα να ταυτίζεται με την ηλεκτρονική του διεύθυνση και να καθίσταται ένα ενιαίο σύνολο. Για την απόκτηση της νομής επί πράγματος, κινητού ή ακινήτου, απαιτείται βούληση του αποκτώντος να εξουσιάζει το πράγμα ως κύριος και φυσική εξουσίαση. Η ταυτόχρονη κατά κανόνα συνύπαρξη των στοιχείων αυτών στοιχειοθετεί τη νομή. Προϋποθέσεις για την κτήση της νομής με παράδοση είναι η ύπαρξη της ιδιότητας του νομέα κατά το χρόνο παράδοσης, η κτήση της φυσικής εξουσίας του πράγματος από τον αποκτώντα και η μετάθεση της φυσικής εξουσίας από τον νομέα στον αποκτώντα να γίνεται με τη θέληση και των δύο. Από τον συνδυασμό των διατάξεων 984 εδ. α’ και 987 ΑΚ προκύπτει ότι η αποβολή από τη νομή αποτελεί προσβολή της νομής, από την οποία ο νομέας μπορεί να προστατευθεί με την προβλεπόμενη από το ανωτέρω άρθρο 987 ΑΚ αγωγή, όταν είναι παράνομη και γίνεται χωρίς τη θέληση του νομέα. Από τις διατάξεις των άρθρων 908 και 974 ΑΚ και 987, 989 και 992 ΑΚ παρέπεται ότι μετά την παραγραφή των ενδίκων μέσων προστασίας της νομής, η ενοχική αξίωση προς απόδοσή της ως πλουτισμού δεν επηρεάζεται και αγωγή προς απόδοση του πλουτισμού είναι νόμιμη. Όμως δεν μπορεί να εξετασθεί από το Δευτεροβάθμιο, όταν η επίκληση αυτού του ισχυρισμού γίνεται με τις προτάσεις, που υποβάλλονται στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο, οι οποίες αναφέρονται γενικά στις πρωτόδικες προτάσεις, το κείμενο των οποίων ενσωματώνεται στις προτάσεις ενώπιον του Πρωτοβαθμίου. Στην περίπτωση αυτή η επίκληση των ισχυρισμών ενώπιον του Εφετείου, δεν αρκεί, ούτε είναι νόμιμη, αλλά απαιτείται και σύντομη περίληψη των ισχυρισμών και αναφορά στις σελίδες των πρωτόδικων προτάσεων που τους περιέχουν. […] 1. Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ΄ αριθμ. …/2010 οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα, εφόσον οι διάδικοι […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    2 Μαρτίου, 2016

    ΜονΠρωτΚαρδίτσας 22/ 2014 : Ομόρρυθμη εταιρεία. Λόγοι λύσεως μετά τον ν. 4072/2012. Αποκλεισμός εταίρου. Εκουσία δικαιοδοσία. Αίτηση λύσης ομόρρυθμης εταιρείας λόγω σπουδαίου λόγου, εκούσια αποχώρηση εταίρου, παραβίαση πίστης.

    λύση Ο.Ε, καταγγελία, εκούσια αποχώρηση εταίρου, παραβίαση πίστης. Περίληψη. (δημοσίευση στα νομικά περιοδικά: ΔΕΕ 2014/682, ΑΡΜ 2014/2081) Ομόρρυθμη εταιρεία. Λόγοι λύσεως μετά τον ν. 4072/2012. Αποκλεισμός εταίρου. Εκουσία δικαιοδοσία. Αίτηση λύσης ομόρρυθμης εταιρείας λόγω σπουδαίου λόγου. Συνεκδικάζεται με αίτηση των λοιπών εταίρων της εταιρείας με την οποία ζητείται ο αποκλεισμός των εταίρων που αιτήθηκαν την λύση της εταιρείας. Προϋποθέσεις παραδεκτού. Κοινοποιείται στους λοιπούς εταίρους και όχι στην εταιρεία. Απορρίπτει την αίτηση λύσης. Αρχή της διατήρησης της εταιρείας. Μετά την ισχύ του ν. 4072/ 2012 δεν προβλέπεται από το νόμο η λύση της εταιρείας για σπουδαίο λόγο, ούτε υπάρχει σχετική πρόβλεψη στο καταστατικό. Δικαίωμα των εταίρων να ζητούν τον διορισμό εκκαθαριστή διαφορετικό από αυτόν που ορίζει το καταστατικό αν δεν συμφωνούν. Προϋποθέσεις. Ένσταση εκκρεμοδικίας για το αίτημα διορισμού εκκαθαριστή επειδή είχε ασκηθεί σε αίτηση λύσης της εταιρείας λόγω καταγγελίας κατά το 767 ΑΚ. Σε κάθε περίπτωση επί της άνω αιτήσεως είχε εκδοθεί απόφαση και δεν έχει ασκηθεί έφεση οπότε δεν υφίσταται εκκρεμοδικία. Αίτηση αποκλεισμού εταίρου. Μη νόμιμο το αίτημα να αναγνωριστεί ότι οι εταίροι έχουν ήδη αποχωρήσει. Αφορά νομική αξιολόγηση πραγματικής καταστάσεως. Δεν αποτελεί προϋπόθεση του παραδεκτού η απόδοση στον εταίρο της εταιρικής του εισφοράς την οποία μπορεί να ζητήσει αυτοτελώς. Κρίθηκε ότι η εταιρεία είναι ενεργή. Εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της, τακτοποιεί τις οφειλές της και έχει μεγάλο κύκλο εργασιών. Ο καθού η αίτηση εταίρος έχει κατηγορηθεί για υπεξαίρεση κατά το χρόνο που ήταν διαχειριστής. Στην ουσία έχει αποχωρήσει από την εταιρεία. Η σύζυγός του λειτουργεί επιχείρηση στην περιοχή με παρόμοια προϊόντα στην οποία συμμετέχει ενεργά. Έχει ζητήσει την σφράγιση της εταιρικής περιουσίας και την λύση της εταιρείας. Κρίθηκε ότι έχει παραβεί την υποχρέωση πίστης και παράλειψη βλάβης των εταιρικών συμφερόντων. Αρχή της αναλογικότητας. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος διευθέτησης των σχέσεων των εταίρων. Δεκτή μερικά η αίτηση αποκλεισμού. Μονομελές Πρωτοδικείο Καρδίτσας 22/ 2014 ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Αγγελική Δαμασιώτου, Πρωτοδίκη, που ορίστηκε από την Πρόεδρο Πρωτοδικών, Διευθύνουσα το Πρωτοδικείο Καρδίτσας. ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του, στην Καρδίτσα, την 13η Νοεμβρίου 2013. (Β) 1. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 259 § 1 Ν. 4072/2012 περί «Βελτιώσεως επιχειρηματικού περιβάλλοντος – Νέας εταιρικής μορφής – Σημάτων – Μεσιτών ακινήτων – Ρυθμίσεως θεμάτων ναυτιλίας, λιμένων και αλιείας και άλλες διατάξεις» (Φ.Ε.Κ Α` 86/11-4-2012), η ομόρρυθμη εταιρία λύνεται α) με την πάροδο του χρόνου διαρκείας της, β) με απόφαση των εταίρων, γ) με την κήρυξη της σε πτώχευση και δ) με δικαστική απόφαση ύστερα από αίτηση εταίρου, εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος, ενώ στην εταιρική σύμβαση μπορεί να προβλέπονται και άλλοι λόγοι λύσεως της εταιρίας. Βάσει της διατάξεως του άρθρου 259 § 2 Ν. 4072/ 2012, η αίτηση εκδικάζεται από το Μονομελές Πρωτοδικείο της έδρας της εταιρίας, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας. Επισημαίνεται ότι κατά τη διάταξη του άρθρου 249 § 1 του ιδίου ως άνω Ν. 4072/ 2012, ομόρρυθμη είναι η εταιρία με νομική προσωπικότητα που επιδιώκει εμπορικό σκοπό, για τα χρέη της οποίας ευθύνονται παράλληλα όλοι οι εταίροι απεριόριστα και εις ολόκληρον, ενώ σύμφωνα με την § 2 του άρθρου 249 του Ν. 4072/2012, εφόσον δεν υπάρχει ειδική ρύθμιση στο αντίστοιχο κεφάλαιο, εφαρμόζονται στην ομόρρυθμη εταιρία οι διατάξεις του Αστικού […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    29 Φεβρουαρίου, 2016

    ΑΠ 307/2005 : Αυτοκινητικό ατύχημα – Θάνατος συνοδηγού – Συνυπαιτιότητα θανόντος – η ύπαρξη της υπαιτιότητας δεν αποκλείεται καταρχήν από το γεγονός, ότι στο αποτέλεσμα της βλάβης που προκλήθηκε, συνετέλεσε και συνυπαιτιότητα του ζημιωθέντος, εφόσον δεν διακόπτεται ο αιτιώδης σύνδεσμος.

    Περίληψη Αυτοκινητικό ατύχημα – Θάνατος συνοδηγού – Παράβαση διατάξεων ΚΟΚ – Συνυπαιτιότητα θανόντος -. Απαραίτητη προϋπόθεση της ευθύνης προς αποζημίωση σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος, είναι η υπαιτιότητα του οδηγού του αυτοκινήτου που προκάλεσε τη ζημία καθώς και η ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της πράξεως ή παραλείψεως του οδηγού, από τις οποίες προκλήθηκε η ζημία, η ύπαρξη δε της υπαιτιότητας δεν αποκλείεται καταρχήν από το γεγονός, ότι στο αποτέλεσμα της βλάβης που προκλήθηκε, συνετέλεσε και συνυπαιτιότητα του ζημιωθέντος, εφόσον δεν διακόπτεται ο αιτιώδης σύνδεσμος. Η ύπαρξη της υπαιτιότητας ή της συνυπαιτιότητας καθώς και ο βαθμός του πταίσματος των εμπλακέντων στο ατύχημα προσώπων, δεν αναιρούνται από μόνο το γεγονός, ότι το ένα από τα πρόσωπα αυτά παραβίασε τις διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ.), αφού μόνη η παραβίαση των διατάξεων αυτού, δεν θεμελιώνει αυτή καθεαυτή υπαιτιότητα στην επέλευση των συνεπειών από αυτοκινητικό ατύχημα. Αποτελεί απλώς στοιχείο, η στάθμιση του οποίου από το δικαστήριο της ουσίας θα κριθεί σε σχέση με την ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της συγκεκριμένης παραβάσεως και του επελθόντος αποτελέσματος. Ασαφείς αιτιολογίες ως προς την συνυπαιτιότητα θανόντος συνοδηγού, που δέχθηκε να επιβιβαστεί στη μοναδική θέση του συνοδηγού, μαζί με άλλους τρείς, ως τέταρτος επιβάτης, πράγμα που γνώριζε ότι απαγορεύεται, με συνέπεια, λόγω της έντονης πίεσης που δέχθηκε η πόρτα του συνοδηγού από τα σώματα των επιβαινόντων, κατά το ατύχημα, ν’ ανοίξει η πόρτα του συνοδηγού και ο ευρισκόμενος προς αυτή παθών, να πέσει στο οδόστρωμα και από τις βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που υπέστη από την πτώση του στην άσφαλτο, να αποβιώσει. Κείμενο Απόφασης Αριθμός 307/2005 ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ Δ’ Πολιτικό Τμήμα ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Στυλιανό Πατεράκη, Αντιπρόεδρο, Ανάργυρο Πλατή, Γεώργιο Βούλγαρη, Δημήτριο Κυριτσάκη και Αχιλλέα Νταφούλη, Αρεοπαγίτες. ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 17 Δεκεμβρίου 2004, με την παρουσία και της Γραμματέως Κωνσταντίνας Ξηροτύρη, για να δικάσει μεταξύ: Των αναιρεσειόντων: 1) Α.Μ του 2) Σ.συζύγου Α.Μ., 3) Χ.Μπούζου. του Α., 4) Ι.Μ. του Α., 5) Θ.Μ. του Α. και 6) Ε.θυγατέρας Α.Μ., συζ. Α.Ν., κατοίκων Ρέντης Αττικής, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Ανδρέα Αναγωνστάκη. Του αναιρεσιβλήτου: Ν.Π.Ι.Δ. με την επωνυμία «ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, ως ειδικού διαδόχου της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρίας με την επωνυμία «***», της οποίας ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας. Εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Αργυρώ Γρατσία-Πλατή. Η ένδικη διαφορά άρχισε με τις από 15-2-2000, των ήδη αναιρεσειόντων, και 19-9-2000, του ήδη αναιρεσιβλήτου, αγωγές, που κατατέθηκαν στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών και συνεκδικάσθηκαν. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 3066/2002 οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και 4253/2003 του Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητούν οι αναιρεσείοντες με την από 6-10-2003 αίτησή τους. Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Δημήτριος Κυριτσάκης ανέγνωσε την από 6-12-2004 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την παραδοχή του πρώτου και την απόρριψη των λοιπών από τους λόγους της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης. Ο πληρεξούσιος των αναιρεσειόντων ζήτησε την παραδοχή της αίτησης, η πληρεξουσία του αναιρεσιβλήτου την απόρριψή της και καθένας την καταδίκη του αντίδικου μέρους στη δικαστική δαπάνη. ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Κατά τη διάταξη του άρθρου 559 […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    29 Φεβρουαρίου, 2016

    ΑΠ 411/2014 : Μίσθωση, Τί καλύπτει το ποσό που δόθηκε από το μισθωτή ως «εγγύηση», συμβατικός ή εκούσιος συμψηφισμός.

    Περίληψη Ο συμβατικός ή εκούσιος συμψηφισμός – Τι καλύπτει το ποσό που δόθηκε από το μισθωτή ως «εγγύηση» – Έννοια «συστατικού» μέρους πράγματος -. Από το ότι ο νόμος ρυθμίζει τον μεταξύ δύο προσώπων μονομερή ή αναγκαστικό συμψηφισμό, δεν αποκλείεται η δυνατότητα απόσβεσης αμοιβαίων απαιτήσεων με συμψηφισμό κατόπιν συμφωνίας των ενδιαφερόμενων μερών. Το περιεχόμενο μιας τέτοιας σύμβασης, που είναι έγκυρη εφόσον δεν αντιβαίνει σε απαγορευτική διάταξη του νόμου ή στα χρηστά ήθη, καθορίζουν ελεύθερα τα μέρη, που μπορούν να συμφωνήσουν τον συμψηφισμό και χωρίς να συντρέχουν οι όροι του νόμου, δηλ. χωρίς οι αμοιβαίες απαιτήσεις να είναι ληξιπρόθεσμες και ομοειδείς και χωρίς να απαιτείται πρόταση συμψηφισμού, με δήλωση του ενός συμβαλλομένου προς τον άλλον. Η σύμβαση περί συμψηφισμού είναι δυνατόν να αφορά και απαιτήσεις μέλλουσες, με αποτέλεσμα, να επέρχεται αυτοδικαίως η λόγω συμψηφισμού απόσβεση μόλις γεννηθούν και συνυπάρχουν αντιμέτωπες απαιτήσεις μεταξύ των μερών. Στην περίπτ. αυτή, η επίκληση του συμβατικού συμψηφισμού αποτελεί και θεμελιώνει ένσταση εξοφλήσεως. Το χρηματικό ποσό που κατά την έναρξη της σύμβασης μίσθωσης δίνεται από το μισθωτή στον εκμισθωτή και στις συναλλαγές αποκαλείται «εγγύηση», διέπεται ως προς τη λειτουργία του και ιδίως την τύχη του από την ειδικότερη συμφωνία των συμβαλλομένων. Είναι δυνατόν να δόθηκε για εξασφάλιση του μισθώματος και μάλιστα ως προκαταβολή ή ως αρραβώνας υπό μια μορφή του (επιβεβαιωτικός ή για κάλυψη της ζημίας λόγω μη εκπλήρωσης της σύμβασης) είτε ως ποινική ρήτρα, είτε ως συμβατική εγγυοδοσία. Συνήθως δίνεται ως εγγυοδοσία προς εξασφάλιση του εκμισθωτή για την καλή εκτέλεση της σύμβασης και περιλαμβάνει: α) ζημιές από φθορές στο μίσθιο (συνήθως φθορές πέρα από τη συνήθη χρήση) β) πληρωμή δαπανών τις οποίες υποχρεούνται να καταβάλει ο μισθωτής (κοινόχρηστα, ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, τηλέφωνο κλπ.) γ) καταβολή μισθωμάτων, χαρτοσήμου, τόκων δ) πληρωμή τυχόν συμφωνημένων ποινών και γενικά, οποιαδήποτε χρηματική αξίωση του εκμισθωτή κατά του μισθωτή, που προέρχεται από τη λειτουργία της συγκεκριμένης μισθωτικής σύμβασης, ε) ποινική ρήτρα για την περίπτωση μη εκπλήρωσης ή ατελούς εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του μισθωτή (βλ. σχετ. ΑΠ 1193/13, 496/03, 585/97). Η διάταξη περιέχει γενικό κριτήριο της έννοιας του συστατικού που εφαρμόζεται σε κινητά και ακίνητα και εξαρτά την αναγνώριση της ιδιότητας αυτής από τις συνέπειες που θα έχει ο αποχωρισμός του μέρους από το κύριο πράγμα. Αλλοίωση της ουσίας ή του προορισμού μέρους πράγματος υφίσταται όταν με τον αποχωρισμό του από το υπόλοιπο πράγμα αίρεται εντελώς ή μειώνεται σοβαρά η δυνατότητα χρησιμοποίησης που έγινε αυτό μέχρι τον αποχωρισμό, ενώ αλλοίωση της ουσίας του «κυρίου» (σύνθετου) πράγματος επέρχεται, όταν με τον αποχωρισμό του τμήματος γίνεται αδύνατη ή δυσχεραίνεται σοβαρά η χρησιμοποίησή του. Η αλλοίωση αυτή πρέπει να ερευνάται με βάση τις συνθήκες της συγκεκριμένης περίπτωσης και κρίνεται σύμφωνα με την αντίληψη των συναλλαγών με τεχνικοοικονομικά κριτήρια. Συστατικά του ακινήτου, είναι όλα εκείνα τα κινητά πράγματα που χρησιμοποιήθηκαν για την ανέγερση οικοδομήματος ή συναρμόστηκαν σ’ αυτό. Κείμενο Απόφασης Αριθμός 411/2014 ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ Δ’ Πολιτικό Τμήμα ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Νικόλαο Λεοντή, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Βασιλική Θάνου-Χριστοφίλου, Δημητρούλα Υφαντή, Ιωάννα Πετροπούλου και Γεώργιο Σακκά, Αρεοπαγίτες. ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 15 Νοεμβρίου 2013, με την παρουσία και της Γραμματέως Ελένης Τσιουρή, για να δικάσει μεταξύ: Των αναιρεσειόντων: 1. Μ. […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    23 Φεβρουαρίου, 2016

    ΜονΠρΘεσσ 29160/2011 : Η ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 632 ΚΠΟΛ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΟΥ ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ – ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΕΠΙ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΣΕ ΑΝΑΡΜΟΔΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΠΈΜΠΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΣΤΟ ΑΡΜΟΔΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ .

    ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΦΥΣΗ ΥΠΟΘΕΣΗΣ: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 632 ΚΠΟΛ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΟΥ ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ – ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΕΠΙ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΣΕ ΑΝΑΡΜΟΔΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΠΈΜΠΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΣΤΟ ΑΡΜΟΔΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ Δικαστήριο: ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ Τόπος: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Αριθ. Απόφασης: 29160 Ετος: 2011 Περίληψη Aνακοπή 632 ΚΠολΔ – Αναστολή διαταγής πληρωμής – Αναστολή εκτέλεσης – Τριτανακοπή – Αρμόδιο δικαστήριο -. Το δικαστήριο που εξέδωσε τη διαταγή πληρωμής μπορεί κατά τη διαδικασία των άρθρων 686 επ. να χορηγήσει αναστολή, με εγγύηση ή και χωρίς εγγύηση, ώσπου να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση για την ανακοπή. Αρμόδιο καθ` ύλην δικαστήριο για την χορήγηση της αναστολής αυτής είναι σε κάθε περίπτωση το δικαστήριο που εξέδωσε τη διαταγή πληρωμής. Το δικαστήριο στο οποίο εκκρεμεί η ανακοπή εκτέλεσης είναι αρμόδιο να διατάξει την αναστολή ακόμη και αν δεν είναι αρμόδιο για την εκδίκαση της ανακοπής, καθόσον η αρμοδιότητα του δικαστηρίου για την εκδίκαση της αίτησης αναστολής της εκτέλεσης θεμελιώνεται στην ενώπιον του εκκρεμοδικία της ανακοπής, η οποία προκαλείται και όταν ακόμη η τελευταία απευθύνεται σε αναρμόδιο δικαστήριο. Αν η αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων υποβληθεί ενώπιον αναρμόδιου δικαστηρίου, αυτό δεν την απορρίπτει αλλά την παραπέμπει στο αρμόδιο κατά περίπτωση Ειρηνοδικείο ή Μονομελές Πρωτοδικείο, αφού με την υποβολή της αίτησης δημιουργείται ιδιόμορφη εκκρεμοδικία, αντικείμενο της οποίας είναι το διαπλαστικό δικαίωμα του αιτούντος για την δημιουργία τέτοιας προσωρινής νομικής κατάστασης που να τον εξασφαλίζει απέναντι στον επικείμενο κίνδυνο ή την επείγουσα περίπτωση. Κείμενο Απόφασης Αριθμός απόφασης 29160/2011 Αριθμός κατάθεσης αίτησης 24090/2011 ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Δέσποινα Ευκαρπίδου, Πρωτοδίκης, που ορίσθηκε με κλήρωση σύμφωνα με το Νόμο. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Δεν ορίσθηκε. ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ: Της 1ης Σεπτεμβρίου 2011. ΑΙΤΟΥΝ: Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «…», που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, εκπροσωπείται νόμιμα από τον Διοικητή του …, κάτοικο Θεσσαλονίκης και παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας του δικηγόρου Αικατερίνης Αργυρίου (ΑΜ 1352), η οποία κατέθεσε έγγραφο σημείωμα. ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: Ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «…» και το διακριτικό τίτλο «…», που εδρεύει στον Γέρακα Αττικής, εκπροσωπείται νόμιμα και παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Εμμανουήλ Τσαλικίδη (ΑΜΔΣΑθηνών 14925), ο οποίος κατέθεσε έγγραφο σημείωμα. ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΑΙΤΗΣΗΣ: 9 Ιουνίου 2011. ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ: 24090/14-6-2011. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΚΗΣ: Αναστολή εκτέλεσης (άρθρ. 933 ΚΠολΔ). Η συζήτηση έγινε δημόσια στο ακροατήριο του Δικαστηρίου. ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Από τη διάταξη του άρθρου 632 παρ. 2 του ΚΠολΔ, η οποία ορίζει ότι «Η άσκηση της ανακοπής δεν αναστέλλει την εκτέλεση της διαταγής πληρωμής. Το δικαστήριο όμως που εξέδωσε τη διαταγή πληρωμής μπορεί κατά τη διαδικασία των άρθρων 686 επ. να χορηγήσει αναστολή, με εγγύηση ή και χωρίς εγγύηση, ώσπου να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση για την ανακοπή», με σαφήνεια συνάγεται ότι αρμόδιο καθ` ύλην δικαστήριο για την χορήγηση της αναστολής αυτής είναι σε κάθε περίπτωση το δικαστήριο που, κατ` άρθρο 625 ΚΠολΔ, εξέδωσε τη διαταγή πληρωμής, ήτοι το Ειρηνοδικείο ή το Μονομελές Πρωτοδικείο. Εξάλλου, αρμόδιο δικαστήριο για την εκδίκαση της, κατ` άρθρο 938 παρ. 2 του ΚΠολΔ, αίτησης αναστολής της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης, η οποία ασκείται από […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    23 Φεβρουαρίου, 2016

    ΜονΕφΠειρ 776/2014 : ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΩΜΑΤΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΕΩΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 288 ΑΚ, κατά το οποίο «ο οφειλέτης υποχρεούται να εκπληρώσει την παροχή, όπως απαιτεί η καλή πίστη, αφού ληφθούν υπόψη και τα συναλλακτικά ήθη».

    ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΦΥΣΗ ΥΠΟΘΕΣΗΣ: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΩΜΑΤΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΕΩΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 288 ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ:ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΤΣΑΛΙΚΙΔΗΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΚ Αριθμός 776 /2014 ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ιωάννα Δούκα, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τη Διευθύνουσα το Εφετείο Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γεωργία Λογοθέτη. Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 5 Δεκεμβρίου 2013 , για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των : ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ – ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ : Ν…… Ρ………….. του Κ…………., κατοίκου Πειραιά, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Εμμανουήλ Τσαλικίδη. ΚΑΘΗΣ Η ΚΛΗΣΗ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: 1) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «…………………….», που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Αθανάσιο Ψάλτη. Ο εκκαλών Ν……….. Ρ……….. άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 03-01-2013 και με αριθ. εκθ. καταθ. 52/ 2013 αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθ. 2787/ 2013 απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την αγωγή . Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο ενάγων και ήδη εκκαλών Ν………… Ρ………, με την από 27-06-2013 και με αριθ. εκθ. καταθ. 581/ 2013 έφεση, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε η 19η-9-2013 κατά την οποία δεν συζητήθηκε η έφεση. Ήδη με την από 30-09-2013 και με αριθ. καταθ. 1090/ 2013 κλήση του ενάγοντος και ήδη εκκαλούντος Ν………….Ρ………., επαναφέρεται προς εκδίκαση η προκειμένη υπόθεση στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας. Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αφού έλαβαν διαδοχικά το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν. ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Ενώπιον του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ασκήθηκαν και συνεκδικάστηκαν λόγω πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών (άρθρα 6 ^ 7 επ. ΚΠολΔ) οι παρακάτω αγωγή πρόσθετες παρεμβάσεις και ανταγωγή : 1) Η από 3-1-2013 (αριθ. καταθ. 52/2013) αγωγή του μισθωτή Ν…………. Ρ………… κατά της εκμισθώτριάς του ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «…………………» με την οποία ο ενάγων επικαλούμενος απρόοπτη μεταβολή των συνθηκών, την οποία αναλύει επαρκώς στο δικόγραφο της (οικονομική κρίση, μείωση ταξιδιωτών, ακτοπλοϊκής κίνησης κλπ.), η οποία επισυνέβη μετά τη σύναψη της μισθώσεως, ζήτησε να μειωθεί το συμφωνημένο μίσθωμα, λόγω μείωσης της μισθωτικής αξίας του μισθίου ακινήτου κατά το αναφερόμενο σ’ αυτή (αγωγή) ποσό. 2) Οι ασκηθείσες με τις από 21-3-2013 πρόσθετες παρεμβάσεις των συγκυρίων του μισθίου ακινήτου και εκμισθωτών της ως άνω εναγομένης μισθώτριάς του f των σωματείων «………………..» και «……………..» με την οποία ζήτησαν την απόρριψη της αγωγής. 3) Η ασκηθείσα με τις από 21-3-2013 προτάσεις και με δήλωση που καταχωρήθηκε στα πρακτικά συνεδριάσεως ανταγωγή της αντενάγουσας – εναγομένης μισθώτριας εταιρίας «……………………….» κατά του αντεναγομένου – ενάγοντος μισθωτή με την οποία ζήτησε α) να υποχρεωθεί ο τελευταίος να της αποδώσει τη χρήση μισθίου διότι η μίσθωση έληξε με καταγγελία εξαιτίας μη καταβολής των μισθωμάτων των μηνών Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου-Μαρτίου 2013 συνολικού ποσού (3000 € x 3 μήνες) 9.000 ΕΥΡΩ β) να υποχρεωθεί να της καταβάλει τα μισθώματα αυτά. Επ’ αυτών εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση (2787/2013) η οποία απέρριψε α) την αγωγή ως ουσιαστικά αβάσιμη β) τις πρόσθετες παρεμβάσεις ως απαράδεκτες και ανέβαλε την έκδοση απόφασης αναφορικά με το αίτημα της ανταγωγής […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    23 Φεβρουαρίου, 2016

    ΑΠ 1605/2013 : ΜΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΚΟΦΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΟΧΛΗΣΗ. Η ΟΧΛΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΗΣ, ΟΡΙΣΜΕΝΗ, ΣΑΦΗΣ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑ .

    ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ ΦΥΣΗ ΥΠΟΘΕΣΗΣ: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: ΜΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΚΟΦΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΟΧΛΗΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΣΤΗ ΠΟΥ ΈΓΙΝΕ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΝΔΙΚΗ ΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΣ. Η ΟΧΛΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΗΣ, ΟΡΙΣΜΕΝΗ, ΣΑΦΗΣ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑ , ΠΡΕΠΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΗ, ΚΑΤΑ ΤΡΟΠΟ ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΟ, ΤΟ ΕΙΔΟΣ, ΤΟ ΠΟΣΟ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΗΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ Δικαστήριο: ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ Τόπος: ΑΘΗΝΑ Αριθ. Απόφασης: 1605 Ετος: 2013 Κείμενο Απόφασης Αριθμός 1605/2013 ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ A2′ Πολιτικό Τμήμα ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Αθανάσιο Κουτρομάνο, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Τσόλα, Γεράσιμο Φουρλάνο, Στυλιανή Γιαννούκου Εμμανουήλ Κλαδογένη και Ιωσήφ Τσαλαγανίδη, Αρεοπαγίτες. ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 11 Φεβρουαρίου 2013, με την παρουσία και της γραμματέως Αικατερίνης Σιταρά, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ: Του αναιρεσείοντος: Κ. Α. του Α., κατοίκου …, ο οποίος παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Εμμανουήλ Τσαλικίδη. Του αναιρεσιβλήτου: Π. χήρας Κ. Μ., το γένος Μ. Τ., κατοίκου …, η οποία παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ζαχαρία Σαλούστρο. Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 10-5-2005 αγωγή της ήδη αναιρεσιβλήτου, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 2402/2008 του ίδιου Δικαστηρίου και 4689/2010 του Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητά ο αναιρεσείων με την από 20-1-2011 αίτησή του. Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο εισηγητής Αρεοπαγίτης Ιωσήφ Τσαλαγανίδης, ανέγνωσε την από 11-10-2012 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της κρινόμενης αίτησης. Ο πληρεξούσιος του αναιρεσείοντος ζήτησε την παραδοχή της αίτησης, ο πληρεξούσιος της αναιρεσιβλήτου την απόρριψή της, καθένας δε την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη. ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Με την κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως προσβάλλεται η 4689/2010 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία και δέχθηκε μεν τυπικά, απέρριψε δε κατ’ ουσία την από 28-9-2008 έφεση του αναιρεσείοντος κατά της 2402/2008 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία είχε γίνει δεκτή η από 10-5-2005 αγωγή της αναιρεσίβλητης για την καταβολή αποζημιώσεως από αδικοπραξία. Η αίτηση αναιρέσεως ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα, είναι συνεπώς παραδεκτή και πρέπει να ερευνηθεί ως προς τους λόγους της. Κατά το άρθρο 559 αριθ. 1 ΚΠολΔ: “Αναίρεση επιτρέπεται αν παραβιάσθηκε κανόνας του ουσιαστικού δικαίου στον οποίο περιλαμβάνονται και οι ερμηνευτικοί κανόνες των δικαιοπραξιών”. Ο κανόνας δικαίου παραβιάζεται, αν δεν εφαρμοστεί, ενώ συντρέχουν οι πραγματικές προϋποθέσεις για την εφαρμογή του, ή αν εφαρμοστεί, ενώ δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις αυτές, καθώς και αν εφαρμοστεί εσφαλμένα, η δε παραβίαση εκδηλώνεται είτε με ψευδή ερμηνεία, είτε με κακή εφαρμογή, δηλαδή με εσφαλμένη υπαγωγή (Ολ. ΑΠ 7/2006, Ολ. ΑΠ 4/2005). Περαιτέρω, με τις διατάξεις του άρθρου 1 §§ 1 και 2 του ν. 5368/1932, όπως το άρθρο 1 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 ν.δ. 951/1971 και διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 124 περ. Δ στοιχ. α’ ν.δ. 118/1973, ορίζονται τα εξής: “1. Χρηματική κατάθεσις παρά τραπέζη εις ανοικτόν λογαριασμόν, επ’ ονόματι δύο ή πλειοτέρων από κοινού (compte Joint, Joint account) είναι εν τη εννοία του παρόντος νόμου η περιέχουσα τον όρον […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    23 Φεβρουαρίου, 2016

    ΜονΠρΑθ 6373/2005 : Διατροφή μεταξύ ανιόντων – κατιόντων και κατάχρηση δικαιώματος -.Η έννοια της συγγένειας πέρα από την καταγωγή του ενός προσώπου από το άλλο, προϋποθέτει ότι υπάρχει δεσμός αγάπης, στοργής και αλληλοσεβασμού.

    ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ Δικαστήριο: ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ Τόπος: ΑΘΗΝΑ Αριθ. Απόφασης: 6373 Ετος: 2005 Περίληψη Διατροφή μεταξύ ανιόντων – κατιόντων και κατάχρηση δικαιώματος -.Η έννοια της συγγένειας πέρα από την καταγωγή του ενός προσώπου από το άλλο, προϋποθέτει ότι υπάρχει δεσμός αγάπης, στοργής και αλληλοσεβασμού. Είναι κακόπιστη και καταχρηστική η αξίωση της ενήλικης φοιτήτριαςθυγατέρας για διατροφή της από τον πατέρα της, αφού αυτή, παρά τις προσπάθειές του, είχε διακόψει κάθε επικοινωνία μαζί του και κάθε ψυχικό και συναισθηματικό δεσμό. Κείμενο Απόφασης Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων Αριθ. 6373/2005 Η διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ, που έχει έντονο χαρακτήρα κανόνα δημοσίας τάξεως, αφού σκοπεί στην πάταξη παραβιάσεως των αρχών της καλής πίστεως και των χρηστών ηθών και την άσκηση του κάθε δικαιώματος σύμφωνα με τον οικονομικό και κοινωνικό σκοπό του, δηλαδή στην πάταξη της κακοπιστίας και της ανηθικότητας στις συναλλαγές, δεν αποκλείεται να εφαρμοστεί και σε δικαιώματα που πηγάζουν από διατάξεις δημοσίας τάξης, χωρίς να έχει επιρροή αυτό και μόνο το γεγονός, ότι ο χαρακτήρας των διατάξεων αυτών είναι περισσότερο έντονος ή όχι, εφόσον η συμπεριφορά του δικαιούχου εμφανίζεται, στη συγκεκριμένη περίπτωση, να υπερακοντίζει καταφανώς τα όρια, που διαγράφονται παραπάνω, πράγμα το οποίο δεν προϋποθέτει απαραιτήτως, ότι από την άσκηση του συγκεκριμένου δικαιώματος δημιουργείται κατάσταση συνεπαγόμενη αφόρητες συνέπειες για τον οφειλέτη (ΟλΑΠ 596/86 ΝοΒ 35. 532, ΑΠ 1187/89 ΕλλΔνη 32. 796). Πιο πέρα από το άρθρο 1485 επ. ΑΚ σαφώς συνάγεται, ότι μεταξύ ανιόντων και κατιόντων υπάρχει αμοιβαία υποχρέωση προς διατροφή που απορρέει από τον δεσμό της συγγένειας (ΕφΠειρ 3/1996 ΝοΒ 44. 1023, ΕφΑθ 8212/80 ΝοΒ 29. 352, Μπαλής Οικ. Δικ. §131). Στην έννοια της σχέσης της συγγένειας περιλαμβάνεται όχι μόνο το γεγονός, ότι μεταξύ δύο προσώπων υπάρχει η σχέση, ότι το ένα γεννήθηκε από το άλλο, αλλά κυρίως, ότι μεταξύ των προσώπων αυτών υπάρχει ο δεσμός της αγάπης, της στοργής και του αλληλοσεβασμού. Εκδήλωση των πιο πάνω στοιχείων αποτελεί η επιθυμία του ενός να επικοινωνεί με το άλλο, να προσφέρει στήριξη και συμπαράσταση σε καλές και κακές στιγμές της ζωής του άλλου και να επιδεικνύει σεβασμό προς την προσωπικότητα του. Στην κοινωνία η συγγενική σχέση που συνδέει τον ανιόντα με τον κατιόντα αποτελεί τον ιστό και το ηθικό υπόβαθρό της, απόρροια της δε (της συγγενικής σχέσης) είναι και ότι ο ένας δικαιούται και ο άλλος υποχρεούται να διατρέφει τον άλλο, όταν υπάρχει λόγος προς τούτο. Από το όλο πνεύμα των σχετικών διατάξεων του οικογενειακού δικαίου του ΑΚ, και ιδίως εκείνων που ρυθμίζουν τα του τρόπου της επικοινωνίας μεταξύ ανιόντων και κατιόντων, προκύπτει, ότι η θέληση του νομοθέτη είναι ο δεσμός αυτός της συγγενείας να υπάρχει και όταν ακόμα, στην περίπτωση διασπάσεως της έγγαμης συμβίωσης, οι σχέσεις των γονέων και των τέκνων δεν είναι αρμονικές αλλά τεταμένες, ακόμα και εχθρικές. Στην παρούσα περίπτωση από τις ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων των διαδίκων που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του παρόντος δικαστηρίου, τα έγγραφα που προσκόμισαν και επικαλούνται οι διάδικοι μεταξύ των οποίων και η υπ’ αριθ. 11363/2005 ένορκη βεβαίωση στο Ειρηνοδικείο Αθηνών και οι υπ’ αριθ. 444/2005 και 443/2005 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του Ειρηνοδικείου Ελευσίνας και την υπόλοιπη διαδικασία γενικά πιθανολογήθηκαν τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά. Η αιτούσα γεννήθηκε στις 29.5.1979 από τον νόμιμο γάμο της […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    23 Φεβρουαρίου, 2016

    ΜονΠρΑθ 1807/2005 : ΚΠολΔ 243.- Συγκρότηση του μονομελούς πρωτοδικείου μετά την εκ μέρους του πολυμελούς πρωτοδικείου απόρριψη της αίτησης για την εξαίρεση του δικαστή του.

    ΚΠολΔ 243.- Συγκρότηση του μονομελούς πρωτοδικείου μετά την εκ μέρους του πολυμελούς πρωτοδικείου απόρριψη της αίτησης για την εξαίρεση του δικαστή του Άν το μονομελές πρωτοδικείο διακόψει τη συνεδρίαση του, επειδή υποβλήθηκε αίτηση εξαίρεσης του δικαστή που το συγκροτεί, τότε, μετά την εκ μέρους του πολυμελούς πρωτοδικείου απόρριψη της αίτησης εξαίρεσης, το μονομελές πρωτοδικείο πρέπει να συγκροτηθεί και πάλι απο τον ίδιο δικαστή, του οποίου είχε ζητηθεί η εξαίρεση, εκτός αν γίνει νόμιμη αναπλήρωσή του με πράξη του προϊσταμένου των υπηρεσιών του οικείου πρωτοδικείου για έναν από τους λόγους που αναφέρονται περιοριστικά στο άρθρο 243 ΚΠολΔ, διαφορετικά συντρέχει κακή σύνθεση που ελέγχεται αναιρετικώς κατα το αρθο 559 αρ. 2 ΚΠολΔ, και συνακόλουθα ακυρότητα της συζήτησης, ανεξάρτητα απο δικονομική βλάβη των διαδίκων κατ’ αρθρ. 159 αρ. 2 ΚΠολΔ. Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών 1807/2005 [Δ. Τράγκας] (Δικαστικοί παραστάτες: Ε. Τσαλικίδης, Γ. Τασινόπουλος) Σύμφωνα με την επιταγή του άρθρου 8 § 1 του Συντάγματος του 1975 «κανένας δεν στερείται χωρίς τη θέλησή του το δικαστή που τον έχει ορίσει ο νόμος». Ειδικότερη εκδήλωση της επιταγής αυτής στο πεδίο του αστικού δικονομικού δικαίου είναι η διάταξη του άρθρου 109 § 1 ΚΠολΔ, κατά την οποία δεν επιτρέπεται να αφαιρεθεί από κανέναν, χωρίς τη θέλησή του ο δικαστής που ορίζει ο νόμος γι’ αυτόν (βλ. σχετ. Νίκα στην Κεραμέα-Κονδύλη-Νίκα Ερμ. ΚΠολΔ, κάτω απ’ το άρθρο 109, σελ. 232, όπου παραπομπή του συγγραφέα στη θεωρία). Αξιώνει η αρχή αυτή, όχι μόνο να είναι γνωστό εκ των προτέρων, με γενικούς μάλιστα και αφηρημένους κανόνες (λ.χ. αξία αντικειμένου διαφοράς, κατοικία εναγομένου) ποιο δικαστήριο και ποιοι δικαστές θα δικάσουν την αίτηση δικαστικής προστασίας, αλλά και να μη αφαιρείται από το δικαστή μια διαφορά που εκκρεμεί ενώπιον του (βλ. σχετ. Βενιζέλο στο «Δίκαιο και Πολιτική» 1983,297-301. ΜΠρΧαλκίδας 434/1991, αδημ. ΜΠρΘεσ. 853/1983, Αρμ. 1983, 595-596 με παρατ. Σοφιαλίδη), παρά μόνο με τους ίδιους αντικειμενικούς όρους που απαιτούνται και για τον αρχικό καθορισμό αρμοδιότητας (βλ. σχετ. Νίκα, ο.π., κάτω απ’ το άρθρο 109, σελ. 232-233). Περαιτέρω, κατ’ εφαρμογή της παραπάνω συνταγματικής επιταγής, ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας έχει περιλάβει και άλλες διατάξεις που διασφαλίζουν την κρίση κάθε υπόθεσης από το νόμιμο δικαστή. Έτσι κατ’ άρθρο 243 ΚΠολΔ «όλες οι συζητήσεις στο ακροατήριο γίνονται ενώπιον του ίδιου ειρηνοδίκη ή δικαστή του μονομελούς πρωτοδικείου που εκδίδει και την οριστική απόφαση. Αν ο δικαστής αυτός κωλύεται πρόσκαιρα η συζήτηση αναβάλλεται για άλλη σύντομη δικάσιμο. Αν ο δικαστής έπαψε να υπηρετεί στο δικαστήριο ή βρίσκεται με άδεια που πρόκειται να διαρκέσει περισσότερο από ένα μήνα, ορίζεται αναπληρωτής και η συζήτηση γίνεται ενώπιόν του». Η προκειμένη διάταξη επιχειρεί να καθιερώσει αμεσότητα στην διαδικασία, προβλέποντας την έκδοση αποφάσεως από τον δικαστή που εκδίκασε τη διαφορά στα ειρηνοδικεία ή στα μονομελή πρωτοδικεία, προϋποθέτει δε διαδοχικές συζητήσεις στο ίδιο μονομελές δικαστήριο (βλ. σχετ. Μακρίδου στην Κεραμέα-Κονδύλη-Νίκα Ερμ. ΚΠολΔ κάτω από το άρθρο 243, σελ. 516 πρβλ. και ΜΠρΧαλκίδας 434/1991 αδημ. Βλ., επίσης αρθ. 15 Ι, II του ν. 1756/1988, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 2 ν. 2172/1993, καθ’ ην ο προσδιορισμός της συνθέσεως του δικαστηρίου γίνεται από τον πρόεδρο του δικαστηρίου ή από τριμελές συμβούλιο και παρατηρήσεις Νίκα επ’ αυτού στην Κεραμέα-Κονδύλη-Νίκα, Ερμ. ΚΠολΔ κάτω από το άρθρο 109, σελ. 234, όπου […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    23 Φεβρουαρίου, 2016

    ΕφΑθ 1556/2015 : Ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής – Απαίτηση από τιμολόγια πώλησης – Καταχρηστική άσκηση δικαιώματος – Τόκοι υπερημερίας σύμφωνα με το Π.Δ.166/2003 – Προβολή νέου λόγου ανακοπής με την έφεση .

    Λόγος ανακοπής με τον οποίο το ανακόπτον ισχυρίζεται ότι η άσκηση του δικαιώματος της καθής η ανακοπή δυνάμει του οποίου εκδόθηκε η ανακοπτομένη διαταγή πληρωμής τυγχάνει καταχρηστική διότι ενώ έχει καταβάλει την αξία των αναφερομένων στην διαταγή πληρωμής τιμολογίων ύψους 301.104,71 ευρώ πλην ενός ύψους 3.683,07 ευρώ παρόλα αυτά η καθής αιτήθηκε την έκδοση της διαταγής πληρωμής για το τελευταίο αυτό τιμολόγιο και τους τόκους των λοιπών τιμολογίων και αν και γνώριζε ότι είχε κινηθεί διαδικασία εξόφλησης αυτών και παρά το γεγονός ότι τυγχάνει απολύτως φερέγγυο κατά παράβαση του άρθρου 281 του Α.Κ. Απόρριψη του λόγου αυτού ως μη νόμιμου διότι κρίθηκε ότι τα επικαλούμενα από το ανακόπτον πραγματικά περιστατικά δεν συνιστούν καταχρηστική συμπεριφορά. Λόγος ανακοπής με τον οποίο εκτίθεται ότι κακώς κατά την ανακοπτομένη διαταγή πληρωμής υπολογίστηκαν οι οφειλόμενοι τόκοι κατά το Π. Δ/μα 166/2003. Απόρριψη του λόγου αυτού ως μη νόμιμου διότι κρίθηκε ότι οι τόκοι υπερημερίας τόσο του ανεξόφλητου τιμολογίου, όσο και των υπολοίπων τιμολογίων, τα οποία εξοφλήθηκαν μεν αλλά εκπροθέσμως και τα οποία αφορούσαν τίμημα από συμβάσεις προμήθειας που καταρτίστηκαν μεταξύ της καθής η ανακοπή επιχείρησης και του ανακόπτοντος ν.π.δ.δνοσηλευτικού ιδρύματος υπολογίζονται σύμφωνα με το Π.Δ. 166/2003. Λόγος ανακοπής με το οποίο εκτίθεται ότι δεν είναι δυνατή η εκτέλεση της ανακοπτομένης Διαταγής Πληρωμής, καθόσον οι επιδικασθείσες με αυτή οφειλές, αφορούν οφειλές, οι οποίες προέκυψαν κατά την περίοδο 2007-2009, δυνάμει συμβάσεων προμήθειας υγειονομικού υλικού οι οποίες δεν υπήχθησαν στη ρύθμιση του άρθρου 27 του ν. 3867/2010, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 4 παρ.1 του ν. 4058/2012, κατά την οποία η καταβολή αυτών διενεργείται μόνο σε εκτέλεση τελεσιδίκων δικαστικών αποφάσεων. Απόρριψη του λόγου αυτού ως απαράδεκτου διότι: α) ο ισχυρισμός αυτός του ανακόπτοντος, ο οποίος προτάθηκε το πρώτον με τον λόγο έφεσης, δεν είναι ισχυρισμός τον οποίο το ανακόπτον μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως, χωρίς να αποτελεί λόγο ανακοπής ή πρόσθετο λόγο ανακοπής, και β) βάλει κατά της εκτελέσεως της ανακοπτομένηςΔιαταγής Πληρωμής, η οποία δεν έχει αρχίσει, αφού το ανακόπτον ούτε επικαλέστηκε επίδοση της επιταγής προς εκτέλεση τηςανακοπτομένης διαταγής πληρωμής, εκ μέρους της καθής, ούτε απέδειξε σύνταξη και επίδοση τέτοιας επιταγής προς εκτέλεση από τηνκαθής η ανακοπή. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 1556/2015 ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΤΜΗΜΑ: 2ο Αποτελούμενο από την Δικαστή Μαρία Κουφούδη, Εφέτη, που όρισε το Τριμελές Συμβούλιο Διοικήσεως του Εφετείου Αθηνών και από τον Γραμματέα Ιωάννη Διαμαντόπουλο. …. Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 3 Φεβρουαρίου 2015 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ: ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ΝΠΔΔ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ με την επωνυμία «Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ -ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ – ΠΟΛΥΚΛΙΝΙΚΗ», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του, Αικατερίνη Μπουρνάζου. ΤΗΣ ΚΑΘΗΣ Η ΚΛΗΣΗ: Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «ΕΥΡΟΜΑΡΤ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΕΣ, ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ – ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» και τον διακριτικό τίτλο «ΕΥΡΟΜΑΡΤ Α.Ε.», που εδρεύει στον Γέρακα Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της, Εμμανουήλ Τσαλικίδη. Το ανακόπτον και ήδη καλούν, με την από 13 Οκτωβρίου 2010 ανακοπή του, προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, που έχει κατατεθεί με αριθμό 11784/2010, ζήτησε να γίνουν δεκτά τα όσα αναφέρονται σ’ αυτήν. Το Δικαστήριο εκείνο εξέδωσε την 1046/2013 οριστική του απόφαση, με την οποία απέρριψε […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
  • 0
    23 Φεβρουαρίου, 2016

    ΠΠρΑθ 160/2004 : αίτηση εξαίρεσης δικαστή, η εξασφάλιση της αντικειμενικής κρίσης των δικαστηρίων αποτελούν τον δικαιολογητικό λόγο της καθιέρωσης του λόγου εξαίρεσης του δικαστή με απλές υπόνοιες μεροληψίας, οι οποίες κρίνονται ικανές για να δικαιολογούν δυσπιστία του διαδίκου ως προς τη μεροληψία του, χωρίς να απαιτείται ούτε καν πιθανολόγηση αυτής.

    Δικαστήριο: ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ Τόπος: ΑΘΗΝΑ Αριθ. Απόφασης: 160 Ετος: 2004 Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών 160/2004 [Ζ. Κωστόγιαννη] (Σύνθεση: Θ. Κουτσουμπέλα, Μ. Δανιήλ· δικαστικοί παραστάτες: Εμμανουήλ Τσαλικίδης, Αθηνά Αναστασίου) Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις * για να δικάσει την αίτηση εξαιρέσεως της ειρηνοδίκου Λ. **, που υπέβαλε η αιτούσα την εξαίρεση εναγομένη – καθής η πρόσθετη παρέμβαση Α.Μ. στις υποθέσεις που έχουν ανοιχθεί στο ως άνω ειρηνοδικείο και δη: Ο ενάγων-ανακοινών δίκη μετά προσεπικλήσεως εις αναγκαστική παρέμβαση – υπέρ ου η πρόσθετη παρέμβαση Χ.Π. ζήτησε να γίνουν δεκτές: α) η από 5.3.2003 αγωγή του και β) η από 11.3.2003 ανακοίνωση δίκης που απηύθυνε στο ειρηνοδικείο Λ. Οι προσθέτως παρεμβαίνουσες 1) Α.Κ. και 2) Ε.Κ. ζήτησαν να γίνει δεκτή η από 12.9.2003 παρέμβαση τους. Ήδη η αιτούσα Α.Μ. (…) ζήτησε την εξαίρεση της ως άνω ειρηνοδίκου για τους λόγους που αναφέρονται σ’ αυτήν (…) Κατά τη συζήτηση της αιτήσεως η αιτούσα παρέστη στο δικαστήριο με τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ε.Τ., οι προσθέτως παρεμβαίνουσες εκπροσωπήθηκαν από την Α.Α., η δε καθ’ ης η αίτηση ειρηνοδίκης δεν παραστάθηκε. Οι ως άνω πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί (…) Σύμφωνα με τα άρθρα 52, 57 § 1 και 58 ΚΠολΔ η από διάδικο προτεινόμενη εξαίρεση δικαστή, εισαγγελέα ή υπαλλήλου της γραμματείας δικαστηρίου, γίνεται με κατάθεση εγγράφου στη γραμματεία του αρμοδίου δικαστηρίου, πέντε ημέρες πριν από την ορισμένη για συζήτηση στο ακροατήριο της υπόθεσης, την οποία αφορά, εκτός εάν η περίπτωση ή ο λόγος εξαίρεσης προέκυψε ή περιήλθε σε γνώση του διαδίκου μετά την παρέλευση αυτής της προθεσμίας, οπότε μπορεί να προταθεί και αργότερα, μέχρι του πέρατος της συζητήσεως της υποθέσεως στο ακροατήριο. Για το παραδεκτό της η αίτηση πρέπει να περιέχει τους λόγους εξαιρέσεως, να ανακοινώνεται αμελλητί σε εκείνον, του οποίου ζητείται η εξαίρεση για να λάβει θέση και συζητείται έως την εκδίκαση της κυρίας υπόθεσης το βραδύτερο (ΑΠ 911/1997 ΕλΔ 39, 319. 1809/1990 ΕλΔ 33, 147). Περαιτέρω η ευαισθησία του κοινού για αμερόληπτη, αντικειμενική και ορθή δικαιοσύνη και η εξασφάλιση της αντικειμενικής κρίσης των δικαστηρίων αποτελούν τον δικαιολογητικό λόγο της καθιέρωσης του λόγου εξαίρεσης του δικαστή με απλές υπόνοιες μεροληψίας, οι οποίες κρίνονται ικανές για να δικαιολογούν δυσπιστία του διαδίκου ως προς τη μεροληψία του, χωρίς να απαιτείται ούτε καν πιθανολόγηση αυτής. Και ναι μεν υπάρχει ο κίνδυνος της υποβολής καταχρηστικής αιτήσεως προς παρέλκυση της δίκης ή μείωση του γοήτρου του δικάζοντος δικαστού, πλην όμως βαρύνει πολύ περισσότερο η μείωση της αυθεντίας της εκδοθησομένης αποφάσεως με την σκιά και μόνο των ψιθύρων (Κ. Μπέη, Πολ. Δικ. στο άρθρο 52 σελ. 303. Βασ. Βαθρακοκοίλη, ΚΠολΔ στο ίδιο άρθρο, σελ. 326, βλ. και Ι. Κοροτζή, Η εξαίρεση των δικαστών και των υπαλλήλων της γραμματείας στην Πολιτική Δικονομία, ΕλΔ 29, 443). Στην προκειμένη περίπτωση, ενόψει της εκδικάσεως της α) από 5.3.2003 αγωγής του Χ.Π. κατά της Α.Μ., β) της από 11.3.2003 ανακοινώσεως δίκης – προσεπικλήσεως του Χ.Π.έ κατά της Α.Κ. και της Ε.Κ. και γ) της από 12.9.2003 προσθέτου παρεμβάσεως των τελευταίων υπέρ του ενάγοντος Χ.Π. και κατά της Α.Μ., κατά τη δικάσιμο της 8.11.2004, η εναγομένη Α.Μ. κατέθεσε την από 1.11.2004 αίτηση εξαιρέσεως της ειρηνοδίκου στο ειρηνοδικείο Λ. **, […]

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ